Αλέξανδρος Μπουρδούμης: «Ξοδεύτηκα σε κοσμικότητες χωρίς λόγο»!

Υπάρχει ένα σημείο που λέγεται «μηδέν». Είναι το σημείο που τα πάντα τελειώνουν για να αρχίσουν ξανά. Στη ζωή του Αλέξανδρου Μπουρδούμη το σημείο μηδέν ήρθε τα τελευταία δύο χρόνια. «Συνέβησαν κάποια πράγματα στην προσωπική μου ζωή… Κατάλαβα ότι είχα χάσει τον έλεγχο» θα πει στη συνάντησή μας, κάπου στο Κολωνάκι. Η νέα, βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού του είναι αποτέλεσμα εξάμηνης ψυχοθεραπείας και του «Δεν φταίνε για όλα η μάνα μου και ο πατέρας μου». Αλλά και αυτοκριτικής –συχνά σκληρής–, μοναχικών ωρών στο σπίτι του στον Κολωνό,

αποχής από τα κοσμικά πάρτι, που κάποτε πίστευε ότι θα βοηθούσαν –λανθασμένα όπως αποδείχτηκε–, καλύτερα φιλτραρισμένων προσωπικών και επαγγελματικών επιλογών και μιας αποστασιοποίησης από ανθρώπους και καταστάσεις που έδειχναν να μην έχουν βάθος. Όπως ορίζει κανείς αυτό το βάθος.

Είσαι ικανοποιημένος από τον εαυτό σου σήμερα;

Είμαι σε καλό σημείο. Σ΄ αυτό βοήθησε και ένα ξεσκαρτάρισμα που έπρεπε να έχει γίνει καιρό πριν. Μάζεψα τον κύκλο των ανθρώπων που θέλω δίπλα μου. Αναγκαστικά. Δεν μπορώ πια να ξοδεύομαι.

Πού νιώθεις ότι ξοδεύτηκες;

Τα προηγούμενα χρόνια ξοδεύτηκα σε κοσμικότητες, χωρίς λόγο. Σπατάλησα πολλή ενέργεια σε πράγματα που δεν είχαν κάποιο ιδιαίτερο νόημα. Πίστευα, για παράδειγμα, πως αν πάω σε αυτά τα μέρη, με αυτούς τους ανθρώπους, κάπου όλο αυτό θα με ωφελούσε. Συνειδητοποίησα τελικά ότι αυτά τα μέρη έχουν ανάγκη εμάς, παρά εμείς αυτά! Συνειδητοποίησα, επίσης, ότι είχα πολλούς γνωστούς. Κάποια στιγμή αναρωτιέσαι: «Τους θέλω όλους αυτούς στη ζωή μου;». Προσπάθησα να βάλω τα πράγματα σε νέες βάσεις, να αξιοποιώ διαφορετικά τον χρόνο μου. Οκ, να πας στα μπουζούκια, να κάνεις το κέφι σου, πόσο όμως να σπαταληθείς στις κοσμικότητες;

Όλο αυτό που μου περιγράφεις είναι ένα σημάδι ωρίμανσης;

Ναι, νιώθω ότι αρχίζω να «ενηλικιώνομαι» στη ζωή και στη δουλειά. Κι αυτό είναι ένα καλό, πρώτο βήμα. Θα μου πεις τι σημαίνει «ενηλικιώνομαι»; Νομίζω αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι: Να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν, να δούμε τις καταστάσεις χωρίς φίλτρα. Ήρθε η στιγμή που ένιωσα ότι μπούκωσα από όλο το κομμάτι που σου περιέγραψα πριν. Και είπα «Όχι, δεν θέλω άλλο αυτό το πράγμα στη ζωή μου». Λίγο αν με παρατηρήσει κάποιος, ειδικά από τη δική σου πλευρά, των δημοσιογράφων, θα διαπιστώσει αυτή την προσωπική αλλαγή τα τελευταία δύο-τρία χρόνια.

Τι μεσολάβησε αυτά τα χρόνια;

Κοίταξε, συνέβησαν διάφορα πράγματα στην προσωπική μου ζωή κι αυτά τα πράγματα έφεραν μια στροφή 180 μοίρες, για να πω «Όπα, τι γίνεται εδώ; Έχεις χάσει λίγο τον έλεγχο, φίλε». Τον πρώτο καιρό το έριξα στην εργασιοθεραπεία, δούλευα επτά μέρες την εβδομάδα στο θέατρο και την τηλεόραση, κάποια στιγμή όμως κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι λύση, να κρύβεις το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι. Έπρεπε να το αντιμετωπίσω. Σταδιακά, άρχισα να εξερευνώ κομμάτια του εαυτού μου, πώς έφτασα ως εδώ, γιατί έφτασα ως εδώ, τι θέλω να αφήσω, τι θέλω να αλλάξω, σε τι είμαι φάουλ. Επίσης, εδώ και έξι μήνες κάνω ψυχοθεραπεία. Δεν θέλω να κουβαλάω άλλο ενοχές και λάθη του παρελθόντος. Δεν θέλω πια να κουβαλάω τίποτα. Μπορώ να είμαι ήρεμος;

Τι ενοχές μπορεί να είχες στο παρελθόν;

Αν δεν πήγαινα στην πρεμιέρα κάποιου συναδέλφου που με είχε καλέσει, για παράδειγμα, είχα ενοχές. Έλεγα «Ναι, πρέπει να τιμήσω κι αυτόν και τον άλλον». Πόσους, όμως, να τιμήσεις; Άσε, που όταν τους καλούσες εσύ, στη δική σου πρεμιέρα, αυτοί δεν σε τιμούσαν! Δεν θα κρύψω πως από τη στιγμή που ήρθε το κομμάτι της δημοσιότητας στη ζωή μου κάπου αλλοτριώθηκα, ένιωσα να χάνω την μπάλα. Και δεν είναι δύσκολο να τη χάσεις. Αυτό που με έσωσε, αν θέλεις, είναι πως ήρθε μετά τα τριάντα, οπότε με βρήκε κάπως πιο ώριμο να την αντιμετωπίσω. Με τα όποια λάθη έκανα και μπορεί να ξανακάνω στο μέλλον.

Σε αυτή τη νέα εκδοχή του εαυτού σου έπαιξε κάποιο ρόλο η Λένα Δροσάκη;

Δεν ξέρω αν είμαι κάποια νέα εκδοχή, σίγουρα όμως είμαι μια πιο ειλικρινής εκδοχή του εαυτού μου. Κι αυτός ο άνθρωπος με έχει βοηθήσει και συνεχίζει να με βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι.

Σας είδα πριν από λίγες εβδομάδες στις Ικέτιδες του Ευριπίδη στην Επίδαυρο. Αν δεν απατώμαι, ήταν η πρώτη σας δημόσια εμφάνιση.

Α, ήσουν εκεί; (γέλια) Κυκλοφορούμε μαζί, δεν κρυβόμαστε, αλλά όλο το υπόλοιπο κομμάτι καλό είναι να το κρατήσουμε για εμάς και τους φίλους μας. Δεν θέλω πια να λέω μεγάλα λόγια στις συνεντεύξεις. Αυτό που μπορεί να ζω τώρα στην προσωπική μου ζωή θα το φυλάξω για μένα, αν μου επιτρέπεις. Το ξέρω πια το παιχνίδι και προσπαθώ, όσο μπορώ, να μην το ξαναπαίξω. Ούτε έχει νόημα να αναλύσω περισσότερο αυτό το κομμάτι, γιατί από μόνο του δεν χρήζει περισσότερης ανάλυσης και επιβεβαίωσης.

Ποια λάθη του παρελθόντος δεν θέλεις να μεταφέρεις στην τωρινή ή κάποια μελλοντική σου ενδεχομένως, σχέση;

Αυτό που είναι πολύ βασικό σε μια σχέση –το πιο βασικό– είναι η ειλικρίνεια. Μιλάω γι’ αυτή την απόλυτη ειλικρίνεια, που αφορά από τα πιο μικρά πράγματα μέχρι τα μεγαλύτερα. «Να πάμε για σούσι;». «Όχι, δεν μου αρέσει το σούσι» ή «Πάμε, για σένα, να φάμε σούσι, αλλά να φάμε μια επόμενη φορά και μια ωραία μακαρονάδα;». Να λες τα πάντα, ακόμη και τα πιο απλά. «Με ενοχλεί όπως πίνεις αυτή τη στιγμή τον χυμό σου». Πες το! Κι ας στεναχωρήσεις τον άλλον. Αυτή η ανατριχιαστική ειλικρίνεια, του πώς πίνεις τον χυμό σου, μπορεί να σώσει τη σχέση, όταν θα έρθουν οι πιο μεγάλες κρίσεις. Γιατί θα έρθουν, σίγουρα. Αυτό θα άλλαζα από τις σχέσεις του παρελθόντος μου κι αυτό αλλάζω τώρα.

Πώς θα αντιδρούσες αν είχες κόρη και σου έφερνε κάποιον σαν εσένα για γαμπρό;

Αυτή θα είναι η τιμωρία μου. (γέλια) Όχι, κοίταξε! Είμαι ένας έξω καρδιά τύπος, με τα σκοτεινά μου σημεία, βέβαια. Να κάνει αυτό που γουστάρει και να είναι χαρούμενη!

Έχεις φανταστεί τον εαυτό σου με γυναίκα και παιδιά;

Νομίζω ότι δεν θα δώσω ποτέ στα σίγουρα μια τέτοια απάντηση. Γιατί μπορεί να έχω προσπαθήσει στο παρελθόν και να μην έχει λειτουργήσει, οπότε θα πω ότι αυτό θα έρθει στην ώρα του, αλλά και με αυτόν τον άνθρωπο που θα σε κάνει να νιώσεις ότι θέλεις να κάνεις το δικό της παιδί. Όχι να δημιουργήσεις οικογένεια για να εκπληρώσεις όνειρα άλλων.

Το έχεις βιώσει αυτό το συναίσθημα; Ότι «Εγώ σε σένα θέλω να δω τη συνέχειά μας».

Παλαιότερα, δεν μπορώ να πω ότι το έχω βιώσει. Όχι! Θέλω να πιστεύω ότι θα έρθει η ώρα του, αλλά χωρίς να πιέσω τα πράγματα. Να βγει, επιτέλους, αυθόρμητα, χωρίς τα «πρέπει». Πετάω πια πολλά «πρέπει» από τη ζωή μου.

Η μητέρα σου τι λέει για όλο αυτό;

Εντάξει, η μάνα θα πει και μια κουβέντα παραπάνω: «Αγόρι μου, καλός ο Τσίπρας, αλλά πότε θα παντρευτείς; Σαραντάρισες». Και έχει δίκιο! Μου έστειλε τις προάλλες μήνυμα μια φίλη από το εξωτερικό να μου πει πόσο χαίρεται για μένα έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στα επαγγελματικά μου. Πιάσαμε την κουβέντα και μου ανακοίνωσε ότι περιμένει δίδυμα. Και εκεί σκέφτηκα: «Ναι ο Τσίπρας, ναι οι ρόλοι, ναι το νέο σίριαλ που θα κάνω τον χειμώνα στον ΑΝΤ1, ναι οι παραστάσεις και η Επίδαυρος αλλά το καλύτερο σενάριο της ζωής είναι αυτό, μια νέα ζωή»!

KEΦΑΛΑΙΟ «ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ»

Από πόσες οντισιόν πέρασες για να πάρεις τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα στην ταινία του Κώστα Γαβρά, βασισμένη στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, Ενήλικοι Στο Δωμάτιο;

Τα πρώτα κάστινγκ ήταν τρία . Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι δεν ήξερα ότι θα είναι αυτός ο σκηνοθέτης. Νομίζω ούτε οι υπόλοιποι ηθοποιοί γνώριζαν κάτι. Το μόνο που είχαμε καταλάβει είναι ότι πρόκειται για κάτι μεγάλο, αλλά ύστερα σκεφτόμασταν «Ναι, οκ, ένας μεγάλος ξένος σκηνοθέτης κ.λπ., μας παραμυθιάζουν οι casting directors». Όταν μου δήλωσαν «Έχεις ραντεβού με τον κ. Γαβρά», έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ήταν σαν ένας Άγιος Βασίλης που ήρθε καλοκαιριάτικα, πέρσι τέτοια εποχή, και μου χάρισε το καλύτερο δώρο.

Σε εκείνες, τις πρώτες οντισιόν τι ειπώθηκε, δηλαδή; Δεν ζητήσατε περισσότερες πληροφορίες;

Δεν είχαμε κείμενο ή σενάριο στα χέρια μας. Κυρίως ήθελαν να δουν εσένα και το πώς αντιλαμβάνεσαι τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Υπήρχε, επίσης, πολύς αυτοσχεδιασμός. Μετά τις οντισιόν, με πήρε τηλέφωνο ο casting director, Μάκης Γαζής, και μου λέει:

-Τι κάνεις το πρωί του Σαββάτου;

– Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, παίζω μπάλα συνήθως.

– Καλά καλά, σε περιμένει ο κ. Γαβράς να πάρετε μαζί πρωινό, στις 9.00 το πρωί, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Κοιμήθηκες το προηγούμενο βράδυ;

Μου είχαν πει να είμαι ξεκούραστος, καμιά ξεκούραση και κανένας ύπνος. Πήγα πολύ νωρίτερα και έκοβα βόλτες. (γέλια) Είχα μεγάλη αγωνία που θα τον συναντούσα. Ήρθε στο ξενοδοχείο με τη σύζυγό του, η οποία δεν ξέρει ελληνικά. Ευτυχώς, γνωρίζω εγώ γαλλικά, οπότε είχαμε όλοι μαζί μια γαλλο-αγγλικο-ελληνική συζήτηση γύρω από την κρίση στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρώτη μας γνωριμία. Το επόμενο διάστημα αποκτήσαμε μια στενότερη επαφή . Ήρθε και με είδε και στο Mamma Mia!, που έπαιζα τότε. Το βρήκα πολύ αστείο! Επίσης, εκείνη τη μέρα στο θέατρο έκανε σε όλους εντύπωση το πόσο ευγενικός ήταν. Γύρισε όλα τα καμαρίνια, μόνο τον ταμία του θεάτρου δεν συνεχάρη, που λέει ο λόγος. Μια από τις επόμενες μέρες, μόλις είχε ξεσπάσει η φωτιά στην Κινέτα και μετά στο Μάτι, με πήρε στο τηλέφωνο. Εκείνη την ώρα οδηγούσα και συμπωματικά είχα στο αυτοκίνητό μου τον Άκη Σακελλαρίου, ο οποίος είχε αρχίσει να αρρωσταίνει ήδη από τη Νόσο των Λεγεωνάριων, αυτή που λίγο αργότερα τον οδήγησε στην Εντατική. Ήταν μια πολύ περίεργη μέρα η συγκεκριμένη, όταν μου ανακοίνωσε ο κ. Γαβράς στο τηλέφωνο ότι παίρνω έναν από τους δύο βασικούς ρόλους στην ταινία του. Ένιωσα τόσο μεγάλη η χαρά, αλλά δεν μπορούσα να τη μοιραστώ με κανέναν, γιατί μας είχε ζητήσει να μη διαρρεύσει τίποτα. Όταν διάβασα πια και το σενάριο, πραγματικά τα έχασα. Ήταν ό,τι ωραιότερο έχω διαβάσει!

Πόσο κράτησαν τα γυρίσματα;

Γύρω στους τέσσερις μήνες, σε Αθήνα και εξωτερικό. Η οδηγία ήταν η εξής: «Δεν θέλω να υποδυθείς τον Αλέξη Τσίπρα, δεν κάνουμε δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ ή βιογραφία, τα πρόσωπα αυτά δεν είναι ιστορικά, είναι πρόσωπα που τα συναντούμε δίπλα μας, δεν έχουν κάποια μακρινή απόσταση από εμάς». Νομίζω ότι αυτό έχει αποτυπωθεί σε όλη την ταινία. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι θα μπορούσε, κάλλιστα, ο Γαβράς να κάνει την ταινία οπουδήποτε στο εξωτερικό με ξένους ηθοποιούς. Αποφάσισε, όμως, να την κάνει στην Ελλάδα με Έλληνες ηθοποιούς. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα και να του ρίχνουν λάσπη ότι πήρε επιχορηγήσεις! Όλο αυτό ήταν fake news, για να χρησιμοποιήσω μια κουβέντα της εποχής μας. Ψευδής είδηση!

Την ίδια περίοδο, κάποιοι αναρωτήθηκαν «Τι δουλειά έχει ο Μπουρδούμης με τον Γαβρά».

Μου μεταφέρθηκαν και μένα διάφορα πράγματα που γράφτηκαν, αλλά θα μείνω στην εμπιστοσύνη που μου έδειξε αυτός ο άνθρωπος και κυρίως στο γεγονός ότι όλες οι διαδικασίες έγιναν αξιοκρατικά.

Δεν έβαλες μέσο…

(γέλια) Ποιο μέσο; Ούτε που φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να βρεθώ πλάι του, πόσω μάλλον να κάνω ταινία μαζί του. Και για να επιστρέψω στην προηγούμενή σου ερώτηση, δεν θα κρυφτώ ότι άκουσα διάφορα: «Tι δουλειά έχει ο εμπορικός Μπουρδούμης με τον Γαβρά;» και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου, να παλεύω γι’ αυτή. Δεν μου έχει χαριστεί τίποτα, ούτε ήρθα ουρανοκατέβατος. Δουλεύω από 18 χρόνων σε αυτόν τον χώρο. Θέλω να πω με αυτό ότι σαφώς έπαιξε ρόλο και τι βιογραφικό έχω για έναν τέτοιο σκηνοθέτη. Και επειδή αυτό μπορεί να ακουστεί κάπως αριβίστικο ή υπερφίαλο, εννοώ ότι προφανώς είδε πράγματα σε μένα σε σχέση με αυτό που είχε στο μυαλό του. Μακάρι, να τον βγάλω ασπροπρόσωπο. Μιλάμε για τον «πατέρα» του πολιτικού θρίλερ, δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος σκηνοθέτης που να μπαίνει τόσο μέσα στη φωτιά όσο ο κ. Γαβράς.

Του μιλάς στον πληθυντικό;

Πλέον όχι, δεν μας το επιτρέπει. Είναι ένας νεανικός άνθρωπος, με χιούμορ, που αγαπά πολύ την πατρίδα του και άλλο ένα προτέρημα είναι ότι δεν έχει κανέναν κομπλεξισμό. Καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, άκουγε την οποιαδήποτε γνώμη είχαμε πάνω στο σενάριο και πιστεύαμε ότι μπορεί να βοηθήσει. Γυρίζαμε μια σκηνή με τον Χρήστο (σ.σ. Λούλη) και θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέει: «Τώρα να το κάνουμε όπως λένε τα παιδιά, γιατί μπορεί να το χρησιμοποιήσουμε στο μοντάζ».

Τι θα ρωτούσες τον Αλέξη Τσίπρα, αν τον είχες απέναντί σου;

 Τον μελέτησα πολύ. Παρακολούθησα περισσότερα από 200-300 βίντεο από την εποχή ακόμη που πρωτοεξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησα να τον σκιαγραφήσω, δεν σου κρύβω ότι στο γύρισμα ήρθα πολλές φορές σε φόρτιση. Μου έρχονταν ξανά στο μυαλό θύμησες: οι τράπεζες, το δημοψήφισμα, η διαπραγμάτευση. Αλλά η ταινία δεν έχει στόχο να δικαιώσει ή να κατακεραυνώσει τους ήρωες. Κυρίως, θέλει να δείξει έναν ολόκληρο μηχανισμό που προσπαθεί να στραγγαλίσει ένα μέλος της και να το φέρει στο τέλμα. Τώρα, αν είχα απέναντί μου τον Αλέξη Τσίπρα, θα ήθελα να μάθω τι αισθανόταν εκείνη τη μέρα της διαπραγμάτευσης, εκείνες τις 15 ώρες. Εντάξει, ίσως μάθαινα και κάποιο παραπολιτικό, όπως πώς μιλούσε ο Σόιμπλε, τι ζητούσε η Μέρκελ κ.ο.κ.

ΤΟ SUCCESS STORY

Είπες πριν πως δεν σου χαρίστηκε τίποτα επαγγελματικά…

Ναι! Ξεκίνησα στο θέατρο ως κοντάρι.

Τι είναι το κοντάρι;

Κοντάρι λέμε συνήθως αυτόν που είναι δίπλα σε κάποιον βασιλιά, σε κάποιον Αγαμέμνονα ή Μενέλαο στις αρχαίες τραγωδίες. Είναι θεατρική έκφραση.

– Τι έκανες στην παράσταση;

– Το κοντάρι.

Πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί έχουν ξεκινήσει έτσι, πίστεψέ με. Προς Θεού, δεν λέω ότι εγώ είμαι ένας μεγάλος ηθοποιός. Πρώτα, λοιπόν, έκανα το κοντάρι, μετά ήμουν στον Χορό, ύστερα ο κορυφαίος του Χορού, σαν τις βαθμίδες του Στρατού, ένα πράγμα. Μετά άρχισα να παίζω μικρούς ρόλους, σιγά σιγά μεγαλύτερους κ.ο.κ. Η τηλεόραση, μαζί και η αναγνωρισιμότητα, ήρθε πολύ αργότερα στη ζωή μου. Όταν είχα κάνει ήδη ένα «γερό αγροτικό».

Υπήρξαν άσχημες χρονιές που σκέφτηκες να τα εγκαταλείψεις;

Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή, αρκετά χρόνια πίσω, είπα «Αλέξανδρε, άστο καλύτερα. Από το να γκρινιάζεις και να λες φταίει το σύστημα, φταίνε οι θεατρικές παρέες και όλα αυτά, προτιμότερο είναι να το αφήσεις». Κατάλαβα, όμως, πως όταν σταματήσεις να ασχολείσαι συνεχώς με το τι κάνουν οι άλλοι και επικεντρωθείς στο τι κάνεις εσύ, γίνεσαι καλύτερος στη δουλειά σου. Είσαι ό,τι εκπέμπεις. Επίσης, με θυμάμαι πάντα να τρέχω σε κάστινγκ και οντισιόν και να ακούω «Όχι». Αμέτρητα «Όχι». Ετοιμαζόμαστε τώρα να πάμε στην Επίδαυρο με τον Προμηθέα Δεσμώτη, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη. Μια μέρα, λοιπόν, στην πρόβα του θύμισα ένα στιγμιότυπο χρόνια πίσω, όταν ήμουν 20 χρόνων, και είχα περάσει από οντισιόν του. Μου είχε πει τότε «Ευχαριστούμε πολύ, θα σας καλέσουμε». Αυτό που λένε πάντα, δηλαδή. Γέλασε όταν του περιέγραψα το σκηνικό. Θέλω να πω με αυτό ότι δεν βγήκα από το Θέατρο Τέχνης και με περίμεναν όλοι με ανοιχτές αγκάλες. Αλλά από αυτά τα «Όχι» ατσαλώθηκα και έμαθα να μην εγκαταλείπω τα όνειρά μου. Σήμερα έχω μάθει και κάτι άλλο: Αυτά τα όνειρα να τα λέω φωναχτά…

INFO

Ο Aλέξανδρος Μπουρδούμης ετοιμάζεται για την Επίδαυρο στις 9 & 10 Αυγούστου στον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη. Από τη νέα σεζόν, θα τον δούμε τηλεοπτικά στη νέα καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 «Αν Ήμουν Πλούσιος» και θεατρικά στην «Προσωπική Συμφωνία» στο Από Μηχανής Θέατρο.

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος

Πηγή: People