Πασχα….με τους κυνηγους

Οι μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας, που συνδυάζονται με μέρες διακοπών, είναι αναμφισβήτητα τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το Δεκαπενταύγουστο.

Οι κυνηγοί, τώρα,  ενώ λατρεύουν τα Χριστούγεννα ,διότι είναι η περίοδος που το κυνήγι είναι στο αποκορύφωμα του και το Δεκαπενταύγουστο, γιατί είναι σε πυρετώδεις προετοιμασίες ενόψει

της έναρξης της νέας κυνηγετικής σεζόν, το Πάσχα είναι η εποχή που μένει ανεκμετάλλευτη για την αγαπημένη τους ασχολία.

Πολλές δεκαετίες πριν υπήρχε το λεγόμενο Απριλιάτικο Κυνήγι, όπου επιτρεπόταν το κυνήγι τρυγονιού στα πρώτα περάσματα του στη χώρα. Ο άνδρας μου παραμένει νοσταλγός του κυνηγιού αυτού, παρόλο που δεν το πρόλαβε ποτέ. Και φυσικά κάθε χρόνο δεν παραλείπει να αναφέρεται σε αυτό, σαν όλες τις παραδόσεις μας που χάνονται.

Η αλήθεια είναι ότι το Πάσχα ως χρονική στιγμή είναι στη χειρότερη εποχή για τον κυνηγό. Από τη μία μεριά έχει ήδη ξεκουραστεί από το κυνήγι της προηγούμενης περιόδου και από την άλλη η επόμενη σεζόν αργεί για να ξεκινήσει, όπως αργούν ακόμη και τα εκπαιδευτικά των σκύλων. Στον δικό μου κυνηγό, μάλιστα, η  έλλειψη της προπόνησης και της εκγύμνασης έχει αρχίσει ήδη να κάνει τα σημάδια της στη φουσκωμένη κοιλίτσα του. Το ίδιο ισχύει και για τα σεττεράκια μας που μοιάζουν περισσότερο με τα αρνάκια του Πάσχα, παρά με κυνηγόσκυλα.

Εγώ, πάντως, για καλό και για κακό, θα πάρω λίγη βαλεριάνα από το φαρμακείο και θα την κρύψω σε κάποιο ντουλαπάκι του εξοχικού, έτσι ώστε αν τον πιάσει κανένα άγχος η μελαγχολία θα του ρίξω λίγη στο χυμό, έτσι για να περάσουμε καλά τις γιορτές. Και βέβαια θα τον κρατάω απασχολημένο με πρωινά ξυπνήματα για εκκλησία καθόλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας και τη Λαμπρή για το άναμμα της φωτιάς και το σούβλισμα του αρνιού.

Και τώρα που αναφέρθηκα στο αρνί, θυμήθηκα την ανακοίνωση των φιλοζωικών σωματείων που διαμαρτύρονται για τη βαρβαρότητα του «παρεξηγημένου»  εθίμου του σουβλίσματος, όπου για την ημέρα αυτή εκτρέφονται και θανατώνονται χιλιάδες αμνοερίφια. Πρόκειται για σοβαρή πρόταση και πρέπει να την αξιολογήσουμε. Ισως να πρέπει να την ακολουθήσουμε τελικά και να μην τα φάμε  το Πάσχα, αλλά να τα τρώμε τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου. Φοβάμαι, μόνο, να μην επαναστατήσουν οι γαλοπούλες και ζητήσουν να εξαιρεθούν από τα Χριστούγεννα. Ασε που θα στενοχωρηθούν και τα αδέσποτα σκυλάκια που τουλάχιστον αυτή τη μέρα κάνουν πάρτυ με την αφθονία των απομειναριών των εκλεκτών μεζέδων κάθε σπιτικού σε όλες της γωνιές της χώρας.

Επανερχόμενη στον κυνηγό μου τώρα, σκέφτομαι για φέτος για να ξεσκάσει και να μην στενοχωριέται πολύ να του ετοιμάσω ένα ιδιαίτερο κυνήγι, βασισμένο στα έθιμα του εξωτερικού: το κυνήγι των πασχαλινών αυγών . Θα βάψω τα αυγά σε πολλά και διαφορετικά χρώματα, θα τους κολλήσω για διακόσμηση φτερά  πουλιών (ευκαιρία είναι μιας και δεν έχω προλάβει να ξεμαδήσω τις μπεκάτσες του χειμώνα) και θα τα σκορπίσω σε αυτοσχέδιες με κλαράκια φωλιές στα πουρναράκια στο λοφάκι πιο πάνω από το εξοχικό μας. Και το Μεγάλο Σάββατο το πρωί που θα θέλω να κάνω ψώνια και ετοιμασίες , θα τον αμολήσω βόλτα με τα σκυλάκια και τα παιδάκια μας με καλαθάκια να τα ανακαλύψουν. Αν λειτουργήσει και περάσουν καλά θα το καθιερώσω κάθε χρόνο.

Καλό και χαρούμενο Πάσχα, φίλες μου, σε εσάς και τις οικογένειές σας!!!

Η γυναίκα του κυνηγού

The post Πασχα….με τους κυνηγους appeared first on iHunt.