Νέοι ευέλικτοι κανόνες για την αναδιάρθρωση υπερχρεωμένων εταιρειών

Νομική «κάλυψη» για τραπεζικούς υπαλλήλους αλλά και δημόσιους λειτουργούς – Αποπομπή διοικήσεων σε περίπτωση που δεν χαρακτηρίζονται ως «μη συνεργάσιμες» - Έως τα τέλη του μήνα ο καθορισμός του τελικού νομικού πλαισίου

Λύση στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης των υπερχρεωμένων, αλλά βιώσιμων, επιχειρήσεων αναμένεται ότι θα δοθεί έως τα τέλη Σεπτεμβρίου, με την ψήφιση αντίστοιχου νόμου που θα φέρει το υπ. Οικονομίας, στον οποίο ορίζεται τόσο ένας «οδικός χάρτης» για τις μεθόδους που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν,

όσο και μία σειρά «απαγορεύσεων» για τα στελέχη των τραπεζών που θα συμμετέχουν στην όλη διαδικασία.

Ένα εκ των θεμάτων που μοιάζει να έχει συμφωνηθεί είναι δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης μίας υπερχρεωμένης επιχείρισης τραπεζικά στελέχη που έχουν συγγένεια έως και τρίτου βαθμού με τον επιχειρηματία, προκειμένου να μην υπάρξουν νομικά προβλήματα.

Παράλληλα θα υπάρξει πλήρης νομική κάλυψη – από αστικές αλλά και ποινικές ευθύνες – όχι μόνο των τραπεζικών στελεχών αλλά και κρατικών λειτουργών που θα χειριστούν την αναδιάρθρωση μίας εταιρείας, καθώς θα υπάρξει συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος, δηλαδή στην αναδιάρθρωση θα περιλαμβάνονται τόσο τα χρέη της εταιρείας προς τις τράπεζες όσο και αυτά προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.

Η νομική κάλυψη των συμμετεχόντων κρίνεται απόλυτα απαραίτητη προκειμένου να ξεκινήσει η όλη διαδικασία, αλλά θα περιέχει αυστηρές ασφαλιστικές δικλίδες, όπως η υπό εξέταση απαγόρευση υπογραφής μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας.

«Καλή πίστη» από τις διοικήσεις

Παράλληλα κρίνεται απαραίτητο η διοίκηση της υπό αναδιάρθρωσης επιχείρησης να έχει άψογη συνεργασία με τις τράπεζες, ενώ στο νέο νόμο προβλέπεται κιαι η άμεση μετοχοποίηση των χρεών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων (debt to equity swap), με «διαγραφή» της μη συνεργάσιμης διοίκησής τους. Όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές η διοίκηση μίας επιχείρισης μπορεί να «εκδιωχθεί» εάν τα χρέη της είναι άνω του 50% της αξίας της, ποσοστό αρκούντως υψηλότερο από αυτό που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και φθάνει στο 25%.