Ο Τσίπρας «σκοτώνει» τον ΣΥΡΙΖΑ και κάνει νέο κόμμα;

Καταγράφει χαμηλά  μονοψήφια ποσοστά στα γκάλοπ και ζει με τις πληγές των εσωκομματικών εμφυλίων και των διασπάσεων που προηγήθηκαν. Και μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές ουδείς μπορεί να προβλέψει το εύρος των αντοχών του στις αντίξοες συνθήκες.Στις 29 Ιουνίου του 2023, λίγες ημέρες μετά από τις εκλογές, όταν ο κ. Τσίπρας ανακοίνωνε  ότι θα «παραμερίσει» για να εκλεγεί νέα ηγεσία στην Κουμουνδούρου μιλούσε ακόμη για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την ανάγκη ανασυγκρότησής του. Μάλιστα σημείωνε με έμφαση ότι  το εκλογικό σώμα έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ μια διπλή εντολή: πρώτον, να ανταποκριθεί στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που πάντα και εκ των πραγμάτων είναι ρόλος κόμματος εξουσίας και δεύτερον, να αλλάξει δραστικά, αν θέλει να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την κυβέρνηση.Σήμερα θα μπορούσε να εικάσει χωρίς δυσκολία ο οποιοσδήποτε ότι ο κ. Τσίπρας αναγνωρίζει μια ακόμη διπλή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ: έχει χάσει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάθε άλλο παρά εμφανίζει εικόνα κόμματος εξουσίας και αν δηλώσει ότι μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις εκ νέου την κυβέρνηση θα κατηγορηθεί ότι επιβιώνει σε άλλο …πλανήτη. Και είναι τυχαίο που ο κ. Τσίπρας δεν ανέφερε ούτε μία φορά το όνομα του κόμματος, στο οποίο παραμένει βουλευτής, κατά την προχθεσινή εκδήλωση του Ινστιτούτου στο Μέγαρο Μουσικής; Όχι. Αντιθέτως με την «επανεμφάνισή» του «υπαινίσσεται»  καθαρά ότι θα διεκδικήσει εκ νέου ηγετικό ρόλο στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό κι ότι αφού ζυγίσει όλα τα δεδομένα θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος. Απλά πράγματα, όσο κι αν μοιάζουν περίπλοκα και απαιτητικά, όσο κι αν ο ίδιος δεν έχει λάβει –λέμε τώρα- τις τελικές του αποφάσεις. Τι είπε; Μίλησε βλέποντας στην αίθουσα πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέα Αριστεράς, πρώην υπουργούς του, ανεξάρτητους βουλευτές (αλλά κανέναν από το ΠΑΣΟΚ) για την ανάγκη να υπάρξει «ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό κύμα, που θα συνενώσει αποτελεσματικά τα πολύχρωμα κινήματα αντίστασης και με πυξίδα τις ανάγκες της πατρίδας θα δώσει κίνητρο, έμπνευση, εναλλακτική στους κουρασμένους πολίτες». Αξιοποίησε και όχι τυχαία προφανώς, μια λέξη που το ΠΑΣΟΚ επικαλείται διαχρονικά, τον «πατριωτισμό» για να απευθυνθεί ανοιχτά σε ψηφοφόρους της Χαριλάου Τρικούπη.Χρειάζεται-υποστήριξε συγκεκριμένα- ένας νέος πατριωτισμός, τολμώ να πω, με χαρακτηριστικά που θα δίνουν απάντηση στις προκλήσεις και τους κινδύνους της εποχής μας. Και συμπλήρωσε τη φράση του με λέξεις που προσεγγίζουν συνήθως το αριστερό και «θυμωμένο» κοινό: «Ένας νέος πατριωτισμός απέναντι στην ολιγαρχία και τη κλεπτοκρατία. Από τη μια η πατρίδα μας από την άλλη τα πλούτη τους. Αυτή είναι η σύγχρονη διαχωριστική γραμμή. Απέναντι σε πολιτικές και πρακτικές που οξύνουν τις ανισότητες και το άδικο».Συνομιλητές του κυρίου Τσίπρα επαναλαμβάνουν τις τελευταίες ώρες ότι η ομιλία του δεν ήταν προαναγγελία νέου κόμματος κι ότι η πρόθεσή του ήταν να περιγράψει το αναγκαίο πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο για την «επόμενη μέρα» των προοδευτικών δυνάμεων. Και γιατί να κάνει τώρα κάτι που απέφυγε συνειδητά στις άλλες τέσσερις εκδηλώσεις του Ινστιτούτου που προηγήθηκαν; Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας αισθάνεται ότι συνυπάρχουν πλέον αρκετοί λόγοι που ευνοούν την «επιστροφή» του με νέο «όχημα». Καταρχάς δεν είναι αποθαρρυντικό το κλίμα στα γκάλοπ για το εγχείρημα, τουλάχιστον για όσους  ομνύουν στην επιστροφή του και βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο.Στο ερώτημα για παράδειγμα της δημοσκόπησης   της Opinion Poll για το ενδεχόμενο ενεργοποίησης του Αλέξη Τσίπρα με νέο πολιτικό φορέα: Το 21.9% τάσσεται υπέρ της άποψης αυτής, το 10.9% υπέρ της άποψης να ενεργοποιηθεί μετά τις εκλογές και το 62.1% απαντά ότι δεν χρειάζεται να ενεργοποιηθεί. Ανάμεσα στους κεντροαριστερούς το 44.8% απαντά «πρωτοβουλία τώρα», το 35.5% μετά από τις βουλευτικές εκλογές και το 12% να μην ενεργοποιηθεί. Ανάμεσα στους κεντρώους τα ποσοστά αντίστοιχα είναι 42.2%- 30.2% - 22.2%. Υπέρ της ενεργοποίησης του Αλέξη  Τσίπρα πριν τις εκλογές τάσσεται το 70.7% των προτιθέμενων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, το 21.3% του ΠΑΣΟΚ, το 39% της Πλεύσης Ελευθερίας κ.λ.π.Το ίδιο ερώτημα σε διάφορες παραλλαγές  ακούγεται όλο και πιο συχνά στις συζητήσεις μεταξύ βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της Νέας Αριστεράς, που ακόμη κι αν …αθροίσουν τα τωρινά δημοσκοπικά  ποσοστά των δύο κομμάτων δύσκολα θα εξασφαλίσουν την προοπτική παραμονής τους στα βουλευτικά έδρανα την επομένη των εκλογών. Η Πλεύση Ελευθερίας έχει απορροφήσει σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων τους (του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς), παραμένει στα περισσότερα γκάλοπ δεύτερο κόμμα, εκτοπίζοντας το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην τρίτη θέση. Το ΠΑΣΟΚ παρά τη δημοσκοπική εκτίναξη τον περασμένο Νοέμβριο (άγγιξε το 20%) δεν κατάφερε να διατηρήσει τη δυναμική άλματος, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός σημειώνει μονοψήφια ποσοστά (σε κάποιες έρευνες ακολουθεί την κυρία Κωνσταντοπούλου που βρίσκεται στη δεύτερη θέση, αλλά σε μεγάλη απόσταση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη).Σε κάθε περίπτωση, ισχυρός εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης απέναντι στη Νέα Δημοκρατία που να μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις τη συνθήκη ενός ντέρμπι στις προσεχείς εκλογές δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνισή του. Αυτή η παραδοχή είναι που αφήνει χώρο στις έντονες και συνεχείς διεργασίες στο χώρο της κεντροαριστεράς. Μπορεί ο κ. Τσίπρας να ελπίζει βασίμως ότι εφόσον αποφασίσει να ηγηθεί ενός νέου εγχειρήματος θα συναντήσει ένα δρόμο στρωμένο με δάφνες για την υλοποίηση του σχεδιασμού του; Το εγχείρημα είναι υψηλού ρίσκου.Πρώτον διότι είναι ακόμη νωπές οι μνήμες από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, για την οποία ο πρώην πρωθυπουργός απέφυγε μέχρι τώρα να πει μια λέξη γενναίας αυτοκριτικής (για το δημοψήφισμα, το τρίτο μνημόνιο κα).Δεύτερον, διότι ούτε ο ίδιος ούτε οι υπουργοί του μπορούν να εμφανιστούν ως το «νέο» για την επόμενη μέρα.Τρίτον, διότι για να κάνει ένα νέο κόμμα, πρέπει ενδεχομένως να «σκοτώσει» πρώτα τον ΣΥΡΙΖΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τέταρτον, διότι δεν μπορείς να φτιάξεις μια νέα οικοδομή με φθαρμένα υλικά, εκτός και αν καταφέρεις να ανανεώσεις πλήρως την εικόνα της ηγετικής ομάδας που θα παρουσιάσεις. Πέμπτον, διότι δεν αρκούν κάποια φτιασιδώματα της ρητορικής για να απευθυνθείς και να πείσεις ευρύτερα κοινά. Έκτον, διότι το πρόγραμμα διακυβέρνησης αυτή τη φορά θα περάσει από την πλέον σκληρή κρησάρα και δη από τη μεσαία τάξη και διότι η ακρίβεια δεν αναχαιτίζεται με κορώνες περί πάταξης της «κλεπτοκρατίας».Οι καλά γνωρίζοντες πάντως επιμένουν ότι η ομιλία Τσίπρα παραπέμπει στο επόμενο βήμα και μάλιστα πολύ άμεσα. Έτσι κι αλλιώς από τη φετινή ΔΕΘ και μετά θα αρχίσει επί της ουσίας η αντίστροφη μέτρηση προς την επίσημη προεκλογική περίοδο. Και το μόνο σίγουρο μέχρι στιγμής δεν είναι ποιο κόμμα είναι στη δεύτερη θέση, αλλά ποιο είναι πρώτο με ισχυρό (όχι βέβαια με αυτοδύναμο) προβάδισμα. Που σημαίνει ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί (και οι πιθανές συμμαχίες) που θα προκύψουν από τις  εθνικές εκλογές, μπορεί να οδηγήσουν σε ένα πολύ διαφορετικό τοπίο.