Το ΔΝΤ νίπτει τας χείρας του και ετοιμάζει έξοδο

Οι δηλώσεις των αρμοδίων και οι πληροφορίες από την Ουάσινγκτον δείχνουν ξεκάθαρα ότι το ΔΝΤ προτίθεται να συνεχίσει το διπλό παιχνίδι του γύρω από το ελληνικό ζήτημα: θα συνεχίσει να ψήνει το ψάρι στα χείλη της ελληνικής κυβέρνησης με απαισιόδοξες προβλέψεις και αυστηρές απαιτήσεις, ενώ την ίδια στιγμή θα ζητάει από την Ευρωζώνη να προχωρήσει στη διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι το Ταμείο δημιουργεί ένα περιβάλλον που θα του επιτρέψει να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα χωρίς

τελικά να βάλει χρήματα, αφού προηγουμένως θα έχει νίψει τας χείρας του για την ελληνική υπόθεση προβάλλοντας απαιτήσεις που είναι αδύνατον να υλοποιηθούν.

Το ΔΝΤ ζητεί από τη μία ελέγχους στις τράπεζες με απώτερο σκοπό να γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση, την οποία ούτε η ελληνική κυβέρνηση αλλά ούτε και οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να δεχτούν, και την ίδια στιγμή διακηρύσσει ότι χρειάζεται δραστική αναδιάρθρωση χρέους, την οποία οι Γερμανοί ούτε να συζητήσουν θέλουν.

Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να «χτίσει» τον ισχυρισμό ότι «εμείς λέμε τι πρέπει να γίνει, αλλά ούτε η ελληνική κυβέρνηση ούτε η Ευρωζώνη είναι διατεθειμένες να τα υλοποιήσουν.

Επομένως, η υπόθεση οδηγείται σε αποτυχία με ευθύνη των δύο αυτών πλευρών».

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το ΔΝΤ επιδιώκει να ξεπλύνει τα εγκληματικά λάθη του και να καλύψει το στίγμα της αποτυχίας που συνεπάγεται η αποχώρησή του από ένα πρόγραμμα το οποίο δεν ολοκληρώθηκε επιτυχώς με βάση τα δικά του κριτήρια.

Ετσι θα πετάξει το πρόβλημα στους Ευρωπαίους, οι οποίοι ήδη ετοιμάζονται να μετατρέψουν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, έναν «κέρβερο» ο οποίος θα διαχειρίζεται τα προβλήματα που θα προκύψουν στην πορεία μετάλλαξης της Ευρωζώνης και θα επιβάλλει σε όλες τις χώρες το οικονομικό δόγμα.

Η Ελλάδα θα αποτελέσει το πειραματόζωο για να οικοδομηθούν οι αυστηροί κανόνες του ΕΝΤ και να δοκιμαστεί η λειτουργία του, ενώ θα χρησιμεύσει και ως παράδειγμα προς αποφυγή για τις υπόλοιπες χώρες. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με ό,τι έγινε το 2010, όταν η χώρα μας πήρε τα δάνεια με τους δρακόντειους όρους του μνημονίου προκειμένου να δοθεί σε όλες τις χώρες το μήνυμα ότι η όποια στήριξη συνοδεύεται με βαριά ανταλλάγματα.

Από την άλλη πλευρά, εφόσον δεν υπάρχει το ΔΝΤ να πιέζει για δραστική διευθέτηση του χρέους, το πιθανότερο είναι ότι η Ευρωζώνη θα περιοριστεί σε μικρές παρεμβάσεις, οι οποίες θα υλοποιούνται σταδιακά και μόνο εφόσον πληρούνται συγκεκριμένοι όροι και προϋποθέσεις για τις λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις», τις ιδιωτικοποιήσεις και την οικονομική πολιτική.

Ενώ δηλαδή μέχρι σήμερα το ΔΝΤ έπρεπε να δίνει το ΟΚ για να εκταμιεύονται οι δόσεις, στο μέλλον το ΕΝΤ θα πρέπει να εγκρίνει τις ενέργειες της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης προκειμένου να δίνει το πράσινο φως για να γίνονται οι μεταθέσεις πληρωμών του ελληνικού χρέους στο μέλλον.