Mυρτώ Αλικάκη: «Άργησα να ανακαλύψω τη θηλυκή μου πλευρά…»

Οδηγεί μηχανάκι, δηλώνει «για πάντα αγοροκόριτσο», βγαίνει μόνη της τα βράδια για ποτό ή σινεμά και αναιρεί όσα πίστευες για τις ωραίες γυναίκες μέχρι σήμερα. H Μυρτώ Αλικάκη που αγαπήσαμε στην τηλεόραση και λατρέψαμε στο θέατρο σε… πρώτο ενικό.

«Γεννήθηκα στο Παρίσι κι έμεινα εκεί μέχρι τα 3 μου. Οι γονείς μου πήγαν στη Γαλλία για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Είμαι μοναχοπαίδι, αλλά δεν έχω καμία σχέση με αυτό που λέμε “κακομαθημένο”. Έμαθα

από νωρίς να φροντίζω τον εαυτό μου κι αυτό επιθυμώ να μάθω και στα παιδιά μου. Δεν θέλω να μεγαλώνω δύο αγόρια που δεν ξέρουν να τηγανίσουν ένα αυγό…

Και οι δύο μου γονείς δούλευαν. Με θυμάμαι να γυρνώ μόνη από το σχολείο με το κλειδάκι μου στα χέρια. Στο σπίτι έκανα όλες τις δουλειές: Μαγείρευα, σιδέρωνα, πήγαινα στο σούπερ μάρκετ. Με δυο λόγια, έμαθα να αυτοεξυπηρετούμαι από αρκετά μικρή ηλικία».

«Μεγάλωσα με γαλλικά και… φλογέρα»

«Φοίτησα σε γαλλικό σχολείο και αργότερα σπούδασα Γαλλική Φιλολογία. Μεγάλωσα με γαλλικά και, αντί για πιάνο, μάθαινα φλογέρα. Στο Δημοτικό ξεκίνησα το μπαλέτο, την ενόργανη και τη ρυθμική γυμναστική χάρη σε μια πολύ αγαπημένη μου θεία που είχε γυμναστήριο και ήταν παράλληλα προπονήτρια της Εθνικής Ομάδας Ενόργανης Γυμναστικής. Αυτή η θεία με μύησε σε έναν πιο αθλητικό τρόπο ζωής, τον οποίο τηρώ μέχρι σήμερα. Ίσως γι’ αυτό λένε κάποιοι ότι έχω γυμνασμένο κορμί. Το σώμα θυμάται, ισχύει αυτό.

Φροντίζω όμως κι εγώ καθημερινά να γυμνάζομαι τουλάχιστον μισή ώρα στο σπίτι, διότι τα γυμναστήρια απαιτούν και ελεύθερο χρόνο. Από την άλλη, αθλήτρια δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ στη ζωή μου, γιατί είμαι λίγο καλοπερασάκιας. Με φαντάζεσαι να κάνω πηδήματα στο δίζυγο και ανάποδες ρόδες στις δοκούς; Ποτέ!».

«Άργησα να ανακαλύψω τη θηλυκή μου πλευρά…»

«Ανέκαθεν ήμουν αγοροκόριτσο. Μπορεί να με βλέπεις πλέον στον δρόμο λιγάκι πιο θηλυκά και προσεκτικά ντυμένη, αλλά όλο αυτό ήρθε αργά στη ζωή μου. Τη θηλυκή μου πλευρά άργησα να την ανακαλύψω, αλλά τώρα, ναι, την ευχαριστιέμαι. Και χωρίς ξόδεμα χρόνου: Ντύνομαι – βάφομαι μέσα σε πέντε λεπτά! Διατηρώ αναλλοίωτα, βέβαια, κάποια χαρακτηριστικά που ακόμη θεωρούνται κάπως πιο αντρικά, όπως τόλμη και θάρρος.

Σιχαίνομαι αυτά τα νιαουρίσματα και τα “γυναικουλίστικα” πράγματα. Υποβιβάζουν τη γυναίκα, που, κακά τα ψέματα, είναι το πιο δυνατό φύλο και προικισμένη από τη φύση να γίνεται μάνα. Η μητρότητα σου δίνει απίστευτη δύναμη να αντεπεξέλθεις στα πάντα. Από την άλλη, η κλισέ φράση “Ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ” είναι χιλιόμετρα μακριά από εμένα.

Οι γυναίκες έχουμε ανάγκη τους άντρες. Όπως και οι άντρες τις γυναίκες, και δεν αναφέρομαι μόνο στο σεξουαλικό κομμάτι, γιατί μπορεί ένας άνθρωπος να είναι ομοφυλόφιλος, έτσι;».

Φωτογραφίες: Νίκος Μαλιάκος

*Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο τεύχος του People που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή με το Έθνος της Κυριακής