Κατερίνα Ζαρίφη: «Το όνειρό μου είναι να ανοίξω ένα τσιπουράδικο»

Οι ιστορίες της σε κάνουν να γελάς, να βουρκώνεις, αλλά και να συνειδητοποιείς πως η ευτυχία κρύβεται στα απλά πράγματα. Η Κατερίνα, η οποία φέτος παρουσιάζει την πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή Καλοκαίρι #not στο Open, μιλάει πρώτη φορά για τον χαμό του πατέρα της, τους τέσσερις πιο επίπονους μήνες της ζωής της, τον σύντροφό της, αλλά και τον ρατσισμό που υφίστανται οι γυναίκες μετά τα σαράντα όταν ακούν την ερώτηση «Γιατί δεν κάνεις παιδί;».

Έξυπνη, «γρήγορη», ατακαδόρισσα, με άφθονες δόσεις χιούμορ και αυτοσαρκασμού.

Αυτές οι λέξεις μου έρχονται κατευθείαν στο μυαλό για μια σύντομη περιγραφή του τι εστί Κατερίνα Ζαρίφη. Επίσης είναι και το κορίτσι-ντούρασελ, καθώς σου δίνει την εντύπωση πως δεν κουράζεται και δεν «μένει» ποτέ από μπαταρίες. Νωρίς το πρωί ραδιόφωνο και μετά στο στούντιο του Open για να καλημερίσει τους τηλεθεατές μέσα από την εκπομπή Καλοκαίρι #not που παρουσιάζει μαζί με τον Παύλο Σταματόπουλο. Η τηλεοπτική της συμπόρευση με το Open ξεκίνησε μόλις πριν από έναν χρόνο, ενώ τον Νοέμβριο του 2018 την είδαμε στο τιμόνι του παιχνιδιού Ποιος Ρωτάει, ένα πρότζεκτ που δεν σημείωσε υψηλά ποσοστά στους πίνακες τηλεθέασης. «Όλοι με ρωτούσαν αν κόπηκε ή όχι. Η συμφωνία μας ήταν να γυριστεί ένας συγκεκριμένος αριθμός επεισοδίων. Βέβαια, όταν κάτι έχει τεράστια επιτυχία, συνήθως σου ζητούν ανανέωση. Δεν μου αρέσει να ωραιοποιώ τις καταστάσεις και να σου πω ότι το παιχνίδι έσκιζε. Τεχνικά, ήταν ένα δύσκολο τηλεπαιχνίδι. Η απόδοση στους πίνακες τηλεθέασης δεν με έριξε. Όχι πως είμαι υπεράνω από τους πίνακες της AGB, αλλά το αποτέλεσμα μου άρεσε και είχα μια καταπληκτική ομάδα. Θεωρώ πως ήταν μια όμορφη τηλεοπτική μου στιγμή και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη από αυτό που προβλήθηκε στον αέρα» λέει με ειλικρίνεια.

Δεδομένου πως είσαι μια γυναίκα που δουλεύεις αδιάκοπα και η μέρα σου ξεκινάει από τις 5.00 το πρωί, λόγω της πολύ πρωινής εκπομπής σου στο ραδιόφωνο, μου έκανε εντύπωση ότι τελικά αποφάσισες να κάνεις καλοκαιρινή εκπομπή και να μην πας διακοπές.

Αυτό ίσως να μεταφράζεται σε μια κοπέλα που είναι τρελή και χρειάζεται να πάει σε ψυχολόγο! Και θα σου πω τι εννοώ. Όταν τελείωσα τον Μάιο με το τηλεπαιχνίδι, υπήρχε σε ισχύ μια σύμβαση με το κανάλι που λήγει μαζί με το φινάλε του Καλοκαίρι #not. Μου προτάθηκε η συγκεκριμένη εκπομπή από το κανάλι και βλέποντας τόσο την ομάδα πίσω από τις κάμερες, αλλά και τον Παύλο Σταματόπουλο, με τον οποίο είμαστε είκοσι χρόνια φίλοι, δεν χρειάστηκε μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να απαντήσω θετικά. Μόλις μου είπαν και για τον Ηλία Γκότση, που τον είχα ξεχωρίσει από το Survivor, σκέφτηκα πως θα είμαστε μια ωραία παρέα. Βέβαια, μου έχουν υποσχεθεί πως θα μου δώσουν μία εβδομάδα άδεια τον Αύγουστο και μία τον Σεπτέμβριο. Οπότε θα ξεκουραστώ και εγώ λίγο η γυναίκα!

Η τελευταία σου συμμετοχή σε πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή ήταν τη σεζόν 2011-2012 στον ΑΝΤ1 με τη Σίσσυ Χρηστίδου και τον Χρήστο Φερεντίνο. Τι πιστεύεις πως έχει αλλάξει αυτά τα επτά χρόνια στην πρωινή ψυχαγωνική ζώνη;

Πάρα πολλά πράγματα. Πιστεύω πως ο κόσμος χρειάζεται στην πρωινή ζώνη μια ποικιλία στη θεματολογία, που να περιέχει ψυχαγωγία, αλλά και ενημέρωση, κάτι που δεν ήταν τόσο απαραίτητο στο παρελθόν. Πλέον, ο τηλεθεατής δύσκολα θα κάτσει μπροστά στην τηλεόραση επί τρεις ώρες. Για να τον πείσεις να κάτσει, πρέπει να του δώσεις πληροφορίες όχι μόνο στο κομμάτι της ψυχαγωγίας, αλλά και για το τι συμβαίνει μέσα στην ημέρα και σε άλλους τομείς. Στην πρωινή ζώνη χρειάζεται να είσαι και λίγο ζογκλέρ. Όσον αφορά την εκπομπή μας, μου αρέσει που καταπιανόμαστε με θέματα που άπτονται της επικαιρότητας. Έτσι και ο δικός μας ρόλος αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον. Αν μου πρότειναν να είχα έναν ρόλο τύπου «κούκλα-μπούκλα», να μιλάω μόνο για μόδα και τν νέα τάση στα νύχια και τα μαλλιά, δεν θα μπορούσα να τον υπηρετήσω. Εννοείται πως θα κάνουμε και την πλάκα μας. Για παράδειγμα, έχω μια στήλη στην εκπομπή που διαβάζω τα ζώδια και τα αναλύω μέσα από τη δική μου ματιά.

Μια και είπες για ζώδια, τα πιστεύεις; Πολλά πρόσωπα της τηλεόρασης δεν υπογράφουν συμβόλαια όταν, για παράδειγμα, ο Ερμής είναι ανάδρομος.

Είχα μπει σε αυτό το τριπάκι, ειδικά την περίοδο που συνεργαζόμουν με την Ελένη Μενεγάκη. Η Ελένη τα ψάχνει πάρα πολύ. Όλο αυτό με τα ζώδια είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν τον προλαβαίνεις. Δηλαδή αν εγώ, ας πούμε, είμαι στα down μου επαγγελματικά και μου προκύψει μια πρόταση, τι θα πω; «Περιμένετε να περάσουν οι εκλείψεις, ο ανάδρομος και θα σας απαντήσω σε μια εβδομάδα;». Αυτό που έχω καταλάβει είναι πως η έντονη ενασχόληση με τα ζώδια είναι ένα παιχνίδι με τη σκιά σου. Οπότε το αφήνω στην τύχη του. Από την άλλη, οι μισές παρουσιάστριες που ξέρω υπογράφουν ανάλογα με τη συμβουλή του αστρολογικού τους χάρτη.

Με την Ελένη Μενεγάκη έχετε επαφές;

Είναι κάπως δύσκολο να δεις την Ελένη, από την άποψη ότι έχει τέσσερα παιδιά και μια full time απασχόληση ως μαμά. Πάντα, όμως, μιλάμε στο τηλέφωνο και θα επισκεφτώ την εκπομπή της δύο φορές τον χρόνο. Αγαπιόμαστε ως άνθρωποι και όχι ως τέως συνεργάτες. Ακόμα και πριν αναλάβω την καλοκαιρινή ζώνη του Open, μιλήσαμε και μου είπε «Θα κάνεις όλο το καλοκαίρι τις τρέλες σου». Η Ελένη είναι ένας άνθρωπος που της αρέσει το ρίσκο και το συμβουλεύει και στους άλλους. Κάνει μια σωστή ανάλυση σε σχέση με τα τηλεοπτικά. Πάντα έλεγα πως κάποια στιγμή η Ελένη θα φύγει από τα πλατό και θα ασχοληθεί σε επίπεδο διοικητικού στελέχους. Και ακόμα το πιστεύω. Από την εκπομπή της Ελένης έχουν περάσει πολλοί άνθρωποι και όλοι με κάποιον τρόπο φανήκαμε. Και δεν είναι εύκολο να φανείς δίπλα στην Ελένη Μενεγάκη, διότι εξαρχής πας δίπλα σε μια σταρ. Το να αποκτήσεις και εσύ τον δικό σου ζωτικό χώρο σε αυτή την εκπομπή συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος που σε επιλέγει σε αφήνει να βγάλεις τον εαυτό σου. Μπορεί πολύ εύκολα να «σκανάρει» έναν άνθρωπο και να καταλάβει σε ποιο πράγμα και σε ποιο πόστο θα είναι καλός. Όπως τη ζωή τη μαθαίνεις στο πεζοδρόμιο, έτσι και την τηλεόραση τη μαθαίνεις μέσα στα πλατό. Και η Ελένη την έχει μάθει καλά.

Ο συνάδελφος Γρηγόρης Μελάς έγραψε πως από τον Σεπτέμβριο θα είσαι μαζί με την Κατερίνα Καινούργιου στην εκπομπή Ευτυχείτε. Ισχύει;

Έχω πει πως ένας από τους ανθρώπους που θα ήθελα να συνεργαστώ είναι σίγουρα η Κατερίνα Καινούργιου. Κι αυτό γιατί στον αέρα είμαστε δυο εντελώς αντίθετοι άνθρωποι, που μπορεί ο ένας να τρολάρει τον άλλο. Η Κατερίνα είναι μια παρουσιάστρια «κούκλα-μπούκλα», που δέχεται, όμως, την πλάκα. Είναι ένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος και μπορεί να πάει μια κουβέντα, ένα βήμα παρακάτω στον τηλεοπτικό αέρα. Τώρα, όσον αφορά σε αυτό που με ρώτησες, θα σου πως ότι δεν έχει γίνει καμία επίσημη κουβέντα με τη διοίκηση του καναλιού.

Πώς θα σου φαινόταν να είσαι του χρόνου στο Ευτυχείτε;

Όλα είναι υπό συζήτηση, αναλόγως με το τι θα σου ζητηθεί να κάνεις. Ξέρω πως η Κατερίνα ετοιμάζει καινούρια πράγματα για το πρωινό. Θα γίνουν πολλές αλλαγές. Στην τηλεόραση όλα συζητιούνται και όλα μπορούν να συμβούν. Με είχαν ρωτήσει αν θα συνεργαζόμουν ξανά με την Ελένη Μενεγάκη και η απάντηση ήταν «Φυσικά, αναλόγως των βάσεων που θα τεθεί η συνεργασία». Από τη στιγμή που έχεις δουλέψει καλά με έναν άνθρωπο, ξαναδουλεύεις.

Σου έχει τύχει αυτά τα χρόνια να πεις από μέσα σου «Πού έμπλεξα. Δεν συνεργάζομαι ξανά μαζί του/της»;

Δεν έχω δουλέψει με ανθρώπους που πραγματικά να σιχαίνονται ο ένας τον άλλο. Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να τα βγάλω και πέρα. Σίγουρα, όμως, δεν θα έκανα πράγματα τα οποία δεν με εκφράζουν. Ο κόσμος της τηλεόρασης δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Σαφώς και έχω περάσει δύσκολες στιγμές. Το έχεις βιώσει και εσύ. Το επάγγελμά μας είναι ψυχοφθόρο και κάπως σχιζοφρενικό από μόνο του. Είσαι μπροστά από έξι κάμερες όπου πρέπει κάθε μέρα να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Είναι λίγο σουρεάλ ως επάγγελμα.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σου που έπρεπε να φαίνεται χαμογελαστή, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήσουν;

Τυχαίνει σήμερα που μιλάμε να συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τον θάνατο του μπαμπά μου. Έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2014. Σου κάνω αυτό τον πρόλογο, για να σου διηγηθώ την εξής ιστορία: Είναι 26 Μαρτίου 2014. Είμαι στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη και γιορτάζουμε τα γενέθλιά μου. Είχαμε τόσο δαιμονισμένο κέφι, που με τρόμαξε. Μόλις τελείωσε η εκπομπή, με πήρε τηλέφωνο η μητέρα μου και μου είπε πως πρέπει να έρθει ο πατέρας μου στην Αθήνα για εξετάσεις γιατί κάτι δεν πάει καλά. Εκεί μου κόπηκαν τα πόδια. Από το απίστευτο κέφι βούτηξα μέσα στον Καιάδα. Το διάστημα από εκείνη την ημέρα μέχρι και το καλοκαίρι που τον χάσαμε ήταν πολύ δύσκολο και επίπονο. Ο πατέρας μου δεν γνώριζε πως είχε καρκίνο και εγώ όταν έβγαινα στην εκπομπή της Ελένης, προσπαθούσα να είμαι καλά, ώστε να μην καταλάβει πως συμβαίνει κάτι και με έχει πάρει από κάτω. Αυτοί οι τέσσερις μήνες ήταν οι δυσκολότεροι της ζωής μου. Ο θάνατος του πατέρα μου με δίδαξε πως τα αποθέματα δύναμης που έχουμε είναι ατελείωτα. Εκεί καταλαβαίνεις πως το κομμάτι της αναγνωρισιμότητας και της ματαιοδοξίας που υπάρχει στην τηλεόραση είναι κολοκύθια τούμπανα μπροστά στην ανθρώπινη ζωή. Πλέον, δεν αποδέχομαι το καλάμι από κανέναν.

Προφανώς έχει υπάρξει καλάμι σε απόσταση αναπνοής από σένα…

Να μου βγάζει το μάτι, που λέει ο λόγος! Βλέπω ανθρώπους να μπαίνουν μέσα σε καλέσματα. Τους παρατηρώ, βλέπω τη στάση, τη συμπεριφοράς τους και λέω μέσα μου «Χριστέ μου, ας πάει κάποιος να του πει “Ποιος νομίζεις πως είσαι;”».

Έχασες ποτέ την μπάλα με τη δημοσιότητα;

Νομίζω πως στην αρχή χάνεται η μπάλα ούτως ή άλλως. Και χάνεται μόλις ξεκινήσουν να σου λένε «Α, είστε η κοπέλα που δουλεύετε στην τηλεόραση;». Σε προσωπικό επίπεδο, επειδή διατηρώ έναν κύκλο ανθρώπων από την εποχή που πήγαινα σχολείο, αυτός ο κύκλος με γειώνει. Η οικογένεια, οι φίλοι μου και ο σύντροφός μου με γειώνουν και με επαναφέρουν πάντα στην πραγματικότητα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι η ευλογία μου και με μαζεύουν όποτε κι αν χρειαστεί. Ειδικά με το θέατρο, που ο κόσμος είναι από κάτω, ενθουσιάζεται μαζί σου και σε χειροκροτεί, σου έρχεται μια ζούρλα στην αρχή. Μετά τρως και από εκεί τη σφαλιάρα σου και ηρεμείς.

Με το θέατρο πώς αποφάσισες να ασχοληθείς;

Τον Μάρτιο του 2016, όταν έκλεισα τα 40, είπα στον εαυτό μου πως θα κάνω το απόλυτο restart και αποφάσισα ότι δεν θέλω να έχω απωθημένα. Από μικρό παιδί είχα μια μανία με το θέατρο και ομολογώ πως η υποκριτική ήταν ένα απωθημένο μου. Ωστόσο, δεν είχα μπει σε αυτά τα μονοπάτια, ούτε είχα επαφές με τους θεατρικούς κύκλους για να χτυπήσω πόρτες. Λίγο ύστερα από τα γενέθλιά μου, με πήρε τηλέφωνο η Μαργαρίτα Δρούτσα, η οποία μου είπε πως θέλει να με συναντήσει η Ζωή Λάσκαρη για να μου προτείνει έναν ρόλο για το νέο έργο που ετοίμαζε τότε, το Δουλειές με Φούντες. Έπαθα σοκ, τρελάθηκα. Όντως συναντηθήκαμε στο αγαπημένο της στέκι, την Αθηναΐδα. Η Ζωή ήταν τηλεορασάκιας, Ήξερε ατάκες μου από την εκπομπή. Παρατηρούσε τα πάντα: Από τα λόγια μέχρι τις κινήσεις μου. Μου έλεγε πράγματα για μένα που δεν τα θυμόμουν ούτε εγώ. Όταν μιλήσαμε για τον ρόλο, μου είπε χαρακτηριστικά «Δεν επιδέχεται αρνήσεως η πρόταση. Σε επέλεξε η Λάσκαρη». Ήταν μια τεράστια τιμή για μένα. Δυστυχώς, δεν με είδε ποτέ να παίζω, διότι την περίοδο που ετοιμάζαμε το έργο, έφυγε από τη ζωή.

Από τότε μέχρι σήμερα, έχεις παίξει σε δυο θεατρικές παραστάσεις. Είναι κάτι που σκοπεύεις να συνεχίσεις;

Ναι, το θέατρο για μένα είναι μια ψυχανάλυση. Του χρόνου θα είμαι στο θέατρο Γκλόρια στην παράσταση Σκούπα των Ρέππα – Παπαθανασίου. Στο έργο θα υποδύομαι μια Ρωσίδα. Είμαι πρωτάκι στο θέατρο και κανονική κότα στις πρόβες, καθώς σημειώνω συνέχεια στο τετράδιό μου. Αυτό που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι πως το θέατρο δεν το βλέπω ως πάρεργο και ένα ρεπό μου από την τηλεόραση, αλλά ως μια ζωτική ανάγκη που είχα από παιδί. Μάλιστα, αυτό που είχα πει στον πρώτο μου σκηνοθέτη, τον Αντώνη Λουδάρο, ήταν πως αν δεν του κάνω, να με διώξει με τις κλοτσιές. Στο θέατρο ποτέ δεν επιδίωξα να παίξω τον εαυτό μου, την τηλεοπτική Κατερίνα Ζαρίφη, αλλά κάτι κόντρα σε μένα. Ήθελα να κάνω άλλα πράγματα. Ακόμα και τώρα, έχω όνειρο να παίξω έναν δραματικό ρόλο.

Όπως είπα και στην αρχή, είσαι μια επαγγελματίας που εργάζεται πολλές ώρες την ημέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Έχεις ελεύθερο χρόνο για την προσωπική σου ζωή;

Αυτό που μου λείπει είναι το μεγαλείο του «χαμένου χρόνου», του χρόνου που κάθεσαι με την ξεχειλωμένη πιτζάμα στον καναπέ, βλέπεις τηλεόραση και τρως πατατάκια. Ως χαρακτήρας, δεν κοιτάω πριν τελειώσω μια δουλειά να καβατζάρω την επόμενη. Μπορεί να σου πω ότι του χρόνου χρειάζομαι αγρανάπαυση. Η αλήθεια είναι πως χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου και δεν βλέπω την τηλεόραση με πλάνο πενταετίας. Το όνειρό μου είναι να ανοίξω ένα τσιπουράδικο, να ακούω ρεμπέτικα, να μαγειρεύω και να έρχονται οι φίλοι μου να πίνουμε τσίπουρα. Όχι όμως επειδή θα έχω πολλά χρήματα στην άκρη. Σου προσυπογράφω πως δεν θα έχω ποτέ, διότι η σχέση μου με το χρήμα δεν είναι καθόλου καλή.

Με τον σύντροφό σου, τον Γιάννη, είστε εννέα χρόνια μαζί. Πώς αντιλαμβάνεται το κομμάτι της επαγγελματικής σου ζωής;

Με τον Γιάννη ταιριάζουμε επειδή έχουμε τα ίδια χούγια και πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Δεν είμαστε καθόλου του προγράμματος. Μας αρέσουν από τα ίδια φαγητά μέχρι οι ίδιες μουσικές. Είμαστε πολύ ίδιοι. Κανονίζουμε να βγούμε και κάνουμε πράγματα της τελευταίας στιγμής. Είμαστε χαλαροί. Σαφώς και θα υπάρξουν στιγμές που ο Γιάννης και εγώ θα είμαστε στην τσίτα, αλλά το βρίσκουμε. Συνεννοούμαστε απλά με τα μάτια. Επίσης στο σπίτι μας δεν υπάρχει σύσκεψη τηλεόρασης. Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η συγκεκριμένη δουλειά και δεν είναι το καλύτερό του οι κοινωνικές εκδηλώσεις της σόουμπιζ. Φαντάσου πως όλα αυτά τα χρόνια έπαιξε μόνο μια φορά ένα θέμα παπαράτσι που ήμασταν μαζί και έπαθε σοκ. Δεν του αρέσει καθόλου η δημοσιότητα. Με λίγα λόγια, μου προσφέρει ηρεμία και ασφάλεια. Ο Γιάννης είναι ο άνθρωπος που κατάφερε και με έβγαλε από μια κατάσταση χωρίς να πάρω ψυχοφάρμακα, την εποχή που περνούσα δύσκολα με τον μπαμπά μου. Του οφείλω απεριόριστη ευγνωμοσύνη. Αγαπιόντουσαν βαθιά με τον πατέρα μου και ήταν ο άνθρωπος που στάθηκε δίπλα μου, αλλά πάνω απ’ όλα δίπλα στον μπαμπά μου. Για μένα ο Γιάννης είναι ο άνθρωπός μου με όλα τα γράμματα κεφαλαία ό,τι κι αν συμβεί.

Η σχέση σας στο πέρασμα των ετών πέρασε διακυμάνσεις;

Σαφώς. Και συνεχίζει να περνάει. Μια σχέση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Μπορεί να κάνεις έναν καβγά ακόμα και για μια παντόφλα. Πολλές φορές τα ζευγάρια ψάχνουν αφορμές για να μαλώσουν. Δεν υπάρχουν ιδανικές σχέσεις.

Σε έχουν κουράσει οι ερωτήσεις για γάμο και παιδιά;

Ναι, πάρα πολύ. Είμαι από τους ανθρώπους που θα έκανα και πιο απλά πράγματα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο σε γλιτώνει από πόνο, κόπο και χρήμα. Ακόμα και η μητέρα μου δεν είναι από εκείνες που θα με πίεζε να παντρευτώ. Ο πατέρας μου, από την άλλη, το είχε σκεφτεί. Λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, κάναμε μια κουβέντα και μου είπε πως αυτό που θέλει είναι να βλέπει τα παιδιά του ευτυχισμένα. Προσωπικά, η συνθήκη της προετοιμασίας ενός γάμου με αγχώνει περισσότερο ακόμη και από έναν 24ωρο τηλεμαραθώνιο. Θα προτιμούσα να έκανα ένα σύμφωνο συμβίωσης και να το γιορτάσω με τους φίλους μας σε ένα μπιτσόμπαρο. Όσον αφορά τα παιδιά, μια φίλη μου είχε πει πως δεν είμαστε όλες γεννημένες για μαμάδες και θυμάμαι πόσο σεβάστηκα αυτό που είπε. Προσωπικά, τα παιδιά τα λατρεύω και είμαι σίγουρη πως θα ήμουν πολύ καλή μαμά, γιατί έχω πολλά αποθέματα αγάπης. Όταν, όμως, μια γυναίκα περνάει τα σαράντα, θεωρώ πως είναι τρομερή αγένεια να τη ρωτάς αν θα έκανε παιδιά. Γιατί δεν μπορείς να γνωρίζεις τι συνθήκες επικρατούν. Υπάρχει η πιθανότητα να μην μπορεί να κάνει παιδιά. Όσο ρατσιστικό είναι να ρωτάς μια παχουλή γυναίκα «γιατί δεν αδυνατίζεις;», άλλο τόσο είναι να τη ρωτάς «γιατί δεν έχεις κάνει παιδί;». Μου σηκώνεται η τρίχα μόνο που το σκέφτομαι, διότι στο περιβάλλον μου είχα και έχω φίλη που δεν μπορούσε να κάνει παιδί και συνέχεια τη ρωτούσαν. Αυτό για μια γυναίκα που θέλει να γίνει μάνα είναι μαχαιριά στην καρδιά. Σε έναν άντρα που περνάει τα σαράντα δεν γίνονται τέτοιου είδους ερωτήσεις. Οπότε, μου γυρνάει το μάτι. Μου τη βιδώνει γιατί, ακόμα και εν έτει 2019, η γυναίκα πρέπει να πολεμά για τη θέση της στην κοινωνία.

Στα 43 σου χρόνια, ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που έχεις πάρει;

Αυτό που σίγουρα έχω μάθει είναι ότι το να κυνηγάς την επιτυχία σε οποιονδήποτε τομέα είναι εντελώς μάταιο, από την άποψη πως η ζωή φέρνει τέτοιες ανατροπές που σε προσγειώνει. Το προσωπικό μου σύνθημα είναι το εξής: «Μην αγχώνεσαι για να είσαι τέλειος». Αυτός είναι ο μπούσουλάς μου. Θεωρώ ότι πρέπει να ανησυχείς αν αρέσεις σε όλους. Πολλές φορές κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας για αυτά που θέλουμε, ενώ ουσιαστικά είναι αυτό που θέλει ο κοινωνικός μας περίγυρος. Αυτό είναι που πρέπει να αποβάλουμε από μέσα μας για να είμαστε ευτυχισμένοι. Οι μεγάλοι στόχοι φέρνουν τη δυστυχία. Οι μικρές στιγμές της καθημερινότητας είναι που αξίζουν.

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος

Πηγή: People