Η ΕΚΤ στον αστερισμό της αβεβαιότητας, μετά τη λήξη της ποσοτικής χαλάρωσης

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται σε μια αργή πορεία προς την ολοκλήρωση τεσσάρων ετών ποσοτικής χαλάρωσης και αυτή η πρόκληση μπορεί να φανεί εύκολη σε σχέση με τα επόμενα.

Ενώ οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής αισθάνονται άνετα με τις προσδοκίες της αγοράς για αγορές ομολόγων μέχρι το τέλος του έτους, το μεγαλύτερο φάσμα του 2019 είναι ευρύ, καθώς τότε το Διοικητικό Συμβούλιο θα μπορούσε να τολμήσει την απόφαση -με μία ή περισσότερες αυξήσεις των επιτοκίων- να αποσύρει πραγματικά την ώθηση μέσω κινήτρων,

για πρώτη φορά μετά από το 2011, όπως και ο πρόεδρος Mario Draghi αφήνει χώρο για έναν διάδοχο του οποίου η ταυτότητα θα μπορούσε να είναι ερώτημα χωρίς απάντηση, μέχρι το επόμενο έτος.

Οι αυξήσεις των επιτοκίων στο πλαίσιο μιας ώριμης οικονομικής επέκτασης - και ενός ενδεχόμενου παγκοσμίου εμπορικού πολέμου - θα είναι ένα δύσκολο έργο για την ΕΚΤ, η οποία έχει αρνηθεί δύο φορές μια αλλαγή πορείας από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007. Αλλά η αμφιβολία που στροβιλίζεται γύρω από τη μελλοντική ηγεσία ενός θεσμικού οργάνου, του οποίου ο πρόεδρος οδήγησε σε μια τέτοια επεκτατική νομισματική πολιτική, επιφέρει ακόμα περισσότερα νέφη στις προοπτικές που έχουν οι αγορές.