Καλοκαιρινές αγάπες: Έρωτας που διαρκεί μέχρι τα πρωτοβρόχια ή το απάνεμο λιμάνι του χειμώνα;

Κι εκεί που κυλιόσουν με το ξανθό ή με φυσικές ανταύγειες από τον ήλιο αγόρι στην άμμο ξαφνικά βρίσκεστε πίσω στη μεγαλούπολη και το να προσποιήστε πως είστε ο Μπάρτ Λάνκαστερ και η Ντέμπορα Κερ στο «’Οσο Υπάρχουν Άνθρωποι» πάνω στην άσφαλτο δεν είναι και πολύ βολικό.

Η θρυλική σκηνή του φιλιού στην ταινία «Όσο υπάρχουν άνθρωποι» (From Here to Eternity)

Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο αυτό. Εκεί που υπήρχε ενθουσιασμός, πάθος, ατέλειωτες ώρες συνομιλίας σε κάθε πλατφόρμα επικοινωνίας, καθημερινές συναντήσεις, πίσω στην πόλη, η επικοινωνία δεν είναι συχνή, οι συναντήσεις αραιώνουν, το πάθος αρχίζει να ξεφουσκώνει σαν μπαλόνι. Ναι, έχεις να κάνεις με μία κλασσική περίπτωση καλοκαιρινού έρωτα που είναι προγραμματισμένος να λήξει μόλις πέσουν οι πρώτες ψιχάλες του φθινοπώρου.

Όχι, δεν φταις εσύ, αλλά ούτε κι αυτός. Όταν γνωρίζεις κάποιον/α σε συνθήκες διακοπών όπου δεν υπάρχουν ωράρια εργασίας, ρουτίνα, πίεση, άγχος, φίλοι, συνάδερφοι, προϊστάμενοι, συγγενείς τριγύρω, όταν υπάρχει δηλαδή απόδραση από τη φυσιολογική καθημερινότητα και όλα αυτά συμβαίνουν στα ειδυλλιακά σκηνικά των ελληνικών, μπορεί και εξωτικών νησιών, είναι μοιραίο ένας τέτοιος έρωτας να δυσκολεύεται να επιβιώσει στη σκληρή, απαιτητική καθημερινότητα των περισσότερων (εκτός αν ερωτεύτηκες τον Σεΐχη του Μπρουνέι οπότε μπορείτε να κάνετε 365 μέρες διακοπές).

Κι όμως ξέρεις εκείνο το ζευγάρι που γνωρίστηκαν πριν από τρία καλοκαίρια στη Σαντορίνη και τον Ιούλιο που μας πέρασε ξαναγύρισαν στη Σαντορίνη για να παντρευτούν.

Όντως, υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις. Σε τι διαφέρουν εκείνες από τη δική σου που ενώ διαβάζεις αυτές τις γραμμές έχεις ανοίξει παράλληλα τη γκαλερί με τις φωτογραφίες και χαζεύεις εσένα και τον Φοίβο (είπα να δώσω το όνομα του θεού Ήλιου μιας και αναφερόμαστε σε καλοκαίρι) αγκαλιασμένοι στην παραλία να χαζεύετε το ηλιοβασίλεμα; Μάλλον δεν έχουν προκύψει οι εξής δύο καταστάσεις:

Πρώτον, δεν προερχόσασταν από μακρινά μέρη αλλά μάλλον κατοικείτε στην ίδια πόλη κι έτσι δεν αναγκαστήκατε να μιλάτε καθημερινά σε skype, chat, what’s up, viber… έτσι ώστε να διατηρήσετε ζωντανή την αρχική φλόγα και παράλληλα να μπείτε σε μια διαδικασία να γνωρίσετε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Ναι, πολλές φορές η απόσταση βοηθάει γιατί τα άτομα μπαίνουν σε μια διαδικασία να επικοινωνούν περισσότερο με όποιο μέσο διαθέτουν εφόσον δεν μπορούν να συναντηθούν από κοντά. Έτσι, όταν πλέον συναντιούνται έχουν ήδη ερωτευθεί ουσιαστικά ο ένας τον άλλον, έχουν ξεκαθαρίσει μέσα τους ότι ταιριάζουν και πνευματικά εφόσον η σεξουαλική αρμονία έχει ήδη περάσει τις εξετάσεις από το καλοκαίρι.

Δεύτερον, δεν συνέβη το εξής παράδοξο: όταν δύο άνθρωποι συναντηθούν κατά τη διάρκεια των διακοπών, δεν αναλύουν και πολλά, για την ακρίβεια έχουν μόνο ένα πράγμα στο μυαλό τους, να περάσουν καλά! Έτσι, με δεδομένη την απουσία διάθεσης μυθοποίησης και ερωτημάτων όπως «που πάει αυτή η σχέση;», «είναι ο κατάλληλος-η;» οι άνθρωποι λειτουργούν πιο αυθόρμητα, άρα και πιο κοντά στο χαρακτήρα τους, και ο άλλος είναι περισσότερο διατεθειμένος να δει τα ελαττώματα παρά τα προτερήματα του άλλου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Έχοντας δώσει περισσότερη βάση στα «μειονεκτήματα» του άλλου είναι ευκολότερο να του πεις αντίο στο τέλος του καλοκαιριού, κι εκεί συμβαίνει το παράδοξο. Όταν δεν μπαίνεις στη διαδικασία της μυθοποίησης, ερωτεύεσαι αληθινά το άτομο που έχεις απέναντι σου, έτσι απλά, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.

Επομένως, συνέχισε να ερωτεύεσαι το καλοκαίρι γιατί μπορεί να βρεις κάποιον που θα σε παίρνει αγκαλιά και το χειμώνα και κυρίως επειδή στην Ελλάδα το καλοκαίρι διαρκεί έξι μήνες άρα έχεις πιθανότητες να είσαι ερωτευμένη τους μίσους μήνες του χρόνου, not bad!