Δημήτρης Σταράκης: Οι άνθρωποι πίσω από το ξεφάντωμα μας

Το περασμένο Σαββατοκύριακο βρέθηκα στο Ρέθυμνο για το καρναβάλι της πόλης μου. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου γλέντησαν, ξεφάντωσαν και έζησαν στιγμές που τις είχαν τόσο ανάγκη.

Πίσω αλλά και δίπλα στην εικόνα του γλεντιού, μία άλλη κατάσταση είναι ουσιαστικά υπεύθυνη για την διασκέδαση των ανθρώπων: Είναι αυτοί που επιλέγουν να μη ξεδώσουν, να μην αφεθούν, αλλά φροντίζουν για όλους τους υπόλοιπους. Από τους εθελοντές Σαμαρείτες και τους γιατρούς, μέχρι τους οδοκαθαριστές και τους υπεύθυνους σε κάθε καρναβαλική

ομάδα και οργανωτική, αυτή η πλευρά που δεν έχει έντονη προβολή είναι υπεύθυνη για την ομαλή ροή τόσο μεγάλων γεγονότων. Είμαι βέβαιος ότι ξεχνώ να αναφέρω αρκετούς άλλους ρόλους που έχουν όμως εξίσου μεγάλη σπουδαιότητα.

Ποιες είναι οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τέτοια γεγονότα τόσο επιτυχημένα; Είναι η φροντίδα για ελάχιστους κανόνες ασφαλείας, όπως για παράδειγμα οι αποστάσεις των καρναβαλιστών από τις ρόδες των αρμάτων. Είναι οι ακούραστοι οδοκαθαριστές που εργάζονται αδιάκοπα πρωί και βράδυ για να μην πνιγεί μια ολόκληρη πόλη στο κομφετί και στην σερπαντίνα. Είναι όλοι οι άνθρωποι που φροντίζουν να περιθάλψουν τους… παρασυρμένους στη θάλασσα του αλκοόλ. Είναι οι άνθρωποι που τροποποιούν την κυκλοφορία για να υπάρχει μια ομαλή ροή.

Όλα τα παραπάνω παραδείγματα δεν απασχολούν τη σκέψη μας, αλλά στην πραγματικότητα αποδεικνύουν ότι η απόλαυση μας δεν προέρχεται μόνο από εμάς, αλλά και από τους άλλους, με τους οποίους συνυπάρχουμε. Αυτό τι μας δείχνει αρχικά; Ότι οι άνθρωποι δεν επιθυμούν μόνο να διασκεδάζουν στον μέγιστο βαθμό, αλλά απολαμβάνουν με το να προσφέρουν στην απόλαυση των άλλων. Αυτό το φαινόμενο δεν προβάλλεται, αλλά μένει στην αφάνεια, στο παρασκήνιο. Είναι όμως υπαρκτό και μέσω της ύπαρξης του μας δείχνει πόσο απαραίτητο είναι, ως κομμάτι του παζλ που λέγεται κοινωνία.

Είτε στο Ρέθυμνο, είτε στην Πάτρα, είτε στην Ξάνθη, είτε σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της χώρας, η απόλαυση μας εξαρτάται πάντοτε από τους άλλους που προσφέρονται για να τη ζήσουμε χωρίς σημαντικά εμπόδια. Και αυτό είναι καλό να το επαναφέρουμε στο νου μας, όταν θεωρούμε αυτόματα κάποια πράγματα ως δεδομένα.