Μυτιληναίος: Το μείζον είναι να συνεχιστεί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια

Του Στέλιου Μορφίδη

Την πεποίθηση του ότι η χώρα έχει μπει σε μία νέα φάση εξέφρασε ο Ευάγγελος Μυτιληναίος λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση των σχεδίων του Ομίλου για τη μεγάλη επένδυση και τη νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής που θα καταστήσουν τα άσπρα σπίτια ενεργειακό κέντρο. Παράλληλα όμως έκρουσε καμπανάκι κινδύνου ζητώντας να συνεχιστεί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια και μετά την έξοδο απ' το πρόγραμμα και προειδοποιώντας ότι «μόλις σε

ένα χρόνο οι Ελληνες μπορούμε να τινάξουμε στον αέρα όσα με κόπο και αίμα φτιάξαμε μέσα σε εννέα χρόνια». Στη συζήτηση εφ' όλης της ύλης που έγινε στο πλαίσιο του 3ου οικονομικού φόρουμ των Δελφών ο κ. Μυτιληναίος αναφέρθηκε στους λόγους που τον οδήγησαν να βγει μπροστά στο ΣΕΒ, για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην οικονομία και παράλληλα ζήτησε απ' το πολιτικό σύστημα όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση και εθνική γραμμή στην εξωτερική πολιτική, την άμυνα αλλά και την Παιδεία. Επίσης ζήτησε τη μείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων και των φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων.

Αναλυτικά οι τοποθετήσεις του στη συζήτηση που είχε με τον Αλέξη Παπαχελά:

- Γιατί τώρα η νέα επένδυση

«Έχουμε μπει σε άλλη φάση. Και αυτό μάλιστα ένας απ' τους λόγους που έθεσα τον εαυτό μου στη διάθεση του ΣΕΒ. Θεωρώ ότι μπαίνουμε σε μία νέα εποχή και μπορούμε να κάνουμε περισσότερα τα επόμενα χρόνια (...) Η ενεργειακή αγορά χρειάζεται μονάδες. Θα είναι η καλύτερη μονάδα στην Ευρώπη, μεγάλης απόδοσης. Στα “Άσπρα σπίτια” θα γίνει το μεγαλύτερο ενεργειακό κέντρο της Ελλάδας, όπως ήταν παλιά η Πτολεμαϊδα, η Κοζάνη κτλ. Απλά αυτή τη φορά δεν θα είναι λιγνίτης αλλά φυσικό αέριο»

- Γιατί επέλεξε να αναλάβει τα ηνία του ΣΕΒ

«Η απόφαση ήταν πάρα πολύ δύσκολη γιατί ο χρόνος που έχω στη διάθεση μου είναι ελάχιστος, αν όχι ανύπαρκτος. Άρα πρέπει να βρω χρόνο εκεί που δεν υπάρχει. Υπάρχει ωστόσο ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο πήρα την απόφαση: Μπορεί να δουλέψαμε και να κάναμε επιτυχίες στο εξωερικό όμως άνθρωποι γίναμε στην Ελλάδα. Και κάποια στιγμή πρέπει να γυρνάς στην πατρίδα σου και κάτι απ' αυτά που σου έχει δώσει. Και εγώ έτσι αισθάνομαι. Θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία του ΣΕΒ και της ελληνικής οικονομία με προσωπικό κόστος και θα το κάνω ευχαρίστως».

- Για την κουλτούρα κατά του επιχειρείν

«Η κρίση των τελευταίων ετών έχει βοηθήσει προς την αλλαγή αυτής της κουλτούρας. Δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε, αλλά είμαστε σε αυτό το δρόμο. Και θα αλλάξει περισσότερο με την ανάκαμψη που έχει έρθει. Με την επιτάχυνση της ανάπτυξης θα αρχίσει ο κόσμος να βρίσκει δουλειές. Και πλέον βλέπουμε μεγάλη προθυμία στον κόσμο να εργαστεί. Θεωρώ ότι η εργασία είναι το μείζον και όχι η επιχειρηματικότητα. Προ κρίσης δεν έβρισκες ανθρώπους να εργαστούν. Δεν ήθελαν να δουλέψουν αφού βολεύονταν αλλιώς. Τώρα ο κόσμος θέλει. Νομίζω ότι η αντίληψη του παραγωγικό μοντέλο έρχεται κοντά σε αυτό που πρέπει να είναι».

- Για το κομμάτι της βιομηχανίας που σήμερα νοιώθει ότι δεν εκπροσωπείται μέσω του ΣΕΒ

«Ορθώς παραπονιέται. Ο ΣΕΒ ορθά έχει κάνει άνοιγμα τα τελευταία χρόνια και συμπεριλαμβάνει πολλούς κλάδους της οικονομίας, απαραίτητους για την πρόοδο της χώρας. Στη διαδικασία αυτή η βιομηχανία κάπου ρίχτηκε. Εκεί που συγκεντρωνε το 100% της προσοχή και των πόρων, ανθρώπινων και άυλων, ρίχτηκε. Αυτό τώρα θα αλλάξει. Το γεγονός ότι αναλαμβάνω την Προεδρεία, ότι ο Μιχάλης Στασινότπουλος αναλαμβάνει Πρόεδρος της Επιτροπής Ενέργειας και ότι ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος θα παραμείνει αντιπρόεδρος, νομίζω ότι αποτελεί καθαρό σήμα στην αγορά για το ΣΕΒ της επόμενης μέρας και που κοιτάει».

- Για τη ρευστότητα

«Η ρευστότητα για τις μεγάλες επιχειρήσεις υπάρχει και είναι άφθονη. Όσο και εάν φαίνεται περίεργο οι τράπεζες προσπαθούν να δανείσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και δεν τα καταφέρνουν γιατί τα επενδυτικά σχέδια δεν ξεπαγώνουν ακόμα. Στις μικρές επιχειρήσεις όμως έχουν μεγάλη δυσκολία να χορηγήσουν ρευστότητα. 'Έχει να κάνει με ενέχυρα, με εγγυοδοσίες, με την εμπιστοσύνη των τραπεζών που κλονίστηκε πολύ τα τελευταία χρόνια. Κλονίστηκε πάρα πολύ με τις μικρές επιχειρήσεις, πολλές απ' τις οποίες δυστυχώς δεν τα κατάφεραν και έκλεισαν. Χάθηκαν πολλά λεφτά και τώρα οι τράπεζες είναι πολύ προσεκτικές. Όταν οι τράπεζες αποκτήσουν μεγαλύτερη ρευστότητα, ελπίζω, ένα μεγάλο μέρος απ' αυτή θα διοχετευθεί στις μικρότερες επιχειρήσεις που το έχουν μεγάλη ανάγκη. Στο ΣΕΒ θα το κοιτάξουμε πάρα πολύ αυτό».

- Προληπτική γραμμή ή κεφαλαιακό μαξιλάρι;

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μνημόνια βοήθησαν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας. Το κοινωνικό κόστος βέβαια είναι πάρα πολύ μεγάλο. Γι αυτό και η βελτίωση της οικονομίας πρέπει να συνοδευτεί και με την αποκατάσταση πολλών αδικιών που έχουν γίνει. Αλλά οι επιχειρήσεις σήμερα, αυτές που επιβίωσαν, μικρές, μεγάλες, μεσαίες είναι περισσότερο ανταγωνιστικές απ' ότι στο παρελθόν.

Προληπτική γραμμή ή κεφαλαιακό μαξιλάρι; Δεν είναι το μείζον. Το μείζον είναι η έξοδος απ' τα μνημόνια να μην αναστείλει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της χώρας. Πρέπει εμείς οι Έλληνες να αναλάβουμε το δικό μας μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε εμείς, όχι με ραβασάκια και με email.

Η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει το χρόνο που έχει για να λάβει την απόφαση. Οι διεθνείς συνθήκες μεταβάλλονται ραγδαία, μέρα τη μέρα. Γι αυτό και πρέπει η κυβέρνηση να πάρει το χρόνο της και όσο πάει... Την κατάλληλη ώρα να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις. Δεν θα πω τι θα επιλέξει αλλά πρέπει να εξαντλήσει το χρόνο για να πάρει αποφάσεις που θα είναι πιο κοντά στα όσα συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή.

- Εάν φοβάται τις πιέσεις για ξήλωμα μεταρρυθμίσεων λόγω του εκλογικού κύκλου που θα ανοίξει

«Θέλω να πιστεύω ότι όλοι έχουμε καταλάβει και έχουμε πάρει τα μαθήματα μας απ' την κρίση. Εάν κάποιοι βλέπουν την έξοδο απ' τα μνημόνια σαν το έναυσμα για την επιστροφή σε πρακτικές προ του 2008 και του 2009 θα είναι μία απόλυτη καταστροφή. Μπορούμε άνετα ως Έλληνες μέσα σε ένα χρόνο να ανατρέψουμε όσα καταφέραμε με κόπο και αίμα καταφέραμε σε 9. Ας μας βοηθήσει ο Θεός να μη γίνει αυτό το πράγμα...

- Για το πόσο απαραίτητη είναι σήμερα η πολιτική συναίνεση

«Οι παράγοντες που προσμετρώνται πρωτίστως για μία επένδυση είναι η πολιτική σταθερότητα και η συναίνεση. Αυτό χρειάζεται η χώρα. Πρέπει να απέχουμε απ' την ειδησεογραφία. Δεν πρέπει να είμαστε στα διεθνή νέα, να ανοίγεις τη Handelsblatt και να είμαστε μέσα.

- Για το εάν ακούν οι πολιτικοί τους ανθρώπους της οικονομίας και της αγοράς

«Μια χαρά ακούν αλλά το θέμα είναι τι κάνουν! Την περίοδο του κ. Βαρουφάκη δεν άκουγε κανένας. Τώρα ακούνε...»

- Τα τρία πράγματα που θα έλεγε στον πρωθυπουργό ότι πρέπει να γίνουν για να αλλάξει η χώρα

«Πρώτα απ' όλα να εξασφαλίσει τη μίνιμουμ πολιτική συναίνεση σε αυτά που κάνει και να διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα. Έπειτα να υλοποιεί αυτά τα οποία δεσμεύεται, και τρίτον να αντιμετωπίζει την επιχειρηματικότητα ως τρόπο επίτευξης της ευημερίας και προόδου του τόπου. Όχι όπως θέλουν να τη βλέπουν λαϊκιστικά μερικοί, ότι είναι τρόπος πλουτισμού για μερικούς. Για να υπάρξει εργασία πρέπει να υπάρξει επιχειρηματικότητα και επενδύσεις».

- Για την φορολογία και τα πλεονάσματα

Τη φορολογία πρέπει να τη βλέπουμε συνολικά όχι αποσπασματικά ως φόρο εισοδήματος, περιουσίας και κοινωνικών εισφορών. Το σύνολο είναι πάρα πολύ υψηλό. Δυστυχώς η Ελλάδα βρέθηκε σε μία δύσκολη κατάσταση, με μία οικονομία να πηγαίνει ταχύτατα και για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ύφεση και παράλληλα να πρέπει να εξασφαλίσει δημοσιονομικα πλεονάσματα. Αυτό είναι εναντίον οποιασδήποτε οικονομικής θεωρίας. Το γεγονός ότι το ισορροπήσαμε μετά από τόσα χρόνια είναι άθλος. Δυστυχώς εδώ έπρεπε να γίνει έτσι προκειμένου να συνεχίσουν οι ξένοι να χρηματοδοτούν τη ζωή μας, την ύπαρξη μας. Αλλιώς θα έβγαζαν την πρίζα και θα είχαμε τελειώσει. Τώρα όμως εδώ που φθάσαμε πρέπει οι πολιτικοί μας να κάτσουμε να σκεφθούμε τι θα κάνουμε για το θέμα του χρέους και κυρίως για το θέμα των πλεονασμάτων».

- Για την εκτίμηση του Βίζερ ότι είναι αδύνατο να μειωθούν οι στόχοι του πλεονάσματος

«Έχω μεγάλο σεβασμό στον κ. Βίζερ. Είναι καλός τεχνοκράτης, αλλά αυτές είναι σοβαρές πολιτικές αποφάσεις που δεν θα λάβει κανείς κ. Βίζερ αλλά θα ληφθούν από ανώτατα πολιτικά στελέχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μην βιαζόμαστε όμως. Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν. Αύριο έχει εκλογές στην Ιταλία. Ας δούμε τι θα γίνει αύριο εκεί και έπειτα ας δούμε πως θα ξημερώσει η Δευτέρα. Να δούμε τις συνθήκες που διαμορφώνονται. Η Ελλάδα έχει κάνει πάρα πολλά πράγματα και δικαιούται καλής, σωστής μεταχείρισης. Το 3,5% πλεονάσματα το αποδέχθηκε αναγκαστικά ο πρωθυπουργός γνωρίζοντας πολύ καλά ότι είναι αδύνατο να επιτευχθεί. Έχουμε ασταθές χρέος και ασταθή πλεονάσματα. Αυτά δεν είναι διατηρήσιμα. Εάν νομίζει ο κ. Βίζερ ότι είναι, εγώ δεν συμφωνώ».

- Για τον εμπορικό πόλεμο που ελλοχεύει μετά την απόφαση Τραμπ για επιβολή δασμών

Είναι κάτι που μας αφορά άμεσα, αφού η διένεξη ξεκίνησε από το χάλυβα και το αλουμίνιο. Εάν εξελιχθεί σε εμπορικό πόλεμο θα είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορούσα να φανταστώ ότι θα συνέβαινε. Και δυστυχώς, καθώς ο αμερικανός πρόεδρος επέλεξε αυτή την τακτική, δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν θα κλιμακωθεί από Δευτέρα. Είναι το χειρότερο σενάριο. Ξέρετε, οι οικονομολόγοι μεταξύ μας μπορεί να μην συμφωνούμε ποτέ, αφού υπάρχουν πολλές θεωρίες και ο καθένας αναπτύσσει τη δική του. Μόνο σε ένα πράγμα συμφωνούμε, ότι το διεθνές εμπόριο είναι “win win” για όλους. Το να τα βάλουμε τώρα και με αυτό είναι καταστροφή».

- Για το Σκοπιανό

«Η μοναδική ακραιφνώς φιλική χώρα στα σύνορα μας συνολικά είναι τα Σκόπια. Έχω δουλέψει στα Σκόπια πολλές δεκαετίες. Οι Σκοπιανοί επείγονται να τους υιοθετήσουμε. Θεωρούν ότι η πιο στενή σύνδεση με την Ελλάδα θα τους λύσει πάρα πολλά προβλήματα και ιδίως οι Σλαβομακεδόνες, που συζούν με μία αλβανική μειονότητα – Ο Θεός να την κάνει μειονότητα αφού ήδη φθάνει το 50% - με ο,τι σημαίνει αυτό και ο,τι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Και εμείς κάνουμε ότι μπορούμε ώστε τους μόνους φιλικούς γείτονες να τους κρατάμε στην απέξω. Για μένα είναι λάθος 25 χρόνια πολιτική. Τουλάχιστον αυτό που αποφασίστηκε στο Βουκουρέστι ας το κρατήσουμε και ας προσπαθήσουμε να το εφαρμόσουμε. Νομίζω ότι η συγκυρία είναι πολύ καλή για να υπάρξει συμφωνία και κάνω έκκληση στα κόμματα, όπως όλα αυτά τα χρόνια κράτησαν την εξωτερική πολιτική και την άμυνα έξω απ' το πολιτικό παιχνίδι, να το κάνουν και τώρα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για κάτι άλλο. Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα.

- Για την Τουρκία

«Λόγω Τουρκίας δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα»

- Για την ανάγκη διάσωσης της ΔΕΗ και υπο ποιους όρους

«Εάν η ΔΕΗ πέσει, πέσαμε όλοι. Πρώτες οι τράπεζες, γιατί είναι πάρα πολλά τα λεφτά και μετά η βιομηχανία. Δεν έχει φθάσει η ενεργειακή αγορά σε σημείο που να μπορεί χωρίς τη ΔΕΗ. Η ΔΕΗ πρέπει να περιοριστεί. Να γίνει μικρότερη, πολύ πιο υγιής πολύ πιο επικεντρωμένη. Και να καταλάβει ότι δεν είμαστε στις δεκαετίες του 60 και του 70. Έχει άλλο ρόλο να επιτελέσει πλέον. Εάν καταρρεύσει θα είναι ο εφιάλτης της Ελλάδας, όχι της ενεργειακής Ελλάδας. Πάση θυσία η ΔΕΗ πρέπει να κρατηθεί αλλά με τους σημερινούς όρους όχι με τους όρους του '60 και του '70.

- Για το επιχειρηματικό μοντέλο της αρπαχτής που “βασίλευε” πριν την κρίση

«Το μοντέλο του ΣΕΒ είναι παραγωγή, εργασια και πρόοδος. Είναι ανταγωνιστικότητα. Δεν θα ήθελα να ξαναδω αυτό το μοντέλο που προσωπικά μου δημιουργούσε δυσανεξία. Δεν θέλω να το ξαναδω όταν με το καλό πάρουμε και πάλι μπρος. Οι Ελληνες έχουμε το ταλέντο μέσα σε ένα χρόνο να διαλύσουμε όσα κάνουμε επί χρόνια. Δεν θέλω να γίνει αυτό».

- Για τους νέους και τη λογική ένταξης στο Δημόσιο

«Ο νέος σήμερα πρέπει να καταλάβει ότι ο μοναδικός τρόπος για να βελτιώσει τη θέση του και της οικογένειας του και να έχει ένα καλό μέλλον είναι να ενταχθεί σε μία καλή, υγιή ιδιωτική επιχείρηση που κοιτάει μπροστά. Και έτσι να αναπτυχθεί και ο ίδιος. Χαίρομαι που έχουμε στον όμιλο μας εργαζομένους 3ης και 4ης γενιάς. Όλοι αυτοί προόδευσαν, μεγάλωσαν οικογένειες, είδαν παιδιά και εγγόνια μέσα απ' τις δικές μας εταιρείες. Θες να πας στο δημόσιο, πήγαινε... όμως δεν πρέπει να είναι αυτό το πρότυπο για ένα νέο άνθρωπο».

- Για την Παιδεία

Η Παιδεία είναι μία κοινωνική επένδυση μακροχρόνιας απόδοσης. Από τη φύση της δεν “κουμπώνει” με τη νοοτροπία του μέσου Έλληνα πολιτικού που θέλει να δίνει πόρους και κόπο με άμεση απόδοση, μέχρι τις επόμενες εκλογές. Γι αυτό θα ήθελα να δω η παιδεία να γίνεται υπερκομματικό θέμα. Πρόκειται για επενδύσεις που θα γίνουν σήμερα και θα αποδώσουν την επόμενη γενιά. Εθνικά έτσι πρέπει να γίνει.

- Για το εάν τελειώνουμε με το μνημόνιο

«Άλλο τελειώσαμε με το μνημόνιο, άλλο με την κρίση. Με το μνημόνιο θέλω να πιστεύω και ακούω από πολλές πλευρές ότι και οι Ευρωπαίοι θέλουν να τελειώνουν και η κυβέρνηση θέλει πάση θυσία να τελειώσει. Με την κρίση όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα. Σας θυμίζω ότι έχουμε χάσει 25% του ΑΕΠ και ίσως χρειαστεί άλλα 10 χρόνια για να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος».