ΑΠΟΨΗ: Ζούμε το «μέλλον» των games

Τα πρώτα games εμφανίστηκαν κατά τα τέλη του 1940 και τις αρχές του 1950 (the more you know). Εν έτει 2018 μπορεί κανείς να παραδεχτεί ότι η βιομηχανία έχει φτάσει πολύ μακριά από εκείνα τα «αρχαία» πλέον παιχνίδια, ενώ η διαφορά είναι εμφανής ακόμα και όταν συγκρίνουμε τα σύγχρονα, next-gen games με αυτά των 90s (το ίδιο ισχύει, φυσικά, και με τους σύγχρονους υπολογιστές και τις gaming κονσόλες). Είναι προφανές, λοιπόν, ότι ζούμε το «μέλλον» των games,

έτσι; Κι όμως, υπάρχουν ακόμα περισσότεροι λόγοι. Στην πραγματικότητα, τα games έχουν γίνει μία τεράστια βιομηχανία, της οποίας τα παρακλάδια δε μπορούν καν να συγκριθούν με το παρελθόν.

Μέχρι τα τέλη των 70s τα games ήταν ένα χόμπι μόνο για επίλεκτους nerds, με ελάχιστα άτομα να γνωρίζουν φράσεις όπως “Dungeons & Dragons” και “Space Wars”. Τα 80s ήταν η μεταβατική περίοδος όπου τα games πέρασαν στη mainstream κουλτούρα, οπότε και ξαφνικά λίγοι παραπάνω άνθρωποι έμαθαν τον όρο “video games”, με κυκλοφορίες όπως “Pac-Man”, “Super Mario Bros.”, “Donkey Kong” και κονσόλες όπως το “Atari 5200” να μπαίνουν στα ελληνικά σπίτια ως δώρα «για τα παιδιά» (μεγάλη φράση αυτή, που ακόμα και τώρα θα ακούσεις όταν θα πας επίσκεψη στη γιαγιά και τον παππού στο χωριό).

Στα 90s το gaming καθιερώθηκε ως πραγματικό mainstream χόμπι που πλέον ήξερε και η κουτσή Μαρία (άλλο το αν η ίδια το ασπαζόταν εκείνη την εποχή). Με την κυκλοφορία του πρώτου PlayStation (ξέρεις, η θρυλική μαμά-κονσόλα του PlayStation 4 που έχεις στο σπίτι) και παιχνιδιών όπως το “Sonic the Hedgehog”, το “Doom” και το “Mortal Kombat” (και, φυσικά, το “Silent Hill” το ’99), το gaming άνθισε, αν και παρέμεινε ένα χόμπι κυρίως για παιδιά και έφηβους (και nerds).

Μέσα στο 2000 υποθέτω ότι έγινε η μεγάλη αλλαγή. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε (και συνεχίζει να αναπτύσσεται) με αλματώδεις ρυθμούς, κάτι που ώθησε και το gaming να αναπτυχθεί με την ίδια ταχύτητα. Οι υπολογιστές και οι gaming κονσόλες ξαφνικά είχαν την ικανότητα να αντέχουν όλο και μεγαλύτερα, πιο λεπτομερή περιβάλλοντα, κάτι που επέτρεψε στους game developers να βάλουν καινοτόμα στοιχεία στις δημιουργίες τους (μοντέλα χαρακτήρων, π.χ., που δεν έμοιαζαν πλέον με καρικατούρες αλλά με ανθρώπους).

Κατά το τέλος της δεκαετίας του 2010 έχουμε κονσόλες όπως το Xbox One X που υποστηρίζουν 4K ανάλυση (φυσικά με αντίστοιχες «έξυπνες» τηλεοράσεις), υπολογιστές όπως αυτοί της σειράς Alienware που μπορούν να κουβαλήσουν το next-gen παιχνίδι που παίζεις αυτή τη στιγμή και άλλα 2 ταυτόχρονα, VR (virtual reality) και παιχνίδια όπως το “The Legend of Zelda: Breath of the Wild”, το “Super Mario Odyssey” και το “Wolfenstein II: The New Colossus”· Έχουμε φτάσει τόσο μακριά που ζούμε την αναγέννηση των 80s και των 90s, φαντάσου. Ανάμεσα σε αυτούς τους γίγαντες, γεννιούνται συνεχώς καινούρια αριστουργήματα όπως το “Cuphead” και το “Horizon Zero Dawn”, ενώ τα παιχνίδια που περιμένουμε (όπως το “Metro: Exodus”) δε συγκρίνονται καν με ένα παιχνίδι 10-15 χρόνων.

Το gaming πλέον είναι ένα χόμπι για όλους, είτε αυτοί είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες, μαμάδες, φοιτητές, έφηβοι ή παιδιά. Το ξέρουν όλοι, ενώ παρακλάδια της εξαιρετικά επιτυχημένης βιομηχανίας πίσω από αυτό υπάρχουν ακόμα και στην εκπαίδευση.

Τα games έχουν φτάσει πολύ μακριά από τον κλειστό κύκλο μερικών nerds. Βρίσκονται παντού γύρω μας και αποτελούν μικρά θαύματα τεχνολογίας και τέχνης, τα οποία θα συνεχίσουν να μας εντυπωσιάζουν για πολλές δεκαετίες ακόμα.

Ποιός ξέρει… μπορεί το σημερινό «μέλλον» να αποτελεί «απολίθωμα» του 2025+!

The post ΑΠΟΨΗ: Ζούμε το «μέλλον» των games appeared first on gameslife!.