Βαγγέλης Γιαννίσης: «Το 5ο βιβλίο μου είναι στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα»

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης μοιάζει να κινείται σε δύο κόσμους: το πρωί διδάσκει σε παιδιά δημοτικού, ενώ τα απογεύματα γράφει ανατριχιαστικές αστυνομικές ιστορίες. Κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να δει τα βιβλία του να ταξιδεύουν ανά τον κόσμο και μιλάει στο PEOPLE για τη «Γυναίκα» ενώ αποκαλύπτει πώς ένιωσε όταν ο εκδοτικός οίκος Διόπτρα του ανακοίνωσε ότι θέλει να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο.

«Η Γυναίκα του Ίσνταλ δεν είναι απλά βασισμένο αλλά στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα. Είναι το πρώτο μου βιβλίο εκτός σειράς.

Το 1970 στο Μπέργκεν της Νορβηγίας βρέθηκε στη μέση του πουθενά το καμένο πτώμα μιας γυναίκας. Στην αρχή η αιτία θανάτου ήταν αβέβαιη. Ο ιατροδικαστής δεν μπορούσε να προσδιορίσει αν αυτοκτόνησε ή αν δολοφονήθηκε και, επειδή η αστυνομία της περιοχής δεν είχε την κατάλληλη εμπειρία, φώναξαν την Kripos, μια υπηρεσία που αναλαμβάνει εγκλήματα σε όλη τη νορβηγική επικράτεια. Οι έρευνες έδειξαν ότι η γυναίκα αυτή κυκλοφορούσε με 12 διαφορετικές ταυτότητες στην Ευρώπη, μιλούσε αρκετές ξένες γλώσσες, δεν μιλούσε όμως νορβηγικά, και εκεί κάπου αρχίζουν οι θεωρίες συνωμοσίας…

Η υπόθεση ήταν για πολλά χρόνια στο συρτάρι και το 2016 άνοιξε ξανά. Έχω να πω ότι καμαρώνω επειδή φέτος βρήκαν πού γεννήθηκε κι εγώ το είχα υπολογίσει για τις ανάγκες του βιβλίου τον Απρίλιο του 2017. Λίγους μήνες νωρίτερα, το 2016, είχα επικοινωνήσει με email με τον Jorn Lier Horst, προκειμένου να μου δώσει πληροφορίες για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Εκείνη την περίοδο είχε έρθει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Παρότι είχε ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, μου απαντούσε στις ερωτήσεις μου.

Στην δεύτερη επίσκεψή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2018 συναντηθήκαμε από κοντά και με ρώτησε πώς πάει το βιβλίο. Του είπα ότι το τελείωσα και προσφέρθηκε να μου γράψει τον πρόλογο. Χάρηκα πολύ, αλλά σκέφτηκα ότι δεν θα έχει χρόνο να το κάνει. Μετά από μερικούς μήνες μού έστειλε τον πρόλογο και δεν το πίστευα».

«Ήμουν σε φάση άρνησης γιατί δεν ήθελα να απογοητευτώ»

«Ο πρώτος άνθρωπος που διάβασε το πρώτο μου βιβλίο ήταν η αδελφή μου. Της το είχα στείλει απλά για να το δει και μου έδωσε την ιδέα να το στείλω σε κάποιον εκδοτικό οίκο. Να σου πω την αλήθεια, ντρεπόμουν στην αρχή. Έστειλα το αντίτυπο στη Διόπτρα γιατί μέχρι τότε ήταν ο μοναδικός εκδοτικός στον οποίο μπορούσες να στείλεις μέσω email τα έργα σου. Μου απάντησαν ότι “λάβαμε το βιβλίο σας και θα σας ειδοποιήσουμε”.

Δύο εβδομάδες αργότερα χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που χρησιμοποιήσαμε το “κύριος Γιαννίσης”. (γέλια) Μου είπαν ότι το διάβασαν, τους άρεσε και ήθελαν να το κυκλοφορήσουν. Με άκουσαν όλοι οι συνάδελφοι στον όροφο. Πριν από το τηλεφώνημα ήμουν σε φάση άρνησης γιατί δεν ήθελα να απογοητευτώ. Πάντα έχεις στο μυαλό σου το ενδεχόμενο της επιτυχίας αλλά συχνά προσπαθείς να το καταπνίξεις για να μην απογοητευτείς. Ας πούμε ότι εκείνο το βράδυ έκανα έναν από τους καλύτερους ύπνους της ζωής μου».

Πηγή: People