50 υπέρ (μας) – 50 εναντίον (τους)

Οι Γερμανοί ξανάρχονται και ως είθισται το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Η Αν Πάντερ και ο Ρόμπερτ Λοτερμόζερ κατάφεραν να γίνουν πρωταγωνιστές στα πρώτα παιχνίδια της σειράς των playoffs της EuroLeague και είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο Τζόρντι Μπερτομέου αισθάνεται περισσότερο άβολα από ποτέ. Δεν πρόλαβε το κακό και πλέον η συζήτηση για τη διαιτησία γίνεται όλο και πιο έντονη.

Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου στη σειρά του Ολυμπιακού

και με την Ζάλγκιρις, με τις δύο στοχευμένες αναφορές στη διαιτησία, πριν από την εκκίνηση των playoffs. Ήθελε να δημιουργήσει κλίμα και τα κατάφερε, πήρε τη σκυτάλη ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και το γαϊτανάκι δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι να αναδειχθεί ο τελικός νικητής. Ακόμα και με τον Σπανούλη κόντεψαν να… αρπαχτούν, μέχρι που επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι στα αποδυτήρια και οι δύο – πολύ καλοί φίλοι – έδωσαν τα χέρια.

Θα πει κανείς ότι δηλώσεις για τη διαιτησία γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Σε όλα τα σπορ και σε όλες τις διοργανώσεις. Το ζητούμενο, όμως, είναι να μην υπάρχει επιλεκτική τιμωρία, να μην διαχωρίζει ο Μπερτομέου την EuroLeague σε καλούς και κακούς και να επιβάλλει ποινές μόνο όπου θέλει. Το είχαμε επισημάνει πριν από τα playoffs, ότι η τακτική του Γιασικεβίτσιους και των Λιθουανών κρύβει μπόλικο παρασκήνιο.

Το διπλό φάουλ στην παράταση

Η διαιτησία, λοιπόν, στο ΣΕΦ συζητιέται ακόμα – ειδικά το διπλό φάουλ σε Σπανούλη και Πρίντεζη – όπως δεν έχει κοπάσει ο θόρυβος από την ανακάλυψη γραμμής στο ματς της ΤΣΣΚΑ με την Χίμικι. Από τη μία ο Λοτερμόζερ, από την άλλη η Πάντερ. Διαιτητές από την Γερμανία.

Εννοείται πως η συζήτηση για τη διαιτησία δεν τελειώνει ποτέ. Κι ούτε πρόκειται να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Και ειδικά στο πιο υψηλό επίπεδο, όλες οι ομάδες έχουν ευνοηθεί ή αδικηθεί. Άλλες λιγότερο, άλλες περισσότερο και ανάλογα με τη διοργάνωση ή τον αντίπαλο.

Απλά καλό να είναι να μπουν τα πράγματα στη θέση τους: όλες οι ομάδες ζητούν με τις φωνές τους το 50-50, κάνουν δηλώσεις και λένε πως επιθυμούν δικαιοσύνη, αλλά η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική. Οχι μόνο στην EuroLeague, όχι μόνο στο μπάσκετ, σε όλα τα ομαδικά και ατομικά σπορ που υπάρχει διαιτητής και κρίνει.

Κανείς δυνατός δεν θέλει και δεν κυνηγάει το 50-50 όπως το έχουμε όλοι στο μυαλό μας, αλλά σε μια εντελώς διαφορετική του διάσταση. Όλοι στην πραγματικότητα θέλουν το 50 υπέρ τους και 50 εναντίον των άλλων. Κι ας μην το λένε ποτέ. Και όσο περισσότερο φτάνουμε στο τέλος της διοργάνωσης και κρίνονται σημαντικές θέσεις και τίτλοι, τόσο πιο έντονη γίνεται η προσπάθεια επηρεασμού της διαιτησίας.

Το 50-50 δεν είναι μια απλή υπόθεση, κυρίως γιατί κανείς ισχυρός δεν το θέλει, σε όλες τις μορφές της ζωής μας. Είναι το ιδεατό και υπάρχουν κάποιοι που το υπηρετούν, αλλά ακόμα κι αυτοί μπορεί να επηρεαστούν. Ακόμα, δηλαδή και η Πάντερ που στη Μόσχα έκανε εξαιρετικό παιχνίδι για 39 λεπτά, υπέπεσε στο πιο σοβαρό λάθος. Και όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να μας πείσει γι αυτό, ποτέ ένα τέτοιο λάθος δεν θα γινόταν κατά την πανίσχυρης ΤΣΣΚΑ, αλλά μόνο κατά την Χίμκι.

Είπαμε, λοιπόν, η συζήτηση περί διαιτησίας δεν πρόκειται να σταματήσει όσο υπάρχει αθλητισμός και διαιτητές. Απλά είναι καλό να σταματήσουν και οι όποιες υποκριτικές δηλώσεις περί 50-50 από όλους τους εμπλεκομένους. Δεν πείθουν κανέναν, αντίθετα καταλαβαίνουν και οι αδαείς πως γίνονται για να επηρεάζουν καταστάσεις. Και φυσικά κάνουν ακόμα πιο τεταμένο το κλίμα. Με τον Μπερτομέου απλά να μοιάζει ανήμπορος να αντιδράσει, όσο κι αν προσπαθούν να τον υπερασπιστούν κάποιοι…

The post 50 υπέρ (μας) – 50 εναντίον (τους) appeared first on REDPLANET.GR.