Ένα policy paper προοδευτικής διακυβέρνησης

Διαβάζοντας την 20σελιδη ανάλυση της Eurobank («Το κόστος της αβεβαιότητας -Ο σημαντικός ρόλος της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης στην άσκηση οικονομικής πολιτικής: H περίπτωση της Ελλάδας»), συγγραφείς της οποίας είναι ο πρόεδρος της τράπεζας αλλά και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών Νικόλαος Καραμούζης και ο Αντώνης Κουλεϊμάνης, Group

Strategy της τράπεζας το αρχικό, γρήγορο συμπέρασμα ήταν πως πρόκειται για ένα καθαρόαιμο κείμενο πολιτικής (policy) βασισμένο σε οικονομικά δεδομένα. Πάνω από όλα ένα κείμενο πολιτικής δίχως πολιτικάντικες εκπτώσεις και τεχνοκρατικές αβαρίες. Ένα κείμενο που χρειαζόταν τούτη ακριβώς την χρονική στιγμή καθώς την ανάγκη του την υπαγορεύει η ίδια η συγκυρία. Ένα ολοκληρωμένο κείμενο προγραμματικής διακυβέρνησης!!!

Η ανάλυση που συνυπογράφει ο ακαδημαϊκός και τραπεζικός Νικόλαος Καραμούζης βάζει στη σειρά ορισμένες βασικές αλήθειες που αρνείται για χρόνια να αποδεχθεί το πολιτικό προσωπικό αυτής της έρημης χώρας. Και το πιο σημαντικό, πρόκειται για αλήθειες που δείχνουν τον δρόμο για την επόμενη μέρα.

Ας μου επιτραπεί να μεταφέρω εδώ δύο αποσπάσματα από την ανάλυση της Eurobank.

Το πρώτο απόσπασμα έχει να κάνει με την αντιμετώπιση του πολλαπλού ελλείμματος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης που μας δυσκολεύει την ζωή… «Είναι κρίσιμο για το μέλλον της χώρας να γεφυρώσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά, με κατάλληλες πολιτικές, το έλλειμμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης που συνεχίζει να υπάρχει σήμερα στις διεθνείς αγορές για την Ελλάδα, σε σχέση και με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους μας, ώστε να συνεχίσουμε την πορεία ομαλοποίησης της οικονομικής ζωής της χώρας με χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερα οφέλη. Αυτό προϋποθέτει τη συνεπή υλοποίηση των συμφωνηθέντων με τους πιστωτές και την εφαρμογή χωρίς καθυστερήσεις ενός εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών με ευρύτερες συναινέσεις, με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με βασικούς άξονες τις ιδιωτικές επενδύσεις, την εξωστρεφή δυναμική της οικονομίας, τα διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες και την ελληνική βιομηχανία και αγροτική παραγωγή».

Αν διάλεγα κάτι να φέρω μπροστά και να αναδείξω από αυτό το απόσπασμα θα ήταν η επισήμανση για την εφαρμογή ενός εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών με ευρύτερες συναινέσεις.

Το δεύτερο απόσπασμα είναι και το πιο πολιτικό. «Προϋπόθεση (…) είναι η πολιτική σταθερότητα και η αταλάντευτη υιοθέτηση από την ευρύτερα δυνατή οικονομική, πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία όλων των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για να επιστρέψουμε στην οικονομική και κοινωνική κανονικότητα, στις ανοικτές αγορές και χωρίς περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και να ξαναγίνουμε ένα ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς μνημόνια και επιτροπείες. Μια χώρα με ισχυρή αναπτυξιακή προοπτική, που θα πάρει το μέλλον στα χέρια της, στηριζόμενη στα σημαντικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα, στον ιδιωτικό τομέα και τις ανταγωνιστικές αγορές, στις ανεκμετάλλευτες δυνατότητες των παραγωγικών της δυνάμεων και τις μεγάλες ικανότητες και δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού της. Έχουμε τη δυνατότητα, αλλά και την ευκαιρία, να μετατρέψουμε τα επόμενα δέκα χρόνια για τη χώρα μας σε περίοδο ισχυρής οικονομικής ανάκαμψης, δημιουργώντας μια σύγχρονη, ανταγωνιστική, ανοικτή και παραγωγική οικονομία για τους πολλούς, με αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και προστασία στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα».

Μετά από αυτήν την ανάλυση τι άλλο; Τον λόγο πλέον έχουν οι πολιτικές δυνάμεις…