Βάλτε και άλλα λεφτά

Στις ήττες το χρήμα μας λυγίζει. Στις νίκες θριαμβεύει η γαλανόλευκη ψυχή, καρδιά, φανέλα, τεχνογνωσία. Γράφει ο Τάσος Μαγουλάς.

Οταν οι ελληνικές ομάδες είχαν τους υψηλότερους προϋπολογισμούς στην Ευρώπη, οι νίκες τους βασίζονταν στην σκληρή δουλειά, την ψυχή, στο μέταλλο και τις βαριές φανέλες. Τα τελευταία χρόνια που κάποιοι, όχι πολλοί αντίπαλοι, άρχισαν να ξοδεύουν αμέσως Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, έγιναν
οι ηρωϊκοί βιοπαλαιστές που πρέπει να τα βάλουν με το ρωσοτουρκικό κατεστημένο. Για να μην μιλήσουμε για την ισπανική ελίτ.

Στις ήττες το χρήμα μας λυγίζει. Στις νίκες θριαμβεύει η γαλανόλευκη ψυχή, καρδιά, φανέλα, τεχνογνωσία.

Να όμως που μέσα σε 24 ώρες οι ομάδες ηττήθηκαν με παρεμφερή τρόπο από ομάδες σαφέστατα πιο αδύναμες και μακράν φτωχότερες.

Σε Γερμανία και Σερβία δεν είμαστε εμείς που πολεμούσαμε με την φιλότιμα σκαλισμένη σφεντόνα τα πυρηνικά οπλοστάσια.

Τέσσερις συνολικά ήττες από ομάδες που το ακριβότερο συμβόλαιο Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, φτάνει για να αγοράσει την 12αδα, τις ακαδημίες και την πρώτη σειρά των καθισμάτων να φέρνει τα νερά. Ο Τζόρτζεβιτς ζήτησε έναν παίκτη και του έφεραν τρεις, ενώ στον Ερυθρό Αστέρα μπορεί και να έκαναν έρανο για να βγάλουν τα 100.000 του Κίνσεϊ.

Όλα σωστά, αλλά όχι αρκετά
Στο Βελιγράδι ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα όπως ήθελε. Πάγωσε νωρίς την εξέδρα, έπαιξε με το άγχος των παικτών και του προπονητή του Ερυθρού Αστέρα. Πήγε το παιχνίδι στο ένας εναντίον ενός, βγάζοντας τους Σέρβους από το ομαδικό τους μπάσκετ. Με σωστή προετοιμασία, δεν επέτρεψε καμία πάσα στην ρακέτα και ο Γκιστ σταμάτησε τον Μίλερ μέχρι το 35. Τα έκανε όλα αυτά και όμως βρέθηκε να χάνει με 13 στο τέλος της 3ης περιόδου. Αφού δε κάλυψε σε τέσσερα λεπτά αυτή την διαφορά, πάλι βρέθηκε να κυνηγάει. Δεν εκμεταλλεύτηκε τίποτε από όσα κέρδισε ενώ για είναι απορίας άξια η επιλογή για δεύτερη παιχνίδι ο Κίνσεϊ να κάνει πάρτι. Σαν να μην τον υπολογίζει το προπονητικό τιμ και ο έμπειρος Αμερικανός μόλις το κατάλαβε, άλλαξε όλο το παιχνίδι με το σκοράρισμά του από μέση απόσταση.

Ο Ράντονιτς δεν πίστευε πως ο Γουίλιαμς, που δεν έχει ευρωπαϊκή εμπειρία, μπορεί να διαλύσει στο ένας ένας τους παίκτες του και ο Τζόρτζεβιτς το αξιοποίησε. Ποιος τον έβαλε να κάνει το τελευταίο του φάουλ 27'' πριν το τέλος για να στείλει στις βολές τους γηπεδούχους, είναι ένα καλό ερώτημα.

Στην δε τελευταία άμυνα, η ιδέα για παγίδες δεν ήταν τόσο κακή αν υπήρχε η κατάλληλη προετοιμασία ώστε μόλις αποτύχουν να γίνει φάουλ.

Ο Σέρβος προπονητής των πρασίνων παραδέχεται ανοικτά πια, πως δεν μπορεί να βάλει μεσούσης της χρονιάς κάτι άλλο και πάει στο ατομικό παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο πως από το 35 ως το 39 αγωνίζονται και οι τρεις νεοαποκτηθέντες κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί σε μία ομάδα που έχει δουλέψει για να παίξει ως σύνολο.

Σκληροί και δύσκολοι
Δεύτερη ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα, πρώτο κακό αποτέλεσμα του ανανεωμένου Παναθηναϊκού στην πρώτη του αποστολή απέναντι σε σκληρό και διαβασμένο αντίπαλο. Μέχρι τώρα οι κυπελλούχοι ηττώνται σε κάθε αναμέτρηση που βρήκαν παίκτες με ενέργεια και διάθεση για σκληρή άμυνα. Γι αυτό ίσως η εντολή ήταν για σκληρή άμυνα και από την ελληνική πλευρά, αλλά τα περισσότερα φάουλ ήταν άτσαλα και οδηγούσαν σε βολές.

Ο Παναθηναϊκός είναι κοντά τουλάχιστον να περάσει στα πλέι οφ και αυτό θα συγκρατήσει την πολύ αυστηρή κριτική από τον κόσμο σε αντίθεση με τους ερυθρολεύκους που πολύ λογικά είναι καυστικοί για την εικόνα της ομάδας τους έως τώρα.

Υπάρχει όμως μία αναντίρρητη πραγματικότητα και για τους δύο. Ως τώρα, ακριβώς στο σημείο πριν την κορύφωση της σεζόν στην Ευρωλίγκα, δείχνουν πως διαχειρίστηκαν πρόχειρα τα πολλά χρήματα που ξοδεύτηκαν το καλοκαίρι και τρέχουν να διορθώσουν σειρά λαθών ή παραλείψεων την ίδια ώρα που ομάδες όπως ο Ερυθρός Αστέρας και η Μπάμπεργκ παλεύουν με υλικό το οποίο το καλοκαίρι δεν θα τολμούσε και ο πλέον θρασύς ατζέντης να προτείνει στην Ελλάδα.

Ήττες από ομάδες και όχι μονάδες
Αλήθεια, ποιον παίκτη θα έκοβε ο Παναθηναϊκός για να πάρει παίκτη από τους Σέρβους; Ίσως τον Παύλοβιτς; Τον Κούζμιτς για να πάρει τον Ζίμπρες; Τον Μίλερ; Άντε τον Μάριτς;

Ο Ολυμπιακός θα προτιμούσε το πολύ τον Ραντόσεβιτς αντί του Μιλουντίνοφ. Στην πραγματικότητα δεν θα είχαν κι άδικο διότι δεν έχασαν από καλύτερες μονάδες αλλά από καλύτερες ομάδες και αυτό οφείλει να ανησυχήσει εντονότατα προπονητές και διοικήσεις.

Μιλάμε για τον εξάκις και τον τρις πρωταθλητή Ευρώπης, τους απόλυτους κυρίαρχους την τελευταία δεκαετία. Συλλόγους οι οποίοι το καλοκαίρι επανεπένδυσαν τεράστια ποσά, με γνώμονα τα πενιχρά έσοδα, για να μην μπορούν να νικήσουν σε Βελιγράδι και Μπάμπεργκ.

Αυτά ως τροφή για σκέψη. Παράλληλα δε, όσο υφίστανται ελπίδες για μία καλύτερη εξέλιξη της σεζόν, θα ήταν λάθος να γίνει αποτίμηση μεν, αλλά κρίνοντας με τα ως τώρα δεδομένα, βάλτε και άλλα χρήματα διότι προφανώς δεν ήταν αρκετά. Φτιάξτε ομάδες να νικούν και την Μπάμπεργκ ή τον Ερυθρό Αστέρα.

Μετά όλα θα έρθουν.

Πηγή: Contra

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα