Η Βίκι Κριπς δεν διάβασε καλά το e-mail

Η Vicky Krieps (Βίκι Κριπς) δεν διάβασε καλά το e-mail. Μία φοιτητική ταινία, σκέφτηκε. Και βρέθηκε δίπλα στον Ντάνιελ Ντέι – Λούις στο δράμα «Phantom Thread» (Αόρατη Κλωστή).

Η γεννημένη στο Λουξεμβούργο 34χρονη ηθοποιός, η οποία έχει πρωταγωνιστήσει σε γαλλικές, λουξεμβουργιανές και κυρίως γερμανικές παραγωγές, υποδύεται την Άλμα μια σερβιτόρα που σαρώνει τη ζωή τού σχεδιαστή ρούχων Ρέινολντς Γούντκοκ στο μεταπολεμικό Λονδίνο της δεκαετίας του ’50.

«Μου έστειλαν ένα απόσπασμα από το κείμενο, μόνο μερικές σειρές της

Άλμα, αλλά δεν αναφερόταν πουθενά τι είδους ταινία ήταν. Ένιωσα πολύ ισχυρό δεσμό με την Άλμα, με τα λόγια και τον τρόπο που μιλούσε: Ήταν μια γυναίκα που μιλούσε με έναν άντρα, και μπορούσες να πεις ότι δεν ήταν τόσο εύκολη η σχέση. Υπήρχε θαυμασμός γι ‘αυτόν, αλλά ταυτόχρονα, μια ανασφάλεια. Μεταξύ άλλων έλεγε: “Θα με πετάξει από τον βράχο ανά πάσα στιγμή;” Ήταν μια γυναίκα ερωτευμένη με έναν άνδρα που δεν μπορεί να τον κρατήσει, δεν μπορεί να τον έχει».

Η Βίκι Κριπς πέρασε από ακρόαση μέσω ταινίας που έστειλε για τον ρόλο. Η ατζέντισσά της τηλεφώνησε και της είπε ότι η ταινία άρεσε στον σκηνοθέτη και ότι ήθελε τον τηλεφωνικό της αριθμό. Είπε «εντάξει» χωρίς να θυμάται ποιος ήταν ο σκηνοθέτης. «Νόμιζα ότι ήταν κάποια φοιτητική ταινία. Όταν μου είπε το όνομα του σκηνοθέτη, του Πολ Τόμας Άντερσον και τους τίτλους των ταινιών του, τότε συνειδητοποίησα ποιος είναι και έμεινα έκπληκτη», ανέφερε η Βίκι Κριπς σε συνέντευξή της στο Vulture.

Στη συνέχεια συναντήθηκε με τον σκηνοθέτη στο Βερολίνο και συμφώνησε να πάει στο Λονδίνο, όπου διάβασε το σενάριο του μαζί του και μαζί με τον Ντάνιελ Ντέι Λούις και τότε εκείνοι αποφάσισαν να της ζητήσουν να υποδυθεί την Άλμα.

Ο τίτλος της ταινίας παραπέμπει στο φαινόμενο της Βικτωριανής Εποχής, όταν οι μοδίστρες του ανατολικού Λονδίνου, εξαντλημένες από τη δουλειά μιας ολόκληρης μέρας, συνεχίζουν ασυναίσθητα τις ίδιες κινήσεις στο σπίτι, τα δάχτυλα κινούνται ράβοντας ρούχα που δεν υπάρχουν. Αναδεικνύει επίσης την άλλη κοσμική ποιότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, κάποια θεία και ανεξήγητη δύναμη που συμβάλλει στην επίτευξη ενός έργου.

Η ταινία, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Die Welt συνδυάζει στοιχεία τρόμου και ρομαντισμού, όπως τα γοτθικά μυθιστορήματα. Είναι μια ιστορία τρόμου. Όπως οι βρετανικές ιστορίες τρόμου παρουσιάζει ένα σπίτι νεκρών, ένα σπίτι που είναι νεκρό αλλά δεν το ξέρει ακόμα. Έναν άνδρα που περιμένει τη σωτηρία, ο οποίος έχει περιχαρακώσει τον εαυτό του. Και υπάρχει μία οικονόμος, η αδελφή του, που τον προσέχει, διευθετεί τη ζωή του, την κατευθύνει.

Και μετά έρχεται μία γυναίκα, σκοντάφτει στην προσεκτικά ισορροπημένη ζωή του Ρέινολντς και αγγίζει την καρδιά του.

Για την Βίκι Κριπς η άλλη ιστορία τρόμου ήταν ότι ξαφνικά βρέθηκε σε μία ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον με συμπρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Ντέι Λούις.

Παρά τις χολιγουντιανές παραγωγές, στις οποίες συμμετείχε, όπως το «A Most Wanted Man» με τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, παρά τις μεγάλες τηλεοπτικές σειρές όπως το «Homicide Berlin 1» και τους πρωταγωνιστικούς ρόλους όπως στο φιλμ «Elly Beinhorn», ο Άντερσον την είχε δει σε μία σχεδόν άγνωστη ταινία, στη γερμανική παραγωγή «Τhe Chambermaid Lynn» , σύμφωνα με το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας.

«Ο Πολ δεν μου έδωσε πολλά, οπότε ήμουν λίγο πολύ μόνη μου. Ήταν τρομακτικό: Αν κάποιος σας ζητά να συμμετάσχετε σε ταινία του Χόλιγουντ και έρχεστε από το Λουξεμβούργο και σας αφήνει μόνη, είναι απίστευτα τρομακτικό. Αλλά μου έδωσε επίσης την ευκαιρία να είμαι δυνατή, γιατί έπρεπε να είμαι δυνατή. Επειδή δεν μου έδωσε τίποτα, τότε έπρεπε να τα βρω όλα μόνη μου, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να μάθω να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου» είχε αναφέρει σε συνέντευξή της.

«Το μόνο που μου είπε [για την Άλμα] ήταν αυτό: Είναι από κάπου στην Ευρώπη και η μητέρα της πέθανε. Έτσι έπρεπε να καταλάβω πώς κάποια από ένα τόσο απλό υπόβαθρο θα μπορούσε να γίνει τόσο ισχυρή και τόσο υπεύθυνη».

Και όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα κατάλαβε τι είχε να κάνει – δεν υπήρχε μέρα με τον Ντάνιελ Ντέι Λούις. Ήταν ο Ρέινολντς. Το σπίτι, στο οποίο γινόταν τα γυρίσματα ήταν ήσυχο σχεδόν τρεις μήνες. «Έπρεπε να κάνω ησυχία». Πρόκληση για εκείνους που τους αρέσει να κινούνται, των οποίων τα χέρια κουνιούνται ασταμάτητα όταν μιλάνε. «Στα γυρίσματα όλα λέγονταν ψιθυριστά».

Συνάντησε τον Ντάνιελ Ντέι Λούις, όταν τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν.

Ήταν ίσως εκείνη από τους συντελεστές της ταινίας που γνώριζε τα λιγότερα. Δεν είχε προετοιμαστεί. Έπρεπε να είναι προετοιμασμένη, αλλά τελικά βούτηξε στα παγωμένα νερά και τα κατάφερε.