Λάδι με λεμόνι στο μπουκάλι

του Κώστα Τσαούση

Το λαδολέμονο το μάθαμε στη κουζίνα της μαμάς αλλά και στο κυριακάτικο οικογενειακό γεύμα των παιδικών χρόνων – ένα απαραίτητο συνοδευτικό για τα ψάρια που απογείωνε το συνολικό αποτέλεσμα της γεύσης. Αλλά, ποιος είπε ότι κανείς θα πρέπει να μένει στην νοσταλγία των οικογενειακών εικόνων με το παραδοσιακό λαδολέμονο όταν υπάρχουν και φρέσκες προτάσεις με κυρίαρχο το στοιχείο της καινοτομίας.

Το «νέο» μου ήρθε μέσω messenger από την Ολλανδία και ας είναι καλά η Φώφη Νικολαΐδη που ζει και δουλεύει

εκεί τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής της. Μπορεί η είδηση να ήρθε από μια μικρή πόλη 300 χιλιάδων περίπου – το Tilburg – αλλά το λαδολέμονο της καινοτομίας έχει την αφετηρία του σε ένα χωριό της Μεσσηνίας, το Κεφαλόβρυσο που απέχει 40 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Το χωριό αυτό είναι και η βάση της οικογενειακής επιχείρησης που βρίσκεται πίσω από την καινοτομία – μια επιχείρηση που ανήκει στην Φώφη και τον αδελφό της, τον Βασίλη που ζει μόνιμα στην περιοχή.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά τους. Στο site της επιχείρησης - http://ladibiosas.com- διαβάζω: «Το Λάδι Βιώσας Λεμόνι παράγεται από ταυτόχρονη έκθλιψη ελαιοκάρπου και άγουρων λεμονιών. Αρωματίζεται φυσικά από το σαρκώδες μέρος του λεμονιού και του φλοιού του κατά τη διαδικασία της ζύμωσης με τον ελαιόκαρπο. Ο χρόνος ενεργής παραμονής στο μαλακτήρα όπου ομογενοποιείται η ελαιοζύμη είναι περίπου 30 λεπτά.

Η θερμοκρασία μάλαξης είναι 24 C κάτι που χαρακτηρίζει την επεξεργασία ως εξαγωγή εν ψυχρώ. Με την ανωτέρα μέθοδο παντρεύεται το αιθέριο έλαιο του λεμονιού με το ελαιόλαδο κάτι που το διαφοροποιεί από τα αρωματισμένα (infused) εκ των υστέρων ελαιόλαδα με αρώματα ή στην καλύτερη περίπτωση αιθέρια έλαια. Έτσι στο στόμα αντιλαμβάνεσαι μια ισορροπημένη γεύση αρωματισμένου ελαιολάδου χωρίς να υπερισχύει το λεμόνι. Το παραχθέν ελαιόλαδο εμπεριέχει d-limonene σε μικρές ποσότητες που προέρχονται από το αιθέριο έλαιο του λεμονιού και πληροί τις προδιαγραφές του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου ως προς τις παραμέτρους του».

Λάδι με λεμόνι λοιπόν – όπως και λάδι με πορτοκάλι. Δύο νέες εκδοχές αξιοποίησης της δύναμης του ελαιολάδου και του συνδυασμού του με εσπεριδοειδή. Στην μια εκδοχή, άγουρα λεμόνια. Στην άλλη, ώριμα πορτοκάλια – για τους χυμούς τους και την φλόγα της φλούδας τους.

Η αρχή της επιχείρησης βρίσκεται σε ένα λάδι που έχει την διαδρομή του στην αγορά και κεντρίζει το ενδιαφέρον ή και την περιέργεια απλώς και μόνο με το όνομα που έχουν επιλέξει τα δύο αδέλφια. Λάδι Βιώσας.

Στο site διαβάζουμε και την ιστορία της ονομασίας ( το brand name) και τους στόχους του εγχειρήματος που συνδυάζει την τοπικότητα με την εξωστρέφεια, την παράδοση με την καινοτομία και την τεχνολογία σε όλο της το μεγαλείο αν και σε σωστές δόσεις... που να συγκροτούν ένα ολοκληρωμένο γευστικό αποτέλεσμα.

«Το Λάδι Βιώσας _high premium extra virgin olive oil με καθετοποιημένες παραγωγικές διαδικασίες και οριζόντια ιεραρχία προβάλει την Τέχνη ως κινητήριο δύναμη ακόμα και στην παραγωγή τροφίμων.Τυποποιείται σε αριθμημένες φιάλες (μία-μία) οι οποίες φέρουν και την υπογραφή του μεγάλου Μεσσήνιου χαράκτη-ζωγράφου Τάκη Κατσουλίδη (η γραμματοσειρά είναι δικής του δημιουργίας), ενώ το ελαιόλαδο παράγεται από ελαιώνες μας στην ευρύτερη περιοχή του Κεφαλόβρυσου Μεσσηνίας. Όραμά μας δεν είναι απλά η δημιουργία ενός προϊόντος και ούτε ο αυτοσκοπός μας το κέρδος (εξού και η παράφραση του Λάθε Βιώσας σε Λάδι Βιώσας-λάθε προστ. του λανθάνω αναφορικά με την εμπορικότητα του προϊόντος) αλλά ενός "μαγνητικού πεδίου" που θα ελκύει ανθρώπους με διαφορετικές αφετηρίες στη σύγκλιση της εκφραστικής τους δύναμης κι όλα αυτά με αφορμή την παραγωγή ενός αγροτικού προϊόντος...».