Σύνοδος Βερολίνου: «Καλή λύση» για το χρέος, με αντάλλαγμα νέο Μνημόνιο;

Του Γιάννη Μακρυγιάννη

Με κομμένη την ανάσα και με εμφανή αγωνία παρακολουθεί η Αθήνα τις διεργασίες στους κόλπους των δανειστών για το ελληνικό ζήτημα και τις δραματικές εξελίξεις που προκαλεί αυτή η κινητικότητα.

Η κυβέρνηση προσπαθούσε χθες βράδυ να αποκρυπτογραφήσει τις προθέσεις των διαφόρων πλευρών, που εμπλέκονται στο θέμα και κυρίως εκείνων που θα μετέχουν στην Παρασκευή στην καθοριστική σύνοδο των ισχυρών υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, (Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Ιταλίας και Ισπανίας), με την παρουσία εκπροσώπων του ΔΝΤ (όχι της Λαγκάρντ), της ΕΚΤ και της Κομισιόν.

Η αρχική της αντίδραση ήταν μάλλον αμήχανη καθώς τη σύνοδο σχολίασαν μόνο πηγές του υπουργείου Οικονομικών, χαρακτηρίζοντάς την «προγραμματισμένη συνάντηση».

Πληροφορίες ωστόσο κάνουν λόγο για πολύ σοβαρή προσπάθεια να διαμορφωθεί μία κοινή στάση, μετά από πολύ καιρό, όλων των πλευρών των δανειστών (κυρίως να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα σε Βερολίνο και ΔΝΤ, σε Βερολίνο και ΕΚΤ, αλλά και σε... Βερολίνο και Κομισιόν!), ώστε να συζητηθεί με την Ελλάδα μία τελικά συμφωνία πακέτο τον Δεκέμβριο ή όποτε λήξουν οι σχετικές συζητήσεις.

Οι ίδιες πληροφορίες εκτιμούν βασίμως ότι πρόκειται κυρίως για εξέλιξη την οποία επέβαλε η στάση του ΔΝΤ, το οποίο ζητά μία «καθαρή» και βιώσιμη λύση για το ελληνικό χρέος, προκειμένου να συνεχίσει να μετέχει στο πρόγραμμα. Και ακριβώς επειδή ξεκάθαρη επιδίωξη των Γερμανών πρωτίστως είναι να συμμετέχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα το πρόβλημα πρέπει να λυθεί πριν οι συζητήσεις με την ελληνική πλευρά φτάσουν στο τελικό σημείο.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες καλά πληροφορημένες πηγές η ισχυρή τάση στους κόλπους των δανειστών, που θα εξεταστεί εάν μπορεί να αποτελέσει ένα κοινό σημείο αναφοράς όλων, είναι να διαμορφωθεί ένα πακέτο που θα προσφερθεί στην ελληνική κυβέρνηση με τη μορφή «take it or leave it», χωρίς δηλαδή δυνατότητα αλλαγών από την Αθήνα.

Αυτό το πακέτο θα περιλαμβάνει τόσο μία σχετικά «καλή» λύση για το χρέος, όσο και επώδυνα μέτρα στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης και ισχυρές προϋποθέσεις για τη συνέχεια, με τις ανάλογες δεσμεύσεις της Αθήνας για κάθε βήμα παρέμβασης στο χρέος. Εξετάζεται δηλαδή να δοθούν στην Ελλάδα μέτρα όχι μόνο σοβαρής βραχυπρόθεσμης ελάφρυνσης για το χρέος, αλλά και ορισμένα μεσοπρόθεσμα, ώστε να ικανοποιηθεί αφενός η Αθήνα και αφετέρου να γνωρίζει και το ΔΝΤ, όπως ζητάει εδώ και καιρό, για τη μελλοντική βιώσιμη πορεία του ελληνικού χρέους και του προγράμματος.

Από την άλλη το «αντάλλαγμα» θα είναι ιδιαίτερα βαρύ, λένε οι ίδιες πληροφορίες: θα πρόκειται ουσιαστικά για μία νέα συμφωνία («μνημόνιο» ή όπως αλλιώς ονομαστεί) στη βάση των σκληρών απαιτήσεων του ΔΝΤ για τις «μεταρρυθμίσεις», ενώ θα επιχειρείται να διασφαλιστεί σε κάθε βήμα ότι η Ελλάδα θα ανταποκρίνεται σε σειρά προϋποθέσεων, προκειμένου να εφαρμόζεται και η ρύθμιση για το χρέος - με συνεχή πιθανόν επιτροπεία και έλεγχο.

Ερώτημα παραμένει εάν η γερμανική πλευρά θα εισέλθει όντως σε μία τέτοια λογική, καθώς μέχρι τώρα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε παρέμβαση στο μεσοπρόθεσμο ορίζοντα αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους.

Και στη συνέχεια γεννάται το μείζον ερώτημα, εφόσον τελικά επιβεβαιωθούν αυτές οι διεργασίες, εάν και πώς η ελληνική κυβέρνηση θα αποδεχθεί μία συμφωνία που ενδεχομένως θα περιλαμβάνει νέες επώδυνες δεσμεύσεις.

Σημειωτέον ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος μιλούσε το βράδυ της Τρίτης για την επιδίωξη της κυβέρνησης να υπάρξει πολιτική λύση χωρίς νέα μέτρα.