Τα γεγονότα αγαπητέ μου, τα γεγονότα

Κάποτε ο Βρετανός Πρωθυπουργός Μακ Μίλαν ερωτώμενος τι κρατά έναν πολιτικό ξάγρυπνο απάντησε: «Τα γεγονότα αγαπητέ μου, τα γεγονότα» ( «events dear boy, events»). Και δυστυχώς για την κυβέρνηση τα γεγονότα είναι αυτά που καθορίζουν το πλαίσιο των πρωτοβουλιών της.

Στο προχθεσινό Eurogroup η στάση των εταίρων μας απέναντι στην κυβέρνηση δεν άλλαξε. Η αναγνώριση προόδου των διαπραγματεύσεων, ερμηνεύεται ως ένα χλιαρό χαμόγελο συμπάθειας. Η πλευρά των δανειστών δεν μετακινήθηκε ούτε χιλιοστό. Οι απαιτήσεις τους είναι δεδομένες. Η διαδρομή αξιολόγηση, συμφωνία, εφαρμοστικοί νόμοι, χρηματοδότηση

είναι μονόδρομος. Η λειτουργία της ΕΚΤ διέπεται από τους δικούς της κανόνες. Η δόση του ΔΝΤ πληρώθηκε με λεφτά του ΔΝΤ, η πραγματική οικονομία σέρνεται, τα έσοδα καταρρέουν, και οι μισθοί και συντάξεις του Μαΐου θα πληρωθούν με τα τελευταία αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων και Δήμων.

Όσο περνούν οι μέρες η κυβέρνηση θα διαπραγματεύεται από δυσμενέστερη θέση. Ο έντιμος συμβιβασμός σταδιακά θα παίρνει τα χαρακτηριστικά μιας άτακτης υποχώρησης. Το κόστος στο εσωτερικό της κυβέρνησης όλο και θα αυξάνεται. Τα αδιέξοδα για τη χώρα θα μεγαλώνουν.

Οι θεσμοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι διαπραγματεύονται από θέση ισχύος και δεν έχουν κανένα λόγο να υποχωρήσουν από τις απαιτήσεις τους. Πόσο μάλλον να ηρωποιήσουν μία κυβέρνηση που κινείται στα όρια της ευρωπαϊκής συνοχής. Τραβούν την ελληνική πλευρά στο γήπεδό τους ανοίγοντας νέα ζητήματα στη διαπραγμάτευση.

Το μετεκλογικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει προ πολλού. Σχέδιο και προετοιμασία για την διαπραγμάτευση δεν υπήρξε ποτέ. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να εκμεταλλευτεί την οποιαδήποτε δυνατότητα της δώσουν οι εταίροι για αξιοπρεπή έξοδο. Δυστυχώς για κείνη και για μας τα γεγονότα είναι εδώ. Και όπως είχε πει κάποτε ο Μιτεράν «τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα».