Δε θες να στείλεις το παιδί σου στην κατασκήνωση; Διάβασε και σίγουρα θα αλλάξεις γνώμη!

Η εξοχή και η επαφή με τη φύση έχουν αναμφίβολα ευεργετικά αποτελέσματα πάνω στο παιδί. Όμως κυριολεκτικά σωτήρια για την ψυχοπνευματική και σωματική υγεία και ανάπτυξη των παιδιών των μεγαλουπόλεων αλλά και της υπαίθρου, αποτελεί η παιδική κατασκήνωση με τη χαρούμενη ομαδική ζωή της.

Στην κατασκήνωση το παιδί θα έχει την ευκαιρία να συναναστραφεί με παιδιά της ηλικίας του και να ασχοληθεί με δραστηριότητες δημιουργικές που εντάσσονται στο πρόγραμμα της κάθε κατασκήνωσης. Από την ηλικία των 6 χρονών ένα παιδί μπορεί άφοβα να κάνει την πρώτη του ”έξοδο” χωρίς τους γονείς του.

Ο

θεσμός των παιδικών εξοχών που υιοθετήθηκε στις τελευταίες δεκαετίες είναι εξαιρετικά ευεργετικός όσο αφορά την κοινωνικοποίηση του παιδιού. Τα βοηθάει να ξεκόψουν για λίγο από το άγχος της εφιαλτικής ζωής των μεγαλουπόλεων και τους δίνει την ευκαιρία να περάσουν τα καλοκαίρια τους μέσα στο φυσικό περιβάλλον, στον ήλιο και στον καθαρό αέρα. Ο θεσμός αυτός, που ανήκει στον κλάδο της προληπτικής υγιεινής, εξασφαλίζει στα παιδιά εκτός από το ζωογόνο αέρα της εξοχής, την υγιεινή διατροφή και μια αμεσότερη διαπαιδαγώγηση με την ομαδική ζωή, η οποία βοηθάει συναισθηματικά το παιδί.

Βέβαια δεν είναι πάντα εύκολη η προσαρμογή των παιδιών στην κατασκήνωση και ιδιαίτερα αυτών που εγκαταλείπουν για πρώτη φορά το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τη στενή οικογενειακή ζωή την αντικαθιστά η ομαδική της κατασκήνωσης. Το παιδί-κατασκηνωτής αποκτά τότε καινούργιους φίλους, που όμως δεν έχουν πάντα τη διάθεση να του κάνουν τα καπρίτσια, όπως ίσως του τα έκαναν οι δικοί του στο σπίτι. Τότε ο εγωκεντρισμός τους κλονίζεται και το παιδί χάνει την ισορροπία του. Εδώ ο ρόλος των στελεχών της κατασκήνωσης είναι ουσιαστικός. Ο ομαδάρχης με βοηθό την αγάπη του για τα παιδιά , θα πρέπει να τα βοηθήσει θετικά να ξεπεράσουν τις δυσκολίες προσαρμογής ενθαρρύνοντάς τα να παίρνουν πρωτοβουλίες και να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις της ομαδικής ζωής, με ελευθερία εκλογής στις δραστηριότητες, χωρίς να νιώθουν καμία μορφή καταπίεσης. Εάν παρόλα αυτά το παιδί δεν μπορεί να προσαρμοστεί και είναι σε κάθημερινή βάση αρνητικό τότε δεν θα πρέπει οι γονείς να επιμείνουν να παραμείνει το παιδί στην κατασκήνωση. Το πρώτο βήμα, ήδη έχει γίνει και μπορούν να επαναλάβουν την προσπάθεια την επόμενη χρονιά.

Η Νέλλη Θεοδοσίου είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Αμιένης (Γαλλία) και εργάζεται ως ψυχολόγος με ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία τόσο ενηλίκων, όσο και παιδιών από το 1990. Έχει δημιουργήσει το χώρο ψυχοθεραπείας, συμβουλευτικής, μαθησιακής υποστήριξης και λογοθεραπείας «Διαλέγεσθαι», όπου σε συνεργασία με εξειδικευμένους συνεργάτες του κάθε τομέα, αποσκοπεί στην ολοκληρωμένη κάλυψη των αναγκών κάθε ατόμου που απευθύνεται στο κέντρο. Είναι ιδρυτικό μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου «Όναρ – μέσω τέχνης για το άρρωστο παιδί» και μέλος της «Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής».

Για περισσότερες πληροφορίες για την ίδια και το έργο της κάντε κλικ ΕΔΩ.

Μια ματιά ακόμα: Τα πρώτα μαθήματα πειθαρχίας για το μωράκι σας – Δείτε πως θα του βάλετε όρια μέσα από καθημερινές διαδικασίες!