Ανθή Βούλγαρη για το δύσκολο χειρουργείο: «Στην σκέψη ότι θα άνοιγαν το κεφάλι μου, λέω τι κάνω;»

Καλεσμένη της Ελεονώρας Μελέτη στην εκπομπή «Μεσάνυχτα» ήταν η Ανθή Βούλγαρη. Η δημοσιογράφος του OPEN μίλησε ανοιχτά για την περιπέτεια της υγείας της που ξεκίνησε όταν διαγνώστηκε με όγκο στο κεφάλι και την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε.

Πώς κατάλαβε ότι είχε όγκο στο κεφάλι 

«Ήταν καλοκαίρι του 2017, μόλις είχα τελειώσει την

εκπομπή και ένιωθα διαρκώς πολύ κουρασμένη. Δεν είχα όρεξη, δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου, είχα πονοκεφάλους, αλλά λέω εντάξει, από την κούραση θα είναι. Μέχρι που ήρθε η επιληπτική κρίση. Αυτό μου συνέβη την ώρα που κοιμόμουνα, δεν κατάλαβα τίποτα, ήμουν με τον Κώστα και θυμάμαι απλά να με ταρακουνάει και να μου λέει: «Πες μου ποιος είμαι» και ξέρεις, λέω «τι λέει τώρα; γιατί μου το λέει αυτό;». Kαι μέχρι να πάμε στο νοσοκομείο δεν είχα καταλάβει. Αν σου πω ότι δεν θυμάμαι πώς έφτασα στο νοσοκομείο…».

Η πρώτη της αντίδραση όταν έμαθε για τον όγκο

«Μετά είχα ένα κενό. Θυμάμαι απλά ότι με βάζανε στον αξονικό τομογράφο. Εγκεφαλογραφήματα, κόντρα εξετάσεις. Ήμουν μία εβδομάδα μέσα στο νοσοκομείο κι εγώ πίστευα ότι είχα πάθει υπερκόπωση. Μέχρι που βγήκαν τα αποτελέσματα και μου λένε: «Βρίσκουμε κάτι στο κεφάλι σου, ένα ογκάκι». Ωπ! Ογκάκι; Φαίνεται ότι δεν είναι κακοήθεια, αλλά πρέπει να το δούμε. Στην αρχή, δεν το πίστευα. Αλλά όταν άρχισα να το σκέφτομαι, είπα ΟΚ, θα το αντιμετωπίσουμε.

Μού είπαν ότι είναι ένα σηρραγγώδες αιμαγκίωμα, που θα είναι σαν βόμβα στο κεφάλι σου. Αν το κρατήσεις, δεν ξέρουμε πότε θα σκάσει και τι θα συμβεί, γιατί εγώ είμαι ένας άνθρωπος που αθλούμαι, αγχώνομαι, είναι η ένταση της δουλειάς. Μού είπαν πως ή θα το βγάλεις, αλλά κι εκεί υπάρχει ένας κίνδυνος γιατί είναι ένα χειρουργείο στο κεφάλι, ή θα ζεις με τα φάρμακα για την επιληψία για μία ζωή».

Η δύσκολη απόφαση για το χειρουργείο

«Ζορίστηκα πάρα πολύ. Πιέστηκα πάρα πολύ. Υπήρχαν βράδια που έκλαιγα μόνη μου, γιατί έλεγα, εντάξει, από την μία δεν ήθελα να ζω μία ζωή με φάρμακα γιατί αν το επέλεγα αυτό, φαντάσου ότι θα έπρεπε να μην ανεβάζω ποτέ παλμούς πάνω από 120. Και είπα ότι δεν μπορώ να ζήσω έτσι όλη μου τη ζωή, πάμε να το κάνουμε και ό,τι γίνει».

Η επέμβαση 

«Λίγες ώρες πριν το χειρουργείο είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Έκλαψα πολύ αλλά το πιο δύσκολο ήταν την ώρα που με πήρανε, με βάζουνε στο κρεβάτι, μου φοράνε τα σκουφάκια και τις ρόμπες και λέω: «Παναγία μου, πού πάω; τι πάω να κάνω τώρα;» Στην σκέψη ότι θα άνοιγαν το κεφάλι μου και θα έμπαιναν μέσα με εργαλεία, λέω: «τι κάνω;». Με το που είδα και τον πατέρα μου να καταρρέει, λέω «εντάξει». Ήμουν 8 ώρες μέσα στο χειρουργείο».

Η πίστη της στο Θεό και η μορφή του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου

«Είμαι στο χειρουργείο και πριν ξυπνήσω, ξέρω ότι είμαι καλά. Γιατί βλέπω μία μορφή, ξέρω ότι κοιμάμαι. Δεν έχω ξαναδεί πιο όμορφο άνδρα στη ζωή μου. Μια μορφή τόσο λαμπερή, ένα χαμόγελο απίστευτο και μου γνέφει ότι όλα είναι καλά. Αλλά καταλαβαίνω ότι δεν είναι γιατρός και μου έρχεται στο κεφάλι ότι είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Ήταν η μόνη μορφή που δεν ήξερα. Ήταν ο μόνος άγιος που δεν είχα πάει ποτέ να προσκυνήσω. Και ξυπνάω και λέω στη μάνα μου: «Μαμά, έχουμε εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου;» μέσα στη ζάλη. Η μάνα μου νόμιζε ότι τα’ χασα. Όταν συνήλθα την επόμενη ημέρα λέω «αποκλείεται, κάπου είναι η εικόνα του». Και διηγούμαι το τι έχει συμβεί. Ήταν πολύ ζωντανό όλο αυτό. Ξέρω πολύ καλά ποιος ήταν δίπλα μου εκείνη τη στιγμή».

«Λίγες ώρες πριν το χειρουργείο είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Έκλαψα πολύ αλλά το πιο δύσκολο είναι την ώρα που με πήρανε, με βάζουνε στο κρεβάτι, μου φοράνε τα σκουφάκια και τις ρόμπες και λέω: ‘Παναγία μου, πού πάω; τι πάω να κάνω τώρα;’Στην σκέψη ότι θα άνοιγαν το κεφάλι μου και θα έμπαιναν μέσα με εργαλεία, λέω: ‘τι κάνω; Με το που είδα και τον πατέρα μου να καταρρέει, λέω ‘εντάξει’. Ήμουν 8 ώρες μέσα στο χειρουργείο».