«Υπάρχουν πολλά νέα ταλέντα αλλά λείπει ο ρομαντισμός…Μου αρέσουν πολύ ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, ο Γιάννης Χαρούλης»»

O Θανάσης Πολυκανδριώτης έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό People και μίλησε και για τις σπουδαίες συνεργασίες που έχει κάνει μέχρι σήμερα.

«Το μικρόβιο της μουσικής μετρά πολλά χρόνια, από πάππου προς πάππου. Θέλοντας και μη στα 7 μου χρόνια έπιασα μια κιθάρα και άρχισα να τη γρατζουνάω. Δεν μου πέρασε τότε από τον νου ότι θα μπορέσω να δημιουργήσω, να παίξω στον κόσμο. Θυμάμαι πως μέχρι το καλοκαίρι του ’63, όταν ήμουν 15 χρόνων, είχα άλλες βλέψεις

γιατί διάβαζα πολύ. Δυστυχώς για όλα τα πράγματα υπάρχει μια αιτία και λέω “δυστυχώς”, γιατί στην πορεία έφυγα από την κιθάρα τη ρομαντική, με τις καντάδες στα κοριτσόπουλα, και ξαφνικά βρέθηκα με ένα μπουζούκι στην αγκαλιά. Αναρωτιόμουν τι θα κάνω… Έπεσα στα βαθιά και κολύμπησα.Μέχρι να κλείσω τα μάτια μου θα πορεύομαι μαζί με το μπουζούκι μου» 

«Το κεφάλαιο “Πάριος” είναι τρομακτικά μεγάλο, ζήσαμε μαζί εκπληκτικά πράγματα. Θυμάμαι πως μετά τη δουλειά γράφαμε τραγούδια μέχρι τις 10.00 το πρωί. Η συγχωρεμένη η γυναίκα μου ρωτούσε “Τι ώρα είναι αυτή που ήρθες πάλι;”. Μια γυναίκα δεν το καταλάβαινε, ίσως και να μην το πίστευε. Γράφαμε τραγούδια όταν είχαμε την ανάγκη να εξωτερικεύσουμε την έμπνευσή μας. Ο Γιάννης με φώναζε “μπέμπα” και εγώ “μπουμπού”. Μου έλεγε “Μπέμπα, έχω γράψει έναν καταπληκτικό στίχο”. Έτσι γράφαμε για μας. Η σχέση μου με τον Πάριο είναι σχέση ζωής που δεν τελειώνει. Θα τελειώσει όταν κλείσουμε τα μάτια μας και θα πάμε να κάνουμε μια πορεία στην άλλη ζωή».

Για τον Στέλιο Καζαντζίδη είπε:

«Ο Στέλιος ήταν ένα μεγάλο μωρό. Το ’65 είπε ότι δεν θα ξανατραγουδήσει και έμεινε πιστός σε αυτό. Είμαι πολύ τυχερός γιατί τραγούδησε δημιουργίες μου. Όμως όταν δεν του άρεσε κάτι, έπρεπε να προσπαθήσεις πολύ να τον μεταπείσεις. Όταν πρωτάκουσε το “Τα βιώματά μου λιώνουν σίδερα” μου λέει “Τι σημαίνει βιώματα”; Πάμε σε μια ταβέρνα και ρωτάει τη μαγείρισσα “γιαγιά, τι είναι βιώματα;”, “το βιος μας, γιε μου” του απαντά. Γυρίζει και μου λέει “ούτε εκείνη ξέρει”. Κολλούσε σε κάτι πράγματα καλώς ή κακώς. Τη στιγμή που τραγούδησε το “Αν με ρωτάς θα σου πω”, σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, ήταν μαγεμένος, ρωτούσε πώς ακούστηκε. Του λέω “εμένα ρωτάς; Εσύ είσαι θεός”. Ήθελε την επιβεβαίωση του ίδιου του δημιουργού».

Για το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας»: «Δεν περίμενα να γίνει τόσο μεγάλη επιτυχία. Με πήρε τηλέφωνο ο Μάνος Λοΐζος και μου είπε “Πάρε ό,τι οργανάκια έχεις και έλα. Θα γράψουμε μουσική για μια ταινία, την Ευδοκία”. Έρχεται ο Μάνος με την κιθάρα, μου παίζει το ζεϊμπέκικο και μου λέει “Εσύ θα παίξεις με αυτό το όργανο”. Ήταν ένας τζουράς που πάνω έγραφε τη λέξη “βραχνός”, από το ξύλο ενός σκάφους, με χορδές για κλάματα και ως κλειδιά είχε δεκάρες. Ανήκε στον Γιώργο Μουφλουζέλη. Του είπα ότι πρέπει να το συντηρήσουμε για να παίξουμε. Μου είπε “όχι τώρα”. Έτσι, με αυτό το οργανάκι βγήκε το “Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας”. Ίσως με άλλο όργανο να μην είχε γίνει τέτοια επιτυχία».

Για τα ταλέντα του σήμερα:

«Υπάρχουν πολλά αξιόλογα παιδιά. Ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, ο Γιάννης Χαρούλης είναι από τους ανθρώπους που θαυμάζω. Έχω γράψει με τον Φίλιππο Γράψα 12 τραγούδια και τα έχω στο συρτάρι γιατί δεν υπάρχει δισκογραφία. Ένα από αυτά, το “Προπορεύομαι”, είναι για τον Πασχαλίδη. Φέρνω στο μυαλό μου τον Μίλτο και η μελωδία είναι καταπληκτική. Έχω φανταστεί  σε τραγούδια μου τη φωνή της Ελεονώρας, του Δεληβοριά. Υπάρχουν πολλά νέα ταλέντα, αλλά λείπει ο ρομαντισμός. Εμείς ακούγαμε τις φωνές και γράφαμε για αυτές τις φωνές».

Διαβάστε ακόμα: Ολυμπία Χοψονίδου: Μας δείχνει την φουσκωμένη της κοιλίτσα στον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης της!

Η Ελένη Φουρέιρα αποκαλύπτει: “∆εν πιστεύω στον γάµο…”

Μαρία Κίτσου: «Δεν περίμενα ψεύτικα δημοσιεύματα και κατασκευασμένες ειδήσεις, λυπάμαι»