Καινοτόμο σύστημα απορροφά διοξείδιο του άνθρακα από τη θάλασσα (vid)

Ποικίλες είναι οι μέθοδοι που αναπτύσσουν επιστήμονες σε όλο τον κόσμο για την αποτελεσματικότερη δέσμευση του επιβλαβούς διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το οποίο αποτελεί κύρια αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.Ανάμεσα σε αυτές το πρωτοποριακό πρόγραμμα SeaCURE που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας και ξεκίνησε να λειτουργεί πιλοτικά στο πλαίσιο της αναζήτησης της αποδοτικότερης τεχνολογίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.Το καινοτόμο σύστημα που τέθηκε σε λειτουργία στα νότια του Ηνωμένου Βασιλείου είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον καθώς εστιάζει στις συγκεντρώσεις του άνθρακα, οι οποίες είναι πολύ σημαντικότερες στη θάλασσα συγκριτικά με την ατμόσφαιρα. Εκτιμάται, μάλιστα, πως το θαλασσινό νερό περιέχει περίπου 150 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι η ατμόσφαιρα.Το SeaCURE βρίσκεται κοντά στο ενυδρείο του Γουέιμουθ, όπου ένας σωλήνας αντλεί θαλασσινό νερό από τη Μάγχη σε μια χερσαία εγκατάσταση και οι εμπνευστές του προσπαθούν να διαπιστώσουν αν η αφαίρεση του άνθρακα από το νερό μπορεί να είναι ένας οικονομικά αποδοτικός τρόπος για τη μείωση της ποσότητας του διοξειδίου του άνθρακα.Το σύστημα επεξεργάζεται το θαλασσινό νερό για να αφαιρέσει τον άνθρακα πριν το αντλήσει ξανά στη θάλασσα για να απορροφήσει εκ νέου μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, δημιουργώντας έτσι μια μικρή αλλά συνεχή δεξαμενή.https://www.youtube.com/watch?v=s1yg0bK8HDoΑναλυτικότερα, όπως σχολίασε στο BBC ο καθηγητής Τομ Μπελ από το Ναυτικό Εργαστήριο του Πλύμουθ, η διαδικασία θυμίζει όταν κάποιος ανοίγει ένα κουτάκι αναψυκτικού.«Όταν ανοίγεις ένα ανθρακούχο ποτό βγάζει αφρό, αυτό είναι το CO2 που βγαίνει. Αυτό κάνουμε όταν απλώνουμε το θαλασσινό νερό σε μια μεγάλη επιφάνεια. Είναι λίγο σαν να ρίχνουμε ένα ποτό στο πάτωμα και αφήνουμε το CO2 να βγει από το θαλασσινό νερό πολύ γρήγορα», πρόσθεσε.Το CO2 που αναδύεται στον αέρα συγκρατείται και στη συνέχεια συμπυκνώνεται. Στη συνέχεια, στο θαλασσινό νερό χαμηλών εκπομπών άνθρακα προστίθενται αλκάλια και έπειτα επιστρέφει στη θάλασσα. Αμέσως μετά αρχίζει να απορροφά περισσότερο CO2 από την ατμόσφαιρα συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.Βέβαια, οι ειδικοί εξηγούν ότι η πιλοτική εφαρμογή δεσμεύει μόνο περίπου 100 μετρικούς τόνους CO2 ετησίως, δηλαδή λιγότερο από τις εκπομπές μιας και μόνο υπερατλαντικής πτήσης. Ωστόσο, τονίζουν ότι μπορεί το έργο να επεκταθεί και να πραγματοποιηθεί επεξεργασία του 1% του επιφανειακού νερού του ωκεανού, που θα μπορούσε να οδηγήσει στην αφαίρεση έως και 14 δισ. τόνων CO2 ετησίως. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι τεχνολογίες απομάκρυνσης του άνθρακα όπως αυτή του SeaCURE είναι απαραίτητες για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών και την ανάσχεση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το έργο είναι ένα από τα 15 πιλοτικά προγράμματα του Ηνωμένου Βασιλείου που υποστηρίζονται με κυβερνητική χρηματοδότηση ύψους 3 εκατ. λιρών με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων για το κλίμα.Θα μπορούσαν να υπάρξουν αρνητικές πτυχές στη διαδικασία αυτή; Σύμφωνα με τον Γκάι Χούπερ από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ η μεγάλης κλίμακας επεξεργασία θαλασσινού νερού με χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα ενδέχεται να επηρεάσει τη θαλάσσια ζωή, καθώς πολλοί οργανισμοί βασίζονται στον άνθρακα για τη φωτοσύνθεση, μεταξύ άλλων. Για αυτό το λόγο διερευνώνται στρατηγικές όπως η αραίωση του επεξεργασμένου νερού πριν από την επαναφορά του, για την ελαχιστοποίηση των οικολογικών επιπτώσεων.Διαβάστε ακόμη

«Έκοψαν» κεφάλια οι Ελβετοί της Landis+Gyr για τους έξυπνους μετρητές

Ανοχύρωτη η Ελλάδα: 200% αυξήθηκαν μέσα σε δύο χρόνια οι κυβερνοεπιθέσεις

Όμιλος ΑΒΑΞ: Ορόσημο το 2024 – Η πορεία των έργων και η στρατηγική της επόμενης πενταετίας

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα