Βρετανική εταιρεία είναι υπέρ του brexit, αλλά οι Πολωνοί εργαζόμενοι δεν ασχολούνται...

Όταν η Ανιέσκα Ζανκόβιακ έφτασε στο εργοστάσιο όπου εργαζόταν στη βορειοανατολική Αγγλία την ημέρα που η Βρετανία ψήφισε να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένας συνάδελφος της είπε να επιστρέψει στην Πολωνία. Οι προϊστάμενοι ήξεραν ότι πολλοί συνάδελφοί της την ενοχλούσαν, επειδή ήταν από την ηπειρωτική Ευρώπη, αλλά δεν έκαναν τίποτα, όπως η ίδια είπε αργότερα. Έτσι όταν άρχισαν να την κατηγορούν και να της φωνάζουν, επειδή μιλούσε πολωνικά στην εργασία της, συγκέντρωσε τα πράγματα από το ντουλάπι της και εγκατέλειψε το εργοστάσιο που εργαζόταν.

Η Ζανκόβιακ, 39 ετών σήμερα, τώρα κατασκευάζει

σωληνώσεις για αεροπλάνα στο εργοστάσιο της Ebac Ltd., σε τεράστια υπόστεγα, μια μεγάλη εγκατάσταση κοντά στο Newton του Aycliffe. Ένα φιλόξενο περιβάλλον, μια υποθήκη και η επιθυμία να βάλει την 6χρονη κόρη της στο σχολείο στην Αγγλία σημαίνει ότι δεν έχει σχέδια να φύγει σύντομα από τη χώρα.

Αυτό όμως σχεδόν όλοι στην Ebac, από τον ένθερμο 73χρονο ιδρυτή της, Τζον Έλιοτ, μέχρι τον 25χρονο τεχνικό διευθυντή, είναι υπέρ του Brexit. «Δεν τις βλέπω σαν ανατολικοευρωπαίες. Τις βλέπω σαν ανθρώπους», υπογράμμισε ο Έλιοτ.

«Μετά το Brexit αισθάνθηκα πραγματικά απαίσια», είπε η Ζανκόβιακ, προτού βάλει τα λευκά γάντια και επιστρέφει στο εργαστήριο όπου οι σωλήνες παράγονται σε συνθήκες στειρότητας. "Τώρα έχω ηρεμήσει. Αισθάνομαι πραγματικά όμορφα, οι άνθρωποι εδώ είναι φιλικοί".

Ωστόσο, αν οι ψήφοι που κατέληξαν στο brexit τον Ιούνιο του 20167 είχαν ένα στόχο, αυτός ήταν οι ξένοι εργαζόμενοι -κι ανάμεσά τους περίπου 900.000 Πολωνοί όπως η Ζανκόβιακ και η συμπατριώτισσα και συνάδελφός της Αλεξάντρα Λουντέρα, 33 ετών. Οι απόψεις των υποστηρικτών του brexit ήταν ότι οι μετανάστες έπαιρναν τις δουλειές από τους Βρετανούς

Η αποφασιστικότητα των δυο γυναικών από την Πολωνία να παραμείνουν δείχνει ότι πολλοί μετανάστες εργαζόμενοι στο Ηνωμένο Βασίλειο θα υπομείνουν την αβεβαιότητα, την ταλαιπωρία και την ξενοφοβία για να βελτιώσουν τη ζωή τους. Και δείχνει πώς οι μεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να κρατήσουν τους εκπαιδευμένους και πιστούς ξένους υπαλλήλους επειδή δεν μπορούν να πάρουν τους ντόπιους να κάνουν όλη τη δουλειά.