Οι ταινίες της εβδομάδας (19-25/9): Όλα τα βλέμματα στο «Ad Astra» και την «Καρδερίνα»

Πολωνία, Γαλλία, Ιταλία και Αμερική συναντιούνται στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας, με δύο μεγάλα franchises. Η Καρδερίνα και το Ad Astra είναι αναμφίβολα οι πιο αναμενόμενες ταινίες, με την πρώτη όμως να αποδεικνύεται κατώτερη των προσδοκιών.

Κρίση Πανικού (Panic Attack) 2019

Σκηνοθεσία: Πάβελ Μασλόνα
Ηθοποιοί:  Άρτουρ Ζμιγιέφσκι, Ντόροτα Σέγκντα, Νίκολας Μπρο, Μαγκνταλένα Ποπλάβλσκα
Είδος: Μαύρη Κωμωδία

Μια κωμωδία που θυμίζει στη δομή της την ταινία Relatos

Salvajes, αφού έχει εφτά αυτόνομες ιστορίες περιτυλιγμένες με μαύρο χιούμορ. Κι εδώ περιγράφεται η κατάρρευση του κόσμου κάποιων ανθρώπων και καταπιάνεται με την drama queen διάθεση που δείχνουμε οι περισσότεροι τις πρώτες στιγμές μιας ολικής καταστροφής.

Τελευταίο Μάθημα (School’s Out) 2018

Σκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Μαρνιέ
Ηθοποιοί: Λορέν Λαφίτ, Εμανουέλ Μπερκό
Είδος: Θρίλερ, Αστυνομικό, Μυστηρίου

Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία του Σεμπαστιάν Μαρνιέ και μας μεταφέρει σε ένα σχολείο όπου 6 μαθητές φαίνεται να ασκούν μια ιδιαίτερη επίδραση σε όλους τους υπόλοιπους στο σχολείο. Είναι επίσης αρκετά επιδραστικοί στη συμπεριφορά των δασκάλων και η νέα δασκάλα αρχίζει να ανακαλύπτει ότι μπορεί να κρύβονται πίσω από την αυτοκτονία του δασκάλου που ήρθε να αντικαταστήσει.

Διαφυγή (Crawl) 2019

Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Αζά
Πρωταγωνιστούν: Κάγια Σκοντελάριο, Μπάρι Πέπερ
Είδος: Horror

Το Crawl επαναφέρει στη μόδα το παλιό κλασικό horror με πλάσματα της θάλασσας. Ένα Jaws με κροκοδείλους θα μπορούσε να είναι.

Καθιστάμενη ως και επίκαιρη αφού η πλοκή ξεκινά από το πέρασμα ενός τυφώνα από τη Φλόριντα, η ταινία φέρνει στο προσκήνιο τη συσσώρευση δολοφονικών αλιγατόρων στην πολιτεία.

Αυτή που θα έρθει πρώτη αντιμέτωπη μαζί τους είναι η Χέιλι, η οποία έχει αγνοήσει τις συστάσεις των αρχών και βρίσκεται εγκλωβισμένη στο υπόγειο του σπιτιού της μαζί με τον σοβαρά τραυματισμένο πατέρα της τον Ντέιβ. Τα νερά του τυφώνα αρχίζουν να ανεβαίνουν επίπεδο και όσο ανεβαίνουν, τόσο πιο κατάλληλο γίνεται το περιβάλλον για τους αλιγάτορες.

Ο φιλοξενούμενος (L’ospite) 2018

Σκηνοθεσία: Ντούτσιο Κιαρίνι
Ηθοποιοί: Ντανιέλε Παρίζι, Σίλβια Ντ’ Αμίκο, Άνα Μπελάτο, Τόνι, Ντανιέλε Νάταλι, Σέρτζιο Πιερατίνι, Μίλβια Μαριγκλιάνο, Γκουλιέλμο Φαβίλα
Είδος: Συναισθηματική dramedy

Ο Γκουίντο είναι ένας άντρας γύρω στα 45. Βρίσκεται σε μια φάση ζωής που νιώθει έτοιμος να καταλαγιάσει. Εκείνη τη στιγμή όμως η σύντροφός του του αποκαλύπτει ότι έχει δεχτεί μια προσφορά για δουλειά στον Καναδά και θα την δεχτεί. Θέλει όμως να πάει μόνη της και να χωρίσουν.

Ξαφνικά ο Γκούιντο μένει χωρίς σύντροφο και χωρίς σπίτι. Είναι πια μεγάλος για να κοιμάται στους καναπέδες φίλων, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. Γίνεται επομένως ο φιλοξενούμενος. Μεταφέρεται κάθε βδομάδα σε σπίτι φίλων, κάνει couch surfing και η ζωή του αρχίζει να μετατρέπεται σε μια δραματική κατάσταση, αφού προστίθεται και ένα πρόβλημα υγείας.

Το L’ Ospite είναι επίσης η δεύτερη ταινία του Ντούτσιο Κιαρίνι και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Τορίνο. Κάπως απότομη στις μεταβάσεις της από την κωμωδία στο δράμα και τούμπαλιν, αλλά σίγουρα μια νεορεαλιστική ιταλική ιστορία.

Η Καρδερίνα (The Goldfinch) 2019

Σκηνοθεσία: Τζον Κρόουλι
Ηθοποιοί: Νικόλ Κίντμαν, Σάρα Πόλσον, Άνσελ Έλγκορτ, Ανερίν Μπαρνάρντ, Άσλι Κάμινγκς, Φιν Βόλφχαρντ, Γουίλα Φιτζέραλντ, Λιουκ Γουίλσον, Τζέφρι Ράιτ, Όουκς Φέγκλεϊ, Ντένις Ο’ Χέιρ
Είδος: Δράμα

Θα πρέπει να στίψω πολύ το μυαλό μου για να θυμηθώ ταινία που να είχε τόσο υποσχόμενο trailer και τελικά να απογοήτευσε. Ίσως κι αυτή η λέξη να είναι υπερβολική στη χρήση της. Σίγουρα πάντως βρίσκεται πολύ μακριά απ΄αυτό που μπορεί κάποιος να αναμένει. Ιδίως κάποιος που έχει διαβάσει και το βιβλίο.

Είναι από τις ταινίες που συμβαδίζουν με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι τη στιγμή που θα την δεις. Αν δηλαδή είσαι κουρασμένος από δουλειά ή δεν είσαι και στα καλύτερα σου ψυχολογικά, τότε μην περιμένεις να το αλλάξει αυτό. Μην περιμένεις να σου προκαλέσει ενδιαφέρον που θα καλύψει κάθε άλλη σκέψη. Ίσως να επιτείνει το συναίσθημά σου.

Φαντάζει αρκετά μεγάλη σε διάρκεια χωρίς ουσιαστικό λόγο, αλλά τουλάχιστον έχει να προσφέρει 2-3 δυνατές σκηνές και περισσότερο μια καλή σκηνοθετική μετάβαση. Από τις σεκάνς του παρελθόντος όπου ο πρωταγωνιστής είναι παιδί μέχρι τις σεκάνς του παρόντος που διαχειρίζεται κάποιες ασύμβατες καταστάσεις.

Δεν θα έλεγα ότι στέκεται αντάξιο του βιβλίου, χωρίς να σημαίνει ότι δεν αξίζει να την δεις. Έχει απλώς μια πιο ευρωπαϊκή προσέγγιση, κάπως βορειοευρωπαϊκή σε επίπεδο κινηματογραφικής αφήγησης και αυτό δημιουργεί συμπαρομαρτούντα στην ένταση και τις αυξομειώσεις. Στο εξωτερικό έχει δεχτεί αρκετά κακές κριτικές η ταινία, ενώ και στα έσοδα φαίνεται πως θα βγει 50 εκατομμύρια μείον σύμφωνα με τις εκτιμήσεις.

Η Ταινία της Εβδομάδας: Ad Astra 2019

Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκρέι
Ηθοποιοί: Μπραντ Πιτ, Τόμι Λι Τζόουνς, Ρουθ Νέγκα, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Τζέιμι Κένεντι
Είδος: Δράμα, Μυστηρίου, Επιστημονικής Φαντασίας

Με αυτή την ταινία ο Μπραντ Πιτ θέτει υποψηφιότητα για να αναμετρηθεί με τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο στην κατηγορία του Ά Ανδρικού.

Το Ad Astra θυμίζει αρκετά το Interstellar, απλώς παίρνει ακόμα πιο σκοτεινά μονοπάτια, αν μπορεί να υπάρξει αυτό σε μια ταινία διαστήματος που ούτως ή άλλως είναι όλα κατράμι. Πολύ περισσότερο όμως θυμίζει το Space Odyssey του Κιούμπρικ και το Apocalypse Now του Κόπολα.

Ο Πιτ υποδύεται τον αστροναύτη Ρόι ΜακΜπράιντ που μαθαίνει ότι ο πατέρας του δεν έχει πεθάνει, αλλά έχει ξαμοληθεί στις εσχατιές του σύμπαντος για να βρει ένα μέρος που να μπορεί να μετοικήσει η ανθρωπότητα. Μαζί όμως με αυτό, ο Ρόι θα έρθει αντιμέτωπος και με μια επώδυνη και επικίνδυνη για τη σωτηρία της ανθρωπότητας αλήθεια. Μια αλήθεια που πηγάζει από τον πατέρα του.

Το Ad Astra είναι μια ταινία που αναπαράγει με αρτιότητα όλες τις υπαρξιακές ανησυχίες γύρω από το διάστημα και την ανθρώπινη μετάβαση σε ένα μέλλον μακριά από τη Γη.

Ο Πιτ είναι ήρεμος, συγκεντρωμένος, ενδίδει στο συναίσθημα του ρόλου χωρίς αναίτιες εξάρσεις και γι΄αυτό δεν καλύπτεται η εξίσου αποτελεσματική κι αλληγορική σκηνοθεσία του Τζέιμς Γκρέι.

Μια ταινία που σε απορροφά και διακατέχεται από ένα ασαφές βάθος.