Μήπως κάνει θαύμα ο Τραμπ;

Εχουν σημασία οι διεθνείς εξελίξεις για την ελληνική υπόθεση; Μετά τις δηλώσεις Τραμπ για μία ακόμα φορά, πέραν της τυποποιημένης οδού και μεθοδολογίας που ακολουθούν οι πιστωτές, περιμένει κανείς να δει τι εννοεί ο Αμερικανός πρόεδρος.

Ισως μάλιστα έκανε και την πιο εύστοχη δήλωση λέγοντας ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι χάλια.

Ο,τι και να λέμε για την πρόοδο των δημοσιονομικών, όλοι ξέρουν ότι η σημερινή εικόνα της οικονομίας είναι μια ανισόρροπη κατάσταση που θέλει πολύ προσεκτική διαχείριση

Παρήγορο είναι ότι ο ίδιος ο Τόμσεν, που ως ΔΝΤ έχει συμβάλει στη σημερινή μετάλλαξη της ελληνικής οικονομίας στο τερατούργημα που κατέστη αποδέχτηκε επιτέλους ότι έκανε λάθος εκτιμήσεις.

Παρήγορο επίσης είναι ότι η ευρωπαϊκή πλευρά διά στόματος Σόιμπλε μελετά την αναβάθμιση του ESM σε έναν μηχανισμό που θα υποκαταστήσει το ΔΝΤ.

Δεν ξέρω τι θα πει ο πρόεδρος Τραμπ, που εκπλήσσει και διαψεύδει όλους εκείνους που τον κατηγορούσαν υποβαθμίζοντας την ισχύ των Ρεπουμπλικανών, αλλά από τα λίγα οικονομικά που κατέχω, η μεγαλύτερη φυσιογνωμία της σύγχρονης οικονομίας, ο πρώην διοικητής της Fed Μπεν Μπερνάνκι, έσωσε τις αμερικανικές τράπεζες και οδήγησε τάχιστα σε έξοδο από την κρίση γρήγορα την οικονομία των ΗΠΑ, παρέχοντας ρευστότητα στο σύστημα το 2008.

Στο ελληνικό σύστημα εκτός από τη δημοσιονομική προσαρμογή, που περιελάμβανε περικοπές και φορολογία, τίποτε άλλο ουσιαστικό δεν προχώρησε.
Αντίθετα, το PSI απογύμνωσε τελικά τις ελληνικές τράπεζες και τα κονδύλια προς ανακεφαλαιοποίηση απλώς υποκατέστησαν τα κεφάλαια που έχασαν εν μέσω μιας επιδεινούμενης κατάστασης.

Μέσα από μια πολιτική αστάθεια που προέκυψε, το κλίμα εμπιστοσύνης κλονίστηκε και η πρώτη ουσιαστική αποκρατικοποίηση που έγινε μετά από καιρό είναι αυτή του ΟΛΘ.

Το μήνυμα, λοιπόν, είναι ότι καλές είναι οι επιτυχίες στις δημοσιονομικές προσαρμογές και το πλεόνασμα μετά από πολύ καιρό, όχι μόνο πρωτογενές, σίγουρα βοηθά στα επιχειρήματα της διαπραγμάτευσης, όμως αν δεν δημιουργηθεί εμπιστοσύνη για έλευση κεφαλαίων στην Ελλάδα, δεν θα αλλάξουν πολλά πράγματα και αυτό θα έχει νέο πολιτικό αντίκτυπο.

Παράλληλα, οι ξένοι δεν είναι βλάκες. Βλέπουν μια μεγάλη υποκρισία σε μια προβληματική οικονομία, με καταθέσεις 115 δισ., αλλά υπολογίζουν ότι τα κεφάλαια στο εξωτερικό μπορεί να φτάνουν και τα 200 δισ. Και σου λένε, αυτοί οι ίδιοι δεν εμπιστεύονται τη χώρα τους, είναι άξιοι της τύχης τους.

Η επικράτηση του Μακρόν στη Γαλλία δείχνει ότι ακόμα και η απαιτητική γαλλική κοινωνία που λόγω έλλειψης ηγετών αλλά και ιδιόμορφων συνθηκών αποτελεί ένα πιο σύνθετο πολιτικό μωσαϊκό, θέλει μέτρο, ανανέωση, κεντρώα πολιτική, φίλια προς το επιχειρείν, κοινωνικό κράτος. Είναι πολλά όλα αυτά;

Για μια οικονομία, όπως η Γαλλία, πιθανώς όχι, για τη μετα-χρεοκοπημένη Ελλάδα, όμως, είναι μεγάλοι και δύσκολοι στόχοι. Από αυτά όμως θα κριθεί και η σημερινή κυβέρνηση, δοθεισών των ειδικών συνθηκών.