Άλλο Προβόπουλος και άλλο Bernanke!

Κατά τη χθεσινή ομιλία του που συνοδεύτηκε από την αριστοτεχνική έναρξη του tapering, δηλαδή, περιορισμού της επαναγοράς των ομολόγων, ο διοικητής της Fed αναφέρθηκε πολλάκις στη βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης και αγοράς εργασίας στην αμερικανική οικονομία, και τη σημασία της για τη διατηρήσιμη πορεία ανάπτυξης. Οι αγορές επικρότησαν, κερδίζοντας βραχυπρόθεσμα ο Dow 200 μονάδες, καθώς μέσα από την εμπειρία τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να αυξηθούν τα κέρδη πρέπει να υπάρχουν ισορροπημένες κοινωνίες με τελικούς καταναλωτές και ανθρώπους που

εργάζονται.

Ο κύριος Προβόπουλος κατά την ομιλία του για την ελληνική οικονομία μετά από πέντε χρόνια υποστήριξης του μνημονίου, χαρακτήρισε αισιόδοξες τις προοπτικές για πτώση ανεργίας κατά μία ποσοστιαία μονάδα (!) και θυμήθηκε να μας πει ότι οι πολιτικές αντιπαραθέσεις εγκυμονούν κινδύνους.

Δε φταίει όμως μόνο αυτός, γιατί εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο της ΕΚΤ, που σύμφωνα και με κορυφαίες πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι υπό την ασφυκτική πίεση των Γερμανών για ένα μοντέλο πολιτικής που πρώτα δίνει έμφαση στη δημοσιονομική ισορροπία και ύστερα σε όλα τα υπόλοιπα.

Αν όμως είχε αντιδράσει έτσι και η Fed στις χρεοκοπίες των αμερικανικών τραπεζών το 2008 το σίγουρο είναι, ότι θα είχε διαλυθεί τελείως το οικοδόμημα τις μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου. Γι αυτό και μέσα από τη σύγχρονη αντιμετώπιση της κρίσης αναδεικνύεται η προσωπικότητα και ο ρόλος του κεντρικού τραπεζίτη απέναντι στους πολιτικούς, στους τραπεζίτες του εμπορικού τομέα και εκείνους των επενδυτικών τραπεζών, στα επιχειρηματικά lobbies και τους συνδικαλιστικούς φορείς.

Μια τέτοια προσωπικότητα ας ελπίσουμε ότι θα είναι και ο Μάριο Ντράγκι για την Ευρώπη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να είναι ο Γιώργος Προβόπουλος για την Ελλάδα, ο οποίος τουλάχιστον πέτυχε να σώσει τις ελληνικές τράπεζες από την καταστροφή των κουρεμάτων του PSI που τους επιφυλάχθηκε.

Blogger Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης
Keywords
Τυχαία Θέματα