Η λάθος διαχείριση του μαύρου στην ΕΡΤ, στοιχειώνει (ακόμη) τη ΝΔ

Ο Φρανσουά Μιτεράν συνήθιζε να... επιμένει ότι η πολιτική είναι (και) η διαχείριση των συμβόλων. Και φανταστείτε ότι την εποχή που ο "Γάλλος Ανδρέας" σάρωνε στη χώρα που μας χάρισε τη νεώτερη και πιο συναρπαστική Επανάσταση των λαών, η πολιτική επικοινωνία είχε ακόμη υποτυπώδεις διαστάσεις. Τα δε social media... δεν είχαν ανακαλυφτεί.

Η σημερινή "ανακατάληψη" της ΕΡΤ, σχεδόν δυο χρόνια μετά το άγαρμπο "μαύρο" του Ιουνίου

του 2013, που λίγο έλειψε να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, για να περιορίσει τελικά τη ζημιά στον "ακρωτηριασμό" της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά σε δικομματική, θυμίζει πόσο άτσαλα διαχειρίστηκε το θέμα η Νέα Δημοκρατία.

Με πρακτικό αποτέλεσμα, μέχρι και σήμερα η γαλάζια Παράταξη να έχει συνδεθεί με μια πρωτοβουλία που... αδικήθηκε από τη διαχείρισή της.

Οι περισσότεροι που... ζουν σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο, συμφωνούσαν στο πόσο προβληματικό προϊόν είχε καταστεί η ΕΡΤ. Χωρίς τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό, αλλά και χωρίς την αυτογνωσία της αναγκαιότητας ανανέωσης του δημοσιογραφικού "delivery" της.

Όλα αυτά, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο δέος του "μαύρου". Του μη αναστρέψιμου. Του εν πολλοίς αναιτιολόγητου.

Η στρατηγική που ακολουθήθηκε στο λουκέτο που μπήκε στην ΕΡΤ ήταν αυτοκαταστροφική. Και αφαίρεσε από τη Νέα Δημοκρατία ένα αυτονόητο, συγκριτικό πλεονέκτημα.

Ενώ όλοι συμφωνούσαν ότι η ΕΡΤ έπρεπε να αλλάξει, ίσως και να κλείσει, ελάχιστοι συμφωνούσαν με τον τρόπο που δρομολογήθηκαν οι εξελίξεις.

Και καθώς οι Έλληνες είναι πρωτίστως λαός ψυχολογίας, η "τοξική" ΕΡΤ έγινε... συμπαθής. Και κατέληξε "σύμβολο αγώνα".

Προφανώς και κάποιοι δεν είχαν διαβάσει Μιτεράν. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι αδυνατούσαν να σταθμίσουν την ψυχολογία της κοινωνίας. Και να χαράξουν την κατάλληλη στρατηγική, ώστε να μην δεχτούν αυτογκόλ... παίζοντας μόνοι τους.