Η Ιστορία του Διστόμου…αλλιώς!

Στη μνήμη του φιλέλληνα Γερμανού

«Διστομίτη» Jürgen Rompf

*

Εν όψει της 10ης Ιουνίου -ημερομηνία καταγεγραμμένη ανεξίτηλα ως αποφράδα στην ελληνική συλλογική μνήμη- διαβάζουμε για τη Σφαγή του Διστόμου,

Όμως, εκτός από τα παραπάνω, το Δίστομο έχει γράψει και μια άλλη ιστορία, την «ιστορία της Ειρήνης», η οποία όμως, παρά την αρχική της επιτυχή πορεία, εδώ και κάμποσα χρόνια φθίνει και οι υπεύθυνοι της διαχείρισής της (τοπικοί και κεντρικοί) εγκατέλειψαν τον αρχικό σχεδιασμό, χωρίς όμως αυτός να υποκατασταθεί από άλλον, πληρέστερο (;) ή πιο μοντέρνο (;) ή, έστω, διαφορετικό!

Το αρχικό Δόγμα Παπανδρέου-Σταμούλη-Μαγκάκη, όταν για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση (1995) ετέθη θέμα διεκδίκησης των οφειλόμενων επανορθώσεων, είχε στον πυρήνα του μια πολύ συγκεκριμένη φιλοσοφία: «Η δικαστική διεκδίκηση των ατομικών αποζημιώσεων των Μαρτυρικών Τόπων, δεν θα επιλύσει το ζήτημα στο σύνολό του. Θα αποτελέσει το εργαλείο για τη διεθνοποίηση του θέματος και ταυτόχρονα την αφορμή για την επίσημη Ελληνική Πολιτεία να χαράξει πλάνο, ισορροπώντας μεταξύ του  Διεθνώς δίκαιου και του Διεθνώς εφικτού».  Την άποψη αυτή περίπου ασπάζονταν και οι υπόλοιποι, ενεργοί πολιτικοί άντρες της εποχής (Μητσοτάκης, Σαμαράς – Φλωράκης), όπως αποδεικνύεται από τη χρήση, εκ μέρους τους, εργαλείων κοινοβουλευτικού ελέγχου, την αμέσως προηγούμενη χρονική περίοδο (1990-1995).

Πώς εξελίχθηκε, από ελληνικής πλευράς,  το θέμα Πολεμικές Επανορθώσεις, από εκεί και έπειτα;

Το Δίστομο εγκαταλείφθηκε -ειδικά μετά την εκδημία του εμπνευστή της θαυμαστής του πορείας, Γιάννη Σταμούλη- στα χέρια μιας Νομαρχίας, αρχικά και μιας Περιφέρειας στη συνέχεια, που δεν είχε, κυριολεκτικά, ιδέα περί του πώς μπορεί να χειριστεί αυτή την «καυτή πατάτα». Στερούνταν επίσης, θεσμικοί και μη, ακόμη και του πιο στοιχειώδους οράματος, για να μην μιλήσουμε για τις, συνεχιζόμενες μέχρι και σήμερα, «κατινιές» κάθε χρώματος.

Η διεθνοποίηση επετεύχθη μόνο μέσω προσωπικών δράσεων. Αν ο Σταμούλης δεν έστελνε την υπόθεση στην Ιταλία, αν ο Γλέζος δεν το έθετε, όπου βρισκόταν και όπου στεκόταν, αν ο Αργύρης Σφουντούρης δεν μπόλιαζε, εν μέσω οικονομικής κρίσης, τη γερμανική κοινή γνώμη με το γνωστό «Sculden müssen bezahlt werden! Keine Tricks” (Τα χρέη πρέπει να πληρώνονται, χωρίς πονηριές), αν ο Στέλιος Περράκης δεν στεκόταν ως Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ της Χάγης και της κοινότητας των διεθνολόγων, διεθνοποίηση δεν θα είχε επέλθει. Ας μην ξεχνάμε, δε, ότι η διεθνοποίηση θέλει συνέχεια και συνέπεια για να διατηρηθεί.  Τι γίνεται, προς αυτή την κατεύθυνση, τα τελευταία 6 χρόνια; Το απόλυτο τίποτα!

Σε κεντρικό επίπεδο; Καμιά οργάνωση.  Πού είναι και τι κάνει το Υπουργείο Εξωτερικών; Πού είναι και τι κάνει η Ελληνική Βουλή;  

Υπό τα πιο πάνω δεδομένα τρεις, ερωτήσεις, για στοχασμό βασικά, χωρίς να αναμένουμε απαντήσεις:

Εκείνες τις εποχές της δημιουργικότητας και της εθνικής υπερηφάνειας, πολλά σπουδαία μυαλά εισέφεραν φαιά ουσία για την ενίσχυση της πρωτοβουλίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Βοιωτίας. Σήμερα, από ποιους στελεχώνεται η ομάδα που υποστηρίζει τη, διάδοχο της ΝΑΒ, Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, στην παρακολούθηση και την εξέλιξη της ιστορικής παρακαταθήκης, που της κληρονόμησε ο πρώτος αιρετός Νομάρχης Βοιωτίας, ο Γιάννης Σταμούλης;

Ακούμε, συχνά πυκνά, τον Δήμαρχο ΔΑΑ (Γιάννη Σταθά) να εγκαλεί τον Υπουργό Δικαιοσύνης, για τη μη χορήγηση άδειας εκτέλεσης της ιστορικής αποφάσεως της Λιβαδειάς. Πότε ζητήθηκε τέτοια άδεια από τον κ. Δήμαρχο και από ποιον Υπουργό; Γνωρίζει ο Δήμος Διστόμου αν εξακολουθούν να υπάρχουν στην Ελλάδα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας, για μια τέτοια εκτέλεση;

Τι κάνει το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών για τη χάραξη μιας ομοιογενούς εκπαιδευτικής, μουσειακής και επετειακής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, εκτός από το να παρίσταται σε σεβαστές, αλλά πανομοιότυπες και άνευρες εκδηλώσεις μνήμης;

Δεν διατηρείται έτσι η ιστορική μνήμη, δεν διασφαλίζεται έτσι η αντιφασιστική πεποίθηση των επόμενων γενεών, δεν διεκδικούνται έτσι τα Εθνικά Δίκαια!!!!

Χριστίνα Ι. Σταμούλη, Δικηγόρος – Διαμεσολαβήτρια

Διαχειρίστρια του Αρχείου Ι.Ε. Σταμούλη

Πρώτη δημοσίευση dikastiko.gr