Αντώνης Σαουλίδης: «Είχα από μικρός το μικρόβιο της πολιτικής»

Πώς και πότε αποφάσισες να αναμιχθείς στην κεντρική πολιτική σκηνή; Υπήρχε κάποιο περιστατικό που σε ώθησε να πάρεις την απόφαση αυτή; 

Από μικρός ενδιαφερόμουν για τα κοινά και στο Πανεπιστήμιο εντάχθηκα στην παράταξη του χώρου. Είχα λοιπόν το μικρόβιο από νωρίς. Αργότερα ήρθε η τοπική αυτοδιοίκηση και ακολούθως η κεντρική πολιτική σκηνή.

Άρα δεν μπορώ να θυμηθώ και να ξεχωρίσω ένα περιστατικό που με ώθησε καθώς γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα «πολιτικό» σπίτι με την έννοια ότι γονείς που είχαν προβλήματα όπως όλοι οι άνθρωποι της καθημερινότητας. Αναζητούσαν πάντοτε

Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που είναι δίπλα σου και σε καθοδηγεί στα δύσκολα;

H γυναίκα μου η Αντιγόνη, που είναι στήριγμά μου, μητέρα των παιδιών μου και σύντροφός μου στο ταξίδι όχι απλά της πολιτικής αλλά και της ζωής. Σε αυτήν οφείλω πολλά, αυτή διαμορφώνει το πρόγραμμα της οικογένειας και αναλαμβάνει μεγαλύτερα οικογενειακά βάρη ώστε να δημιουργήσει τον απαραίτητο για εμένα χώρο και χρόνο ώστε να ασχοληθώ με την πολιτική. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έχει περιοριστεί σε αμιγώς οικιακές εργασίες καθώς είναι πολυπράγμων, επιστήμονας και επαγγελματίας. Άλλωστε είναι γνωστό πως οι γυναίκες είναι καλύτερες στο multitasking από εμάς τους άνδρες.

Ποιο είναι το έργο που θα κυνηγήσεις να υλοποιηθεί αν εκλεγείς;

Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να λυθεί το ζήτημα του ΟΑΣΘ. Θεωρώ απαράδεκτη τη σημερινή κατάσταση, θεωρώ πως αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και απολύτως ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο κυβέρνησε όλα αυτά τα χρόνια. Αν λοιπόν μπορώ να διοχετεύσω τις δυνάμεις μου σε ένα μόνο ζήτημα αυτό θα ήταν των μετακινήσεων στη Θεσσαλονίκη. Είναι πολλά τα χρόνια της απαξίωσης και της αδιαφορίας και αυτό δεν το αξίζουν οι Θεσσαλονικείς. Ξέρετε τι σημαίνει για έναν εργαζόμενο, να χρειάζεται μία και δύο ώρες ημερησίως για τις μετακινήσεις του; Τι σημαίνει να στοιβάζεσαι σε παλιά οχήματα, χωρίς κλιματισμό; Κούραση και ταλαιπωρία, απογοήτευση και εκνευρισμός.

Για ποιο πράγμα από όσα αναφέρονται στο βιογραφικό σου καμαρώνεις παραπάνω;

Για τα παιδιά μου, για την οικογένειά μου. Η ζωή και οι προτεραιότητες μεταβάλλονται άρδην όταν δημιουργείς την δική σου οικογένεια. Είμαι περήφανος πατέρας 3 παιδιών και χαίρομαι να βλέπω την πρόοδό τους.

Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή της καμπάνιας σου, μέχρι στιγμής;

Όταν σε μία περιοδεία, σε έναν περίπατο σε μία λαϊκή αγορά της πόλης με πλησίασε ένας κύριος – ήταν περίπου 75 ετών – και παίρνοντας το φυλλάδιό μου με ρώτησε αν αυτή τη φορά πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε ως χώρα. «Δεν θέλω αυξήσεις στη σύνταξή μου, μόνο να δω ότι γυρνάνε τα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό πίσω στην Ελλάδα» μου είπε και δεν σας κρύβω ότι με συγκίνησε. Είναι αν θέλετε αυτή η σοφία του ελληνικού λαού που του δίνει τη δυνατότητα τις κρίσιμες στιγμές να ξεχωρίσει το σημαντικό από το ασήμαντο και να επιλέξει σωστά.

Σου ζήτησε κανείς ρουσφέτι;

Δεν πιστεύω στ ρουσφέτι. Πιστεύω στις ειλικρινείς σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Πιστεύω στην επαφή και στο συναίσθημα που δημιουργείται από αυτήν, με ανθρώπους που προσπαθούν να ξεπεράσουν παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Μου ζήτησαν διευκολύνσεις με γραφειοκρατικά ζητήματα, μου ζήτησαν να εξυπηρέτηση και ενασχόληση με ιδιαίτερα θέματα που απασχολούν τη γειτονιά, το δρόμο μπροστά από το σπίτι τους κοκ. Δεν μου ζήτησαν θέσεις εργασίας, δεν μου ζήτησαν να μεροληπτήσω υπέρ κανενός.