Γυναικείος οργασμός: Περνάς και μόνη σου καλά;

Για τον πολύ κόσμο ο γυναικείος οργασμός είναι ένα ιδιαίτερα σύνθετο φαινόμενο, δύσκολα κατανοητό και ιδιαίτερα πολυπαραγοντικό σε σχέση με τον αντίστοιχο ανδρικό οργασμό, που πρακτικά ταυτίζεται με την εκσπερμάτιση. Αυτό που συνήθως δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη μελέτη του γυναικείου οργασμού είναι το μαθησιακό κομμάτι. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο μελέτης είναι οι διαφορές που παρουσιάζει η οργασμική καμπύλη στη γυναίκα, σε σχέση με την αντίστοιχη του άνδρα. Ένα τρίτο στοιχείο είναι το γεγονός ότι ψυχολογικοί λόγοι μπορούν να επηρεάζουν ή και να αναστέλλουν το γυναικείο οργασμό. Αντίστοιχοι ψυχολογικοί λόγοι στον άνδρα επηρεάζουν κυρίως το μηχανισμό της στύσης και όχι τον οργασμό.

Η μαθησιακή διαδικασία ξεκινάει από την εφηβική ηλικία με τον αυνανισμό, ο οποίος έχει ως στόχο αφενός το κυνήγι της ηδονής, αφετέρου δε την άσκηση και προετοιμασία για τη μετέπειτα σεξουαλική ζωή. Η συντριπτική πλειονότητα των ανδρών αυνανίζεται κατά την εφηβεία, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των γυναικών είναι μικρότερο. Τα άτομα που αυνανίζονται κατά την εφηβεία έχουν γενικά μεγαλύτερη ευκολία να ολοκληρώνουν στο σεξ στην ενήλικη σεξουαλική ζωή. Αντίθετα, άτομα τα οποία στερούνται την εμπειρία του εφηβικού αυνανισμού παρουσιάζουν γενικά περισσότερα προβλήματα στο σεξ. Άρα ο αυνανισμός λειτουργεί ως προετοιμασία για τη σεξουαλική ζωή, επιτρέποντας στο άτομο τη γνωριμία με τον ίδιο του το κορμί και τις λειτουργίες του.

Οι διαφορές στην οργασμική καμπύλη των δύο φύλων αφορούν κυρίως στη χρονική διάρκεια της φάσης διέγερσης. Ο χρόνος αυτός είναι πολύ σύντομος για τον άνδρα, ενώ για τη γυναίκα η φάση της ερωτικής διέγερσης μπορεί να διαρκεί πολύ περισσότερο χρόνο, μέχρι και μία ώρα. Ο άνδρας επομένως είναι πολύ γρηγορότερα έτοιμος για σεξ και συνήθως βιάζεται μέσα από το φόβο μήπως χαθεί η στύση. Χρειάζεται αρκετή εμπειρία για να μάθει ο άνδρας να παρατείνει το ερωτικό παιχνίδι πριν επιχειρήσει είσοδο, προκειμένου η γυναίκα να προχωρήσει στις δικές της διαδικασίες.

Το κάθε ζευγάρι περνάει επίσης μια φάση συντονισμού στο σεξ, που γεφυρώνει τις φυσιολογικές διαφορές που υπάρχουν στα δύο φύλα και επιτρέπει στον καθένα να ανακαλύψει τους επιθυμητούς τρόπους ερωτικής διέγερσης. Γι’ αυτό το λόγο οι πρώτες επαφές σε ένα ζευγάρι δεν είναι συνήθως οι καλύτερες.

Στα πλαίσια της κάθε ερωτικής επαφής συνήθως ο ένας από τους δύο συντρόφους αναλαμβάνει περισσότερες πρωτοβουλίες και η διαδικασία θυμίζει συχνά το ρόλο του δασκάλου και του μαθητή. Εύκολα λοιπόν μπορεί να μπει κανείς στη λογική του κακού δάσκαλου ή του κακού μαθητή! Τα παλαιότερα χρόνια οι πρωτοβουλίες στο σεξ ανήκαν αποκλειστικά στον άνδρα. Η γυναίκα ήταν συχνά περισσότερο άπειρη και ο ρόλος της ήταν κυρίως να οδηγήσει τον άνδρα στην απόλυτη ικανοποίηση. Η δική της ικανοποίηση είχε δευτερεύουσα σημασία ή δεν ήταν καν το ζητούμενο στη σεξουαλική επαφή. Η ανατροπή αυτής της αντίληψης, τις τελευταίες δεκαετίες, και η διεκδίκηση της σεξουαλικής ικανοποίησης από τις γυναίκες δημιούργησε αμηχανία αλλά και πρακτική δυσκολία στον άνδρα, ο οποίος όφειλε πλέον να ασχολείται όχι μόνο με τη δική του ετοιμότητα και ικανοποίηση, αλλά και με την ικανοποίηση της συντρόφου.

Οι γυναικείες διεκδικήσεις αποκάλυψαν τον μεγάλο αριθμό άπειρων ανδρών αλλά και ανδρών με προβλήματα στη σεξουαλική λειτουργία. Αν και ο ρόλος της Σεξολογίας δεν είναι να αποδώσει ευθύνες για το ποιος είναι υπεύθυνος για την κακή πορεία μιας σεξουαλικής επαφής, η πείρα έδειξε ότι για πολλά προβλήματα γυναικείου οργασμού αλλά και ερωτικής διέγερσης υπεύθυνος είναι ο άνδρας. Οι δυσκολίες αυτές ξεκινούν από την έλλειψη κατανόησης στις γυναικείες ανάγκες και επιθυμίες και φθάνουν στην προσπάθεια συγκάλυψης ανδρικών προβλημάτων στο σεξ. Τα προβλήματα που συνήθως οι άνδρες προσπαθούν να συγκαλύψουν σε μια ερωτική επαφή είναι η απειρία και αυτά της στύσης και της εκσπερμάτισης.

Η απειρία του άνδρα μπορεί να έχει σχέση με αδέξιες ή βιαστικές κινήσεις που συχνά «ξενερώνουν» τις γυναίκες, μη επιτρέποντας σ’ αυτές οργασμική κορύφωση. Στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγούν προβλήματα στύσης που δημιουργούν αγωνία και στους δύο και αποσυντονίζουν τη γυναίκα. Η πρόωρη εκσπερμάτιση δεν επιτρέπει στη γυναίκα να ακολουθήσει τις δικές της χρονικές διαδικασίες, οι οποίες, όπως ήδη τονίστηκε, διαρκούν περισσότερο.

Θα πρέπει, τέλος, να τονιστεί ότι προβλήματα οργασμού στη γυναίκα υπάρχουν συχνά και σε περιπτώσεις όπου ο άνδρας λειτουργεί άψογα στο σεξ. Σε γενικές γραμμές, τα αίτια της ανοργασμίας είναι συνήθως ψυχολογικής και σπανιότερα ορμονικής αιτιολογίας. Είναι επίσης δυνατόν να σχετίζονται με γενικότερα προβλήματα υγείας ή λήψης φαρμάκων.

Γράφει ο Ζήσης Παπαθανασίου, Επ. Καθηγητής Γυναικολογίας - Σεξολόγος, Διευθυντής Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου στο boro.gr.