Οι καλοί λύκοι και οι κακοί κυνηγοί….

Μια νέα έρευνα σχετικά με τις θανατώσεις κυνηγετικών σκύλων από λύκους στο Εθνικό πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης- Σουφλίου και στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου βγήκε στην δημοσιότητα πριν λίγες ημέρες.

Για τη συγκεκριμένη έρευνα, που υλοποιήθηκε σε συνολική έκταση 2000 τετραγωνικών χιλιομέτρων ή 2.000.000 στρεμμάτων,  συνεργάστηκαν οι ΜΚΟ WWF Ελλάς, ο Φορέας Διαχείρισης

του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς-Λευκίμμης-Σουφλίου και η ΜΚΟ Καλλιστώ. Δεν θα πρέπει όμως να παραλείψουμε πως αυτή η μελέτη έγινε με ΔΙΚΗ ΜΑΣ συμμετοχή δηλαδή Κυνηγετικών Συλλόγων και κυνηγών από τις παραπάνω περιοχές.

Στην μελέτη εξυμνείται ο πολύτιμος και οικολογικός ρόλος του λύκου (οπότε παίρνεις αμέσως μια ιδέα για το τι θα διαβάσεις στην συνέχεια), ενώ συγκαλυμμένα προωθείται η αγιοποίηση του “σπάνιου” αυτού είδους, ενημερώνοντάς μας μάλιστα πως μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό και την εξάπλωση μεταδοτικών ασθενειών της άγριας πανίδας, όπως είναι η φυματίωση και η αφρικανική πανώλη του αγριόχοιρου.

Για την υλοποίησης της μελέτης συνέβαλλαν 56 συνάδελφοι κυνηγοί  (μόνο)  ο οποίοι (χωρίς να γνωρίζουν τον σκοπό) σίγουρα καλοπροαίρετα απάντησαν σε ένα σχετικό ερωτηματολόγιο των οικολογικών οργανώσεων.

Τι διαπιστώθηκε από τα ερωτηματολόγια των 56 συναδέλφων; 110 περιστατικά αλληλεπίδρασης (και όχι επίδρασης ή επιθέσεων) αναφέρει η μελέτη λύκων-κυνηγετικών σκύλων εκ των οποίων 8 στα δέκα θανατώθηκαν από τους Λύκους (κανένα σκυλί δεν σκότωσε λύκο ώστε να αλληλεπιδράσουν!) ενώ από αυτά 4 στα 10 καταναλώθηκαν εξ ολοκλήρου και 5 στα 10 μερικώς.

Στην πλειοψηφία τους ήταν λαγόσκυλά για να ακολουθήσουν τα γουρουνόσκυλα και οι άλλες κατηγορίες σκύλων, ενώ οι μελετητές διαπίστωσαν πως όσο πιο μεγάλο σε ηλικία είναι το σκυλί, πιο έμπειρο και πιο μεγαλόσωμο έχει περισσότερες πιθανότητες να γλυτώσει από το στόμα του Λύκου.  Το συμπέρασμά μου… να κρατάμε τα σκυλιά σπίτι μέχρι τριών χρόνων και να τα βγάζουμε για κυνήγι όταν έχουν μεγαλώσει αρκετά, μήπως και την γλυτώσουν.

Μάλιστα ο Ελληνικός Ιχνηλάτης σύμφωνα με την μελέτη θεωρείται μικρόσωμος σκύλος και είναι επιρρεπής στις επιθέσεις από Λύκο. Για αυτό θα πρέπει να καταργήσουμε την Ελληνική Φυλή και να κυνηγάμε πλέον μόνο με Ντόγκο Αρτζεντίνο, Καυκάσου, Αλαμπάι, Σαρπλανίνατς, Κανγκάλ και λοιπά θηρία).

Τι άλλο έδειξαν τα αποτελέσματα της έρευνας; Έδειξαν πως οι απώλειες ανά κυνηγό μειώνονται κατά 10% με κάθε δεκαετία εμπειρίας του κυνηγού. Με λίγα λόγια ο παππούς μου που είναι 80 έχει περισσότερες πιθανότητες να χάσει το σκυλί του από Λύκο απ’ ότι εγώ που είμαι 50 γιατί απλά ο παππούς μου είναι έμπειρος (ίσως και να ξέρει να χουχουγιάζει καλύτερα).

Παρακάτω διαβάζουμε ότι “η έκβαση των επιθέσεων επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως οι συνθήκες άσκησης του κυνηγιού κατά τη διάρκεια των περιστατικών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η πιθανότητα θανάτωσης σκύλων σε περίπτωση προσέγγισης λύκων αυξάνεται με την απόσταση του σκύλου ή των σκύλων από τον κυνηγό και με τον αριθμό των λύκων που εμπλέκονται στο περιστατικό. Αντίθετα, η πιθανότητα αυτή μειώνεται σημαντικά αν ο κυνηγός αντιδράσει έντονα και έγκαιρα.”  ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Τα κυνηγόσκυλα δεν πρέπει να φεύγουν από τα πόδια μας για να γλυτώνουν από το …στόμα του Λύκου.

Στην συνέχεια διαβάζουμε πως τα περιστατικά πλέον γίνονται γνωστά γιατί χρησιμοποιούμε GPS στα σκυλιά μας. Κακό πράγμα το GPS γιατί αναδεικνύει το πρόβλημα. Ρωτάω εγώ μήπως πρέπει να απαγορευτεί;

Επίσης μαθαίνουμε από την μελέτη πως το πρόβλημα δεν είναι τόσο σοβαρό, αφού την πραγματική ζημία την κάνουν τα γουρούνια καθώς οι απώλειες είναι επταπλάσιες, κάνοντας φυσικά λόγο για “απώλειες και τραυματισμούς”, συμψηφίζοντας πολύ βολικά θανάτους και τραυματισμούς με την μόνη διαφορά πως τα τραύματα από αγριόχοιρους τα οποία είναι σαφώς περισσότερα από τις θανατηφόρες περιπτώσεις, στην συντριπτική τους πλειοψηφία θεραπεύονται !!! (ας μην ξεχνάμε σύμφωνα με την μελέτη ότι τα λαγόσκυλα κυρίως “τρώγονται” από λύκους) Ενώ παράλληλα για να απενοχοποιηθεί ο λύκος στο παιχνίδι μπαίνουν και τα ποιμενικά σκυλιά και διαβάζουμε ότι : ” το 45% των κυνηγών είχαν, επίσης, τουλάχιστον μια θανατηφόρα επίθεση στα σκυλιά τους από ποιμενικούς σκύλους κατά την περίοδο αναφοράς.”

Επίσης η μελέτη μας λέει ότι για να διαπιστώσουμε ότι το σκυλί μας το έφαγε λύκος, θα πρέπει να φωνάξουμε κτηνίατρο, γιατί πλέον και τα αγριογούρουνα τρώνε τα σκυλιά. Δηλαδή όταν είναι στην στάμπα ή καταδιώκονται και καταφέρουν να σκοτώσουν κάποιον σκύλο, εξαιτίας εξάντλησης της πάλης ή του τρεξίματος έχουν πεινάσει και θέλουν να φάνε άμεσα …. σκύλο, λέω εγώ. Για αυτό θα πρέπει να πάμε τα κομμάτια του σκύλου μας στον κτηνίατρο για να μας πει εκείνος αν τον σκύλο μας τον έφαγε, γουρούνι, τσοπανόσκυλο, ο Τυραννόσαυρος Rex ή το λιοντάρι της Νεμέας, οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων εκτός από λύκο.

Και φτάνουμε στο ζουμί: “Σύνοψη και προτάσεις της μελέτης”, φτάνουμε στα ναι, μεν, αλλά.

ΝΑΙ μεν η έρευνα έδειξε αύξηση των επιθέσεων λύκων σε κυνηγετικούς σκύλους, η οποία συνοδεύεται από μείωση των επιθέσεων σε κτηνοτροφικά ζώα, ΑΛΛΑ πιθανός λόγος μπορεί να είναι και η κατάρρευσης της παραδοσιακής κτηνοτροφίας στην περιοχή τα τελευταία 15 έτη.ΝΑΙ μεν, μια από τις κύριες τροφικές πηγές του λύκου, τα άγρια οπληφόρα, εμφανίζουν αύξηση του πληθυσμού τους στην περιοχή, ΑΛΛΑ το θέμα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.ΝΑΙ μεν ο κίνδυνος θήρευσης σκύλων από λύκους φαίνεται να αυξάνει όταν αλληλεπικαλύπτονται περιοχές θήρας και ευνοϊκό ενδιαίτημα τροφοληψίας για τους λύκους, καθώς αυξάνεται η πιθανότητα συνάντησής τους, ΑΛΛΑ τα παραπάνω μπορεί να οφείλονται σε αλλαγές της συμπεριφοράς των λύκων λόγω αυξημένου ανταγωνισμού με τα κυνηγετικά σκυλιά για τα ίδια θηράματα, αγριόχοιρος και ζαρκάδι ( τους διαφεύγει η λεπτομέρεια πως στην χώρα μας δυστυχώς απαγορεύεται η θήρα του ζαρκαδιού) αλλά και σε αλλαγές στον τρόπο που ασκείται το κυνήγι τα τελευταία χρόνια (π.χ. εντατικοποίηση κυνηγιού αγριόχοιρου, αύξηση αριθμού κυνηγετικών σκύλων).ΝΑΙ μεν η επανάκαμψη του αγριόχοιρου (εντωμεταξύ τα γουρούνια εδώ και χρόνια υπάρχουν σε τέτοια υπεραφθονία που κόβουν βόλτες στις γειτονιές του Διονύσου και της Εκάλης και μιλάνε για απλή επανάκαμψη) και του ζαρκαδιού βρίσκεται σε εξέλιξη, ΑΛΛΑ η σταθερότητα και αφθονία των τροφικών διαθέσιμων για τους λύκους επιτυγχάνεται όχι μόνο με την αύξηση της πυκνότητας των άγριων οπληφόρων, ΑΛΛΑ και της ποικιλότητας ( θέλουν και κρέας σκύλου για να αυξηθεί η ποικιλία).ΝΑΙ μεν κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι οι λύκοι μπορούν να επιτεθούν και να σκοτώσουν σκύλους εφόσον υπάρχει σημαντική επικάλυψη με τις περιοχές κυνηγιού, ακόμα και με επάρκεια τροφής για το είδος, ΑΛΛΑ ο ρόλος του μεγέθους του πληθυσμού των λύκων ( μικρολεπτομέρειες ) δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς στον αριθμό επιθέσεων σε κυνηγετικούς σκύλους, καθώς δεν υπήρχαν διαθέσιμα πληθυσμιακά δεδομένα για την περίοδο αναφοράς.

Μάλιστα οι μελετητές μας δίνουν και συμβουλές για να μειώσουμε του θανάτους των σκυλιών μας από λύκους. Π.χ.

Συνεργατικό κυνήγι σε μεγαλύτερες ομάδες ξεχνώντας πως ο Νόμος μας επιτρέπει μέχρι 10 για το κυνήγι του αγριόχοιρου και περιορισμούς στα περισσότερα άλλα για λόγους ασφαλείας.Εντατικοποίηση του ελέγχου των κινήσεων των σκύλων με τη χρήση GPS κολάρων (αφού μας είπαν ότι τα σκυλιά μας δεν πρέπει να φεύγουν από τα πόδια μας).Χρήση χαρτών επικινδυνότητας για προειδοποίηση των κυνηγών. ( χάρτες επικινδυνότητας = επιπλέον απέραντες περιοχές που ουσιαστικά θα πρέπει να αποφεύγουμε για να μην έχουμε κακές συναντήσεις, άρα εκτός από τις νόμιμες χωρικές απαγορεύσεις, νατούρα, καταφύγια, καμένα κ.τ.λ τώρα θα έχουμε ακόμα λιγότερη διαθέσιμη επιτρεπόμενη γη για την άσκηση του κυνηγίου… λόγω Λύκου).Εκτεταμένη χρήση ειδικών προστατευτικών γιλέκων που μπορούν να μειώσουν τους τραυματισμούς και τη θνησιμότητα των κυνηγετικών σκύλων τόσο από λύκους όσο και από αγριογούρουνα” (αν είχε εφευρεθεί γιλέκο να προστατεύει από τον λύκο… θα είχε σπάσει τα ρεκόρ στις πωλήσεις, εκτός και αν έχουν στο μυαλό τους τις ολόσωμες μεσαιωνικές πανοπλίες).Χρήση μεγαλύτερων φυλών σκύλων στο κυνήγι που εμφανίζονται λιγότερο ευάλωτες στη θήρευση από λύκους” ( είπαμε θα κυνηγάμε πλέον με Ντόγκο Αρτζεντίνο, Καυκάσου, Αλαμπάι, Σαρπλανίνατς, Κανγκάλ και λοιπά θηρία).Εκπαίδευση των νεότερων σκύλων μαζί με πιο έμπειρους σκύλους και σε ασφαλείς περιοχές για να αποκτήσουν επαρκή εμπειρία για να αποφεύγουν τους Λύκους. Δεν μας λένε όμως πόσα από είναι αυτά τα έμπειρα σκυλιά που αποφεύγουν τις επιθέσεις και φυσικά… καθώς όσα προσπάθησαν να αποκτήσουν εμπειρία δεν …ζουν μέχρι την επόμενη στιγμή. Όσα ξέρω… αρκέστηκαν στην πρώτη συνάντηση που πάντα ο Λύκος επιδίωξε.Να εκπαιδεύονται κατά προτίμηση από μικρή ηλικία οι σκύλοι στη χρήση προστατευτικού γιλέκου για να επιτευχθεί ανοχή σε αυτό υπό διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες, καθώς οι ερωτώμενοι κυνηγοί ανέφεραν δυσκολίες στην εφαρμογή του μέτρου λόγω δυσανεξίας των σκύλων κατά τις θερμές περιόδους” ( θερμοπληξία, μπλέξιμο και πνιγμός σε κλαδιά κ.τ.λ είναι και αυτά λεπτομέρειες). Με λίγα λόγια να μάθουν να φοράνε ένα γιλέκο που ουσιαστικά… δεν τα προστατεύει.Η χρήση συσκευών θορύβου πριν το κυνήγι μπορεί, επίσης, να αποδειχθεί αποτελεσματική σε επικίνδυνες περιοχές” Τι μας λένε; Να κάνουμε παγάνα για τον Λύκο με συσκευές θορύβου (εδώ γελάμε) πριν κυνηγήσουμε στην συγκριμένη περιοχή.

Μα γιατί μας τα προτείνουν όμως όλα αυτά μπορεί εύλογα κάποιος να αναρωτηθεί;;;; Γιατί άκουσον άκουσον λέει οι μέθοδοι που προτείνονται ενδέχεται να μειώσουν τη σύγκρουση των κυνηγών με τους λύκους και κατ επέκταση τις περιπτώσεις παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων που είναι επιζήμιες τόσο για την απειλούμενη ορνιθοπανίδα όσο και για τους ίδιους τους κυνηγούς.

Δηλαδή εμμέσως μας κατηγορούν ότι βάζουμε και δηλητηριασμένα δολώματα και κατ επέκταση ευθυνόμαστε για την μείωση των ειδών της ορνιθοπανίδας.  Και για να ξαναθυμίσω η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε γιατί καλοπροαίρετα κάποιοι συνάδελφοί μας απάντησαν σε κάποια ερωτηματολόγια “φίλων” οικολόγων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την απόγνωση μας από τις επιθέσεις των λύκων ερμήνευσαν και  επεξεργάστηκαν τα στοιχεία… κατά το δοκούν.

Εν κατακλείδι διαπιστώνω πως:

Φυσικά η μελέτη δεν μπορεί να μετρήσει τους αδέσποτους σκύλους και γάτες που σκοτώνονται κάθε μέρα από τους λύκους  εντός κατοικημένων περιοχών, αλλά μόνο τα κυνηγόσκυλα.

Φυσικά η μελέτη δεν μας λέει γιατί οι «σπάνιοι» λύκοι έφτασαν στις αυλές των σπιτιών μας, ενώ έχουν πλήθος αγριόχοιρων, ζαρκαδιών και …σκυλιών να τραφούν!

Φυσικά η μελέτη δεν μας λέει γιατί έχουν αλλάξει συμπεριφορά και πλέον δεν …σκιάζονται από τον άνθρωπο.

Φυσικά η μελέτη δεν μας λέει πόσους λύκους τελικά χωράει η περιοχή της έρευνας, ώστε να εξομαλυνθούν οι συγκρουσιακές σχέσεις με τους κτηνοτρόφους και τους κυνηγούς και να… αυξηθούν τα Όρνια;

Τελικά η μελέτη των οικολόγων για εμάς, με την καλοπροαίρετη συμμετοχή κάποιον από εμάς,  μας έκανε ….σοφότερους και μας δείχνει με το δάχτυλο πως για όλα (σχεδόν όλα) φταίμε εμείς και όχι ο σπάνιος λύκος! Θα θέλαμε και εμείς με την σειρά μας να τους ευχαριστήσουμε όπως ακριβώς κάνουν και αυτοί στο κλείσιμο της μελέτης τους!

H συντακτική ομάδα του iHunt.gr

Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα συμπεράσματα της έρευνας.

The post Οι καλοί λύκοι και οι κακοί κυνηγοί…. appeared first on iHunt.