Αθηνά Οικονομάκου: «Δεν αντέχω την αδικία και την αγένεια. Μπορεί να παίξω ακόμα και ξύλο αν αισθανθώ κατάφωρη αδικία»

Μια ζωή γεμάτη σενάρια και ρόλους – τις περισσότερες φορές πρωταγωνιστικούς. Το σενάριο της δικής της ζωής όμως άλλαξε με γοργούς ρυθμούς από τη στιγμή που κράτησε στην αγκαλιά της τον γιο της. Και μπορεί μέχρι πρότινος η ίδια να κατείχε τον πρώτο λόγο στη ζωή της, όμως ο σχεδόν 2 ετών σήμερα Μάξιμος τής τον πήρε διά παντός. Αν η νεότερη εκδοχή του εαυτού της έκλεινε τα μάτια θέλοντας να ονειρευτεί το μέλλον, σίγουρα δεν θα μπορούσε να σχηματίσει τις εικόνες του σήμερα.

Ίσως ο μόνος στόχος που έμοιαζε ρεαλιστικός στα μάτια της μικρής Αθηνάς ήταν η μητρότητα. Ένας στόχος που επετεύχθη: «Από μικρή ήθελα να κάνω οικογένεια. Ήταν κάτι που το είχα ονειρευτεί. Μέχρι εκεί όμως. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα κάνω ούτε τα μισά από αυτά που έχω κάνει μέχρι σήμερα. Και δεν μου ήρθαν εύκολα τα πράγματα.

Είμαι ευγνώμων και υπερήφανη όμως γιατί έχω δουλέψει σκληρά για όσα τελικά έχω κερδίσει. Νιώθω ότι άξιζε ο κόπος, οι θυσίες και ο ιδρώτας μου. Είναι πολύς κόσμος, ξέρεις, που δουλεύει σκληρά αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα, γιατί μπορεί να μην του έχει δοθεί η σωστή ευκαιρία, να μην έχει τις δυνατότητες ή ακόμα και την τύχη. Όλα μετράνε».

«Έφτανα στα όριά μου νομίζοντας ότι θα τα καταφέρω όλα»

Πρωινό Δευτέρας και η Αθηνά βρίσκεται από νωρίς στο Πικέρμι για τα γυρίσματα της καθημερινής σειράς του Alpha Έλα στη Θέση Μου. Η ατμόσφαιρα στο κτίριο θυμίζει παιδική χαρά. Η χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς έκδηλη, ίσως θα τη χαρακτήριζε κανείς και κομμάτι της επιτυχίας που έχει οδηγήσει τη σειρά στην τέταρτη σεζόν προβολής της.

«Η κατάσταση είναι τρελή, με την καλή έννοια πάντα. Συνεργείο και ηθοποιοί είμαστε μια ομάδα που έχει γίνει πλέον οικογένεια. Ακόμα και κουρασμένη να είμαι, όταν έρχομαι εδώ μου φτιάχνει η διάθεση» εξηγεί και συνεχίζει μιλώντας για το πρόγραμμά της. «Βιώνω μια πολύ δημιουργική περίοδο, ωστόσο χρονικά αρκετά πιεσμένη. Έχω αναλάβει να κάνω πράγματα τα οποία συνδυαστικά με την οικογένεια και το παιδί είναι δύσκολο να τα φέρω εις πέρας» λέει με ειλικρίνεια.

Το πρώτο της επαγγελματικό εγχείρημα εκτός του χώρου του θεάματος είναι η δημιουργία της συλλογής κοσμημάτων Αllover by Athina Oikonomakou. H συνεργασία με τη Μαίρη Συνατσάκη και το Project SOMA ήρθε να συμπληρώσει το κομμάτι του επιχειρείν στη ζωή της.

«Έχω ανοίξει το showroom στο Κολωνάκι εδώ και περίπου έναν χρόνο, πλέον όμως είναι ακόμα πιο ενεργό διότι έχουμε και τα ρούχα με τη Μαίρη. Την ιδέα για τη συγκεκριμένη συνεργασία την είχε ένας κοινός γνωστός. Συγκεκριμένα μετέφερε στη Μαίρη αλλά και σε μια συνεργάτιδά μου τη σκέψη του. Η Μαίρη αποφάσισε λοιπόν να έρθει μαζί με την αδελφή της σε ένα ραντεβού και να δούμε με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε.

Εκείνη είχε κάνει τα παπούτσια, εγώ τα κοσμήματα, οπότε το μόνο ενδιαφέρον που βρήκαμε να μας ταιριάζει είναι τα ρούχα» καταλήγει. Οι 24 ώρες της ημέρας μοιάζουν λίγες στην περίπτωσή της, καθώς καλείται καθημερινά να φέρει εις πέρας μια σειρά από υποχρεώσεις.

«Ήμουν πάντα σε αυτή την κατάσταση. Έφτανα στα όριά μου νομίζοντας ότι θα τα καταφέρω όλα. Πιστεύω έχω το σύνδρομο του υπερήρωα. Ακόμα και το project SOMA το ξεκίνησα χωρίς να σκεφτώ ότι ήδη το πρόγραμμά μου είναι τόσο φορτωμένο που δεν προλαβαίνω. Οτιδήποτε είναι δημιουργικό το αντιμετωπίζω ως στόχο, ως κίνητρο για εξέλιξη και στο τέλος το κάνω. Έχω μονίμως απαιτήσεις από τον εαυτό μου και προσπαθώ διαρκώς για το κάτι παραπάνω και το ακόμα καλύτερο. Γνωρίζω ότι αυτό το χαρακτηριστικό μου με έχει βοηθήσει να τα καταφέρω στη ζωή μου, ωστόσο αντιλαμβάνομαι ότι αν δεν το περιορίσω θα πέσω κάτω κάποια στιγμή».

«Μέχρι να γεννήσω δεν είχα πάρει μυρωδιά για το τι πρόκειται να επακολουθήσει»

Ένας από τους ρόλους ζωής που επιθυμούσε πάντα ήταν εκείνος της μητέρας. Παρ’ όλα αυτά, δεν είχε ιδέα πόσο θα άλλαζε η καθημερινότητά της. «Άλλαξε η ζωή μου σε σημείο που δεν το είχα φανταστεί. Φυσικά προς το καλύτερο, αλλά κι αυτό είχε τις δυσκολίες του. Μέχρι να γεννήσω δεν είχα πάρει μυρωδιά για το τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Ό,τι κι αν σου λένε, όσο κι αν σ’ το έχουν περιγράψει, εσύ αρχίζεις να το συνειδητοποιείς από τη στιγμή της γέννησης του παιδιού. Και όλη αυτή η διαδικασία παίρνει πολύ χρόνο. Τουλάχιστον σε εμένα πήρε αρκετό χρόνο μέχρι να καταλάβω πόσο διαφορετική είναι η ζωή μου. Τον πρώτο καιρό ήμουν σοκαρισμένη και έλεγα “τι κάνουμε;”. Πέρα από τα πρακτικά θέματα που έχουν να κάνουν με το “πώς το πλένω;”, “τι θέλει τώρα;”, “γιατί κλαίει;”, είναι και το συναισθηματικό.

Ένα πλάσμα έρχεται στον κόσμο, καταλαμβάνει το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής σου και είναι το μόνο που σε αφορά. Όλα τα άλλα έχουν δευτερεύουσα σημασία. Ταυτόχρονα όμως σου λείπουν και τα κομμάτια της ζωής που είχες μέχρι πριν μείνεις έγκυος. Μέχρι λοιπόν τα 31 μου που γέννησα τον Μάξιμο είχα μάθει σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Ήμουν ανεξάρτητη, ό,τι ώρα ήθελα έβγαινα, είχα προσωπικό χρόνο με τον άντρα μου, έκανα πολλά ταξίδια. Ξαφνικά λοιπόν δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά.

Καταλαβαίνεις ότι καλείσαι να ισορροπήσεις πολλά πράγματα μέσα σου. Γι ’αυτό, άλλωστε, το πρώτο διάστημα που μια γυναίκα γίνεται μανούλα είναι αρκετά δύσκολο» εξομολογείται, ενώ όταν τη ρωτάω κατά πόσο το παιδί αλλάζει τις ισορροπίες της σχέσης ενός ζευγαριού απαντάει: «Εντελώς. Έρχεται ένας τρίτος άνθρωπος, που ξαφνικά είναι ό,τι πιο σημαντικό και για τους δυο σας. Συγχρόνως δεν έχεις ελεύθερο χρόνο, υπάρχει ένταση, άγχος και βιώνεις από κοινού με τον σύντροφό σου μια κατάσταση που όλα είναι άγνωστα και πρωτόγνωρα.

Η γυναίκα μάλιστα αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα αρκετά γρήγορα. Από τη στιγμή που μένει έγκυος, θα έλεγα. Ο άντρας αργεί και θέλει περισσότερο χρόνο για να το συνειδητοποιήσει. Στη δική μου περίπτωση ο Φίλιππος ευτυχώς ασχολήθηκε επί της ουσίας με τον μικρό από τη γέννησή του.

Στο πρώτο διάστημα της εγκυμοσύνης όμως είχε τύχει πολλές φορές να κάνω σαν τρελή επειδή, για παράδειγμα, το μωρό κουνήθηκε και εκείνος ήταν πιο χαλαρός, διότι δεν μπορούσε να αντιληφθεί όλα όσα βίωνα.

Ήταν λογικό. Δεν είχε τη δική μου ένταση ούτε τον ίδιο ενθουσιασμό. Μάλιστα κάποια στιγμή παραπονιόμουν, ώσπου κατάλαβα ότι δεν έχει καμία σχέση το πώς βιώνει μια γυναίκα την εγκυμοσύνη σε σχέση με τον άντρα. Αλλά ακόμα και μετά τη γέννηση του μωρού, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όσο κι αν ασχολείται ο Φίλιππος, όσο κι αν με βοηθάει, το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης το έχω εγώ γιατί το παιδί εξαρτάται απόλυτα από εμένα». Έχουν σκέψεις για να μεγαλώσουν κι άλλο την οικογένειά τους;

«Ναι, θέλω να κάνω δεύτερο παιδί. Ακόμα κι αν μου είναι δύσκολο λόγω συνθηκών, δουλειάς και κούρασης, θέλω να το κάνω για τον Μάξιμο. Είναι πολύ ωραίο να έχεις ένα αδελφάκι. Εξίσου σημαντικοί είναι και οι φίλοι στη ζωή. Μάλιστα πολλές φορές μπορεί να συνδεθείς μαζί τους και να αποκτήσεις πιο στενή σχέση απ’ ό,τι με τα αδέλφια σου. Πιστεύω όμως ότι αν οι γονείς δημιουργήσουν μια υγιή σχέση ανάμεσα στα παιδιά τους τότε ο αδελφός ή η αδελφή είναι στήριγμα και η καλύτερη παρέα».

«Η ψυχοθεραπεία είναι το πιο σημαντικό δώρο που έχω κάνει στον εαυτό μου»

Είναι ξεροκέφαλη και ισχυρογνώμων, ενώ για να δεχτεί τα όσα έχεις να της πεις πρέπει να έχεις προετοιμαστεί καλά πριν από τη συζήτηση και παράλληλα να έχεις αδιάσειστα στοιχεία που σου δίνουν δίκιο. Εξάλλου, όσοι τη συναναστρέφονται ξέρουν πολύ καλά πως στο πλαίσιο μιας κουβέντας βγάζει για πλάκα νοκ άουτ τον συνομιλητή της. Η Αθηνά είναι χείμαρρος. Είναι όμως και ευγενική, ακριβοδίκαιη και πολύ ευαίσθητη.

«Δεν αντέχω την αδικία και την αγένεια. Αυτά τα δύο στοιχεία με ταράζουν και μπορεί να με κάνουν να ξεσπάσω. Μπορεί να παίξω ακόμα και ξύλο αν αισθανθώ κατάφωρη αδικία. Δεν το έχω κάνει ποτέ γιατί ευτυχώς δεν έχει τύχει να με προκαλέσουν, αλλά αν, για παράδειγμα, δω ότι αδικείται κάποιος άλλος δεν πρόκειται να μην αντιδράσω. Είμαι άνθρωπος που θέλει να επιβάλλει την τάξη.

Μπορεί να μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι, αλλά δεν θα γίνω επιθετική. Ξεσπάω με άλλους τρόπους. Μπορεί να φωνάξω ή να κλάψω. Από τότε που γέννησα βέβαια έχει μειωθεί κι αυτό. Έχω γίνει σίγουρα πιο ευαίσθητη, αλλά δεν το εκδηλώνω τόσο έντονα. Γενικότερα όμως κλαίω ακόμα και σε κωμωδία» αποκαλύπτει γελώντας καθώς ξετυλίγουμε το κουβάρι του ταξιδιού στον εσωτερικό της κόσμο, κάτι που αποφάσισε να ξεκινήσει πριν από περίπου επτά χρόνια επισκεπτόμενη μια ψυχολόγο.

«Ξεκίνησα να ψάχνω το μέσα μου γιατί είχα κάποια θέματα στο απέξω μου. Άρχισα να παθαίνω κάποιες κρίσεις άγχους. Νόμιζα ότι ήταν κρίσεις πανικού, αλλά στην πορεία συνειδητοποίησα ότι οι κρίσεις πανικού είναι άλλο πράγμα, λίγο πιο έντονο από αυτό που είχα νιώσει εγώ. Όλο αυτό με αναστάτωσε γιατί ποτέ μέχρι πρότινος στη ζωή μου δεν είχα νιώσει ευάλωτη ή αδύναμη. Γενικά δεν τα καταλάβαινα και πολύ αυτά.

Μου τα έλεγαν οι φίλοι μου και έλεγα “Έλα, μωρέ, που δεν μπορείς να μπεις στο λεωφορείο, τι είναι αυτά;”. Μου φαινόταν αστείο. Δεν μπορούσα καν να το ψυλλιαστώ. Όταν λοιπόν μου δημιουργήθηκαν κάποιες φοβίες και έπαθα τις πρώτες κρίσεις άγχους πανικοβλήθηκα γιατί ήταν κάτι πολύ έξω από εμένα. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω με τίποτα, αλλά και να το αποδεχτώ. Κάπως έτσι ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία, που τελικά είναι το πιο σημαντικό δώρο που έχω κάνει στον εαυτό μου».

«Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να κρατήσω κρυφό τον γάμο μου, θα το έκανα»

Την ημέρα της πρώτης επετείου του γάμου τους, στις 6 Οκτωβρίου, η Αθηνά και ο Φίλιππος Μιχόπουλος αποφάσισαν να βαφτίσουν τον γιο τους Μάξιμο. Το μυστήριο αλλά και το πάρτι που ακολούθησε έγιναν σε στενό κύκλο, ενώ η γνωστή ηθοποιός κατάφερε να κρατήσει το γεγονός μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

«Αποφασίσαμε να κάνουμε τη βάπτιση εντός Αθηνών για να μην ταλαιπωρήσουμε τον κόσμο. Βλέπεις είχαμε κάνει τον πολιτικό γάμο στο Γύθειο, τον θρησκευτικό στη Μύκονο, τώρα να πάμε να κάνουμε μια βάφτιση στη Σαντορίνη; Τυχαία είδαμε ότι η επέτειός μας έπεφτε Κυριακή, που ούτως ή άλλως είναι η μέρα που θα κάναμε τη βάφτιση, οπότε αποφασίσαμε να το κάνουμε και σαν δώρο επετείου και από εδώ και πέρα να θυμόμαστε ότι την ίδια μέρα έχουμε επέτειο γάμου και βάφτισης του Μάξιμου» εξηγεί στο People και ταυτόχρονα παραδέχεται πως επιθυμεί από εδώ και στο εξής να προστατεύει ορισμένα γεγονότα της προσωπικής της ζωής από τα media.

«Προσπαθώ να τα κρατήσω όλα για εμένα και την οικογένειά μου, αλλά είναι ανέφικτο. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στον χώρο που λένε “Εντάξει, αν δεν θέλεις δεν σε βρίσκουν ή δεν τα μαθαίνουν”. Πάνω σε αυτό έχω να πω ότι αυτό δεν ισχύει, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση. Πλέον ο τρόπος που μεταφέρεται μια πληροφορία είναι απίστευτα εύκολος και γρήγορος. Δεν χρειάζεται να έρθει κάποιος παπαράτσι ούτε κάποιος δημοσιογράφος αλλά ούτε κι εσύ να προκαλέσεις. Μπορεί να είσαι απλώς σε ένα café, να ακούσει κάτι ο διπλανός σου και από στόμα σε στόμα να φτάσει στα αυτιά όλων.

Ειδικά πλέον με τα social media και τα κινητά, τα πάντα έχουν γίνει πιο εύκολα όσον αφορά τη μετάδοση της πληροφορίας. Για να είμαι ειλικρινής, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να κρατήσω κρυφό τον γάμο μου θα το έκανα. Δεν βρίσκω κανέναν απολύτως λόγο να μην επιλέγω εγώ τι θέλω να μοιραστώ με τον κόσμο και ποιες φωτογραφίες θέλω να δημοσιευτούν. Επίσης, δεν βρίσκω τον λόγο να ξέρει όλος ο κόσμος τι φαγητό είχα στο μενού, τι στολισμό και πόσα άτομα ήταν καλεσμένοι».

«Δεν μπορεί όλοι να σε αγαπάνε, ούτε να σε χειροκροτούν»

Δεν αποδέχεται στο 100% τον όρο «influencer», αν και διαθέτει έναν από τους πιο δυνατούς λογαριασμούς στο Instagram. Για την ίδια η ενασχόληση με τα social media είναι ένας τρόπος να χαλαρώσει.

«Το βράδυ που θα κάτσω στο σπίτι μπορεί να φτιάξω μια φωτογραφία, να σκεφτώ ένα concept ή μια ιδέα για κάποια συνεργασία. Το Instagram δεν είναι κάτι που με αγχώνει και δεν το κάνω επαγγελματικά σε βαθμό που να πιέζομαι. Οι συνεργασίες που κλείνω έχουν πάντα το προσωπικό μου στοιχείο και δεν βάζω εύκολα νερό στο κρασί μου, γιατί δεν με ενδιαφέρει να κάνω ένα επαγγελματικό προφίλ ούτε να γίνω influencer» τονίζει. Άνθρωποι που εκτίθενται στα social media συχνά γίνονται αποδέκτες διαφόρων σχολίων. Τη ρωτάω αν μπαίνει στη διαδικασία να απαντάει σε όλα όσα την ενοχλούν.

«Καμιά φορά απαντάω, αλλά για πλάκα. Κι αυτό γιατί γνωρίζω πως αυτές οι συζητήσεις δεν βγάζουν πουθενά. Πίσω από την κακεντρέχεια ορισμένων ανθρώπων κρύβονται δικά τους προσωπικά προβλήματα. Δεν είναι λοιπόν ότι καταλήγεις σε μια συζήτηση που έχει ενδιαφέρον. Ίσως καμιά φορά μπαίνω στη διαδικασία να απαντάω για κοινωνικούς λόγους, προσπαθώντας να τους καταλάβω. Άλλες φορές πάλι, σκέφτομαι “Για ποιο λόγο έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία;”. Δεν μπορώ να σου πω ότι πληγώνομαι σε προσωπικό επίπεδο, αλλά καμιά φορά στεναχωριέμαι για το τι συμβαίνει στον κόσμο.

Θα μου πεις “Περίμενες το Instagram για να το καταλάβεις;”. Όχι, αλλά όταν είσαι ο άμεσος αποδέκτης επηρεάζεσαι παραπάνω. Ωστόσο έχω πάρει απόφαση ότι είναι κι αυτό μέρος της ζωής μου καθώς έχω επιλέξει να κάνω τη συγκεκριμένη δουλειά. Τι να κάνουμε τώρα; Δεν μπορεί όλοι να σε αγαπάνε ούτε να σε χειροκροτούν».

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος

Πηγή: People

Instafeed