Wildstar

Από το 2004 και μετά, όλοι ψάχνουν το WoW-killer. Προσωπικά δεν την χώνεψα ποτέ αυτή την έκφραση, ούτε ασπάστηκα την έννοιά της. Τι θα πει WoW-killer; Σε τι εξυπηρετεί αυτή η πιασάρικη μα κούφια έκφραση; Φταίμε κι εμείς οι «δημοσιογράφοι» που την πατήσαμε και αναμασήσαμε την marketing ατάκα που μας πλάσαραν οι ανταγωνιστές αυτού του σπουδαίου παιχνιδιού. Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τα στενά πλαίσια λογικής, όποιος ψάχνει το… WoW-killer, δεν θα έπρεπε καν να ψάχνει στην κατηγορία των ΜΜΟ.

Αυτό που είχε κάνει το World of Warcraft, ήταν να «μπάσει» στο gaming, ένα πολύ μεγάλο κοινό που δεν είχε στο παρελθόν επαφή με το άθλημα. Ασυνήθιστοι ύποπτοι άρχιζαν να μιλάνε στους δρόμους για night elves και μάγους και ξόρκια και πράγματα πρωτόγνωρα που τους είχαν ενθουσιάσει. Αν θέλουμε σήμερα να δούμε ένα αντίστοιχο παράδειγμα, ένα game υπεύθυνο για την ξαφνική εισροή ενός τεράστιου αριθμού νέων gamers, δεν χρειάζεται να ψάξουμε πέρα από το League of Legends. Αν και ηλικιακά διαφοροποιημένο, είναι ένας τρομακτικά μεγάλος όγκος νεοφερμένων στο gaming. Το ανούσιο κυνήγι για το Wow-killer έχει λήξει, χρόνια τώρα και μάλιστα έξω από την κατηγορία. Καλό είναι λοιπόν να κρίνουμε ένα νέο ΜΜΟ νηφάλια, ανεξάρτητα και απομονωμένα.

Μετά από τον μίνι-πρόλογο για να βγάλω κι εγώ τα απωθημένα μου, ας δούμε τι έχει να προσφέρει το νέο ΜΜΟ της Carbine… που μπορεί να μην είναι WoW-clone (άλλη τραγική έκφραση κι αυτή, ας μην αρχίσω όμως πάλι), αλλά είναι πασίδηλες οι επιρροές, καθώς μεγάλο κομμάτι της ομάδας σχεδιασμού είναι υπεύθυνο και για τις βάσεις του WoW. Υπάρχουν κοινά σημεία, από τα θεμέλια κιόλας: δύο αντίπαλες παρατάξεις, οι παρίες Exiles και οι αυτοκρατορικοί Dominion δίνουν μια τεράστια μάχη στον πλανήτη Nexus. Υπάρχουν διάφορες φυλές να επιλέξετε που δεν δίνουν όμως ξεχωριστά πλεονεκτήματα- είναι καθαρά θέμα εξωτερικής εμφάνισης. Και τέλος, υπάρχουν οι κλάσεις: ο κλασικός Warrior και ο Healer, o Engineer με turrets και bots, ο Spellslinger που είναι επιθετικός «μαγοπιστολέρος», ο Stalker ο οποίος ειδικεύεται σε ύπουλες τακτικές και ο Esper που χρησιμοποιεί mind-control, ψευδαισθήσεις και Summons. Κάθε κλάση έχει να επιλέξει από χορταστικά πολλά skills μοιρασμένα σε αντίστοιχα trees, με αναβαθμίσεις και εξελίξεις.

Ο κόσμος του Wildstar κινείται κάπου μεταξύ Space Western και περίεργου steampunk fantasy, με γενναίες δόσεις από γλυκούλικα, χνουδωτά πλασματάκια. Ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» είναι η τεχνοτροπία των γραφικών στο παιχνίδι όπως θα δείτε και στις εικόνες. Είναι θέμα καθαρά προσωπικού γούστου: θα το πω ωμά, βρήκα υπερβολικό το χαριτωμένο ύφος σε κάποιες ζώνες. Δεν είναι τόσο η λεγόμενη Fisher-Price τεχνική, όσο τα πολύ ζουζουνιστά και χνουδωτά, γλυκουλίνια ζωάκια και κουνελάκια που βλέπεις σε ορισμένες περιοχές. Ειδικά όταν το αμέσως προηγούμενο ΜΜΟ που έπαιξα ήταν το gritty και σκοτεινό Elder Scrolls Online με τις πανέμορφες πανοπλίες, τα βαριά σιδερένια textures και το πιο σοβαροφανές ύφος, απλά ήταν αναπόφευκτο να δημιουργηθεί σοκ στα αισθητήριά μου. Τονίζω ότι είναι καθαρά θέμα γούστου: αν σας αρέσει αυτή η τεχνοτροπία, καλά κάνετε και είναι απόλυτα σεβαστό. Σίγουρα πάντως η καλλιτεχνική προσέγγιση διχάζει το κοινό… κάτι που σίγουρα η Carbine θα ήξερε ότι θα γίνει και θα μπορούσε να το είχε αποφύγει.

Το Wildstar έχει τα πάντα που περιμένουμε σε ένα ΜΜΟ, για να μην αναλύουμε και να εξηγούμε τα αυτονόητα: Υπάρχουν guilds που ανεβαίνουν επίπεδα και κερδίζουν perks, mounts (όχι ιπτάμενα, αλλά με πολλές επιλογές για customization), υπάρχει auction house, μαθαίνετε professions για να συλλέγετε πρώτες ύλες, να κατασκευάζετε όπλα, πανοπλίες και αναλώσιμα ή να μαγειρεύετε φαγητά. Υπάρχουν κάθε λογής μεταφορικά μέσα μεταξύ πόλεων, σύστημα ταχυδρομείου και όλοι οι απαραίτητοι μηχανισμοί εύρεσης συμπαικτών. Θα βρείτε Public Quests, Rare Elite τερατάκια αλλά και World Bosses διάσπαρτα στον πλανήτη. Θα ανακαλύψετε τοπικές φατρίες με συστήματα reputation κι αντίστοιχες ανταμοιβές. Στον δρόμο θα συναντήσετε Challenges που σας δίνουν λίγα λεπτά για να σκοτώσετε όσα περισσότερα τέρατα της περιοχής ή να συλλέξετε ένα συγκεκριμένο είδος αντικειμένου: ανάλογα με τις επιδόσεις σας όταν τελειώσει ο χρόνος, παίρνετε χρυσό, αργυρό ή χάλκινο μετάλλιο και μια αντίστοιχη αμοιβή. Κι από customization, άλλο τίποτα: από το σύστημα των ΑΜΡ (ένα δένδρο επιλογών με διαφορετικά passive bonuses), μέχρι τις πανοπλίες που δέχονται διαφορετικά add-ons στις υποδοχές, μέχρι το σύστημα βαφής με διαφορετικά είδη dyes, υπάρχει πραγματικά πολύ βάθος. Και φυσικά υπάρχει μπόλικη ποικιλία στα modes του παιχνιδιού, είτε είναι PvP, είτε είναι PvE, με dungeons, battlegrounds, γιγάντια raids και warplots με ομάδες των 40 ατόμων, αλλά και αρένες. Φανταστείτε μια τεράστια λίστα τύπου checklist, που αναφέρει όλα τα στοιχεία και μηχανισμούς που θα έπρεπε να έχει το απόλυτο ΜΜΟ. Δίχως υπερβολές, το Wildstar τα έχει όλα.

Μάχες, Interface και Αποστολές

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει αυτόματη στόχευση, ούτε autohits στο Wildstar: όλες οι επιθέσεις γίνονται μέσα από τα αντίστοιχα πλήκτρα που αντιστοιχούν στα διάφορα skills που έχετε επιλέξει να βρίσκονται στο skill bar των οκτώ θέσεων. Θα πρέπει δηλαδή κάθε φορά να σκοπεύσετε, να κινηθείτε σωστά, να κάνετε γρήγορα double-taps για να κάνει βουτιά ο χαρακτήρας ή να τρέξετε για να αποφύγετε επιθέσεις. Ο χώρος όπου θα εμφανιστεί κάθε skill (και τα δικά σας, αλλά και των εχθρών), φωτίζεται στιγμιαία, λίγο πριν ολοκληρωθεί: η ουσία λοιπόν στο gameplay είναι να σημαδεύετε γρήγορα και σωστά με αυτές τις ενδείξεις (τα λεγόμενα telegraphs) και αντίστοιχα να αποφεύγετε έγκαιρα τα εχθρικά. Δεν είναι πρωτόγνωρο ένα τέτοιο action και skill-based σύστημα σε ΜΜΟ, αλλά σίγουρα είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε ολόκληρο το παιχνίδι να βασίζεται σε αυτό. Το interface αποτελεί ύμνο στον φιλικό και εργονομικό σχεδιασμό, παρόλο που είναι γεμάτο πληροφορίες. Ένας νεοφερμένος μπορεί να πελαγώσει λίγο στην αρχή, αλλά σύντομα θα συνηθίσει και θα εκτιμήσει την εισροή πληροφοριών που έρχονται από όλες τις μεριές: ενδείξεις και βέλη για τις επόμενες αποστολές, πληροφορίες για τις εχθρικές ικανότητες, μετρητές για cooldowns, πυξίδες και χάρτες με φίλτρα και κουμπάκια παντού. Λίγο παραξενεύει η επιλογή στις ονομασίες των χαρακτηριστικών: δεν υπάρχουν τα κλασικά Strength, Intelligence ή παρεμφερή, αλλά περίεργες ονομασίες όπως Grit, Moxy και κάτι άλλα μυστήρια στατιστικά που απαιτούν εξοικείωση. Θα μπορούσαν να τα είχαν απλοποιήσει αυτά, δεν καταλαβαίνω τον λόγο γιατί επέλεξαν να καινοτομήσουν σε κάτι το τόσο ευρέως αναγνωρισμένο. Γενικά, μπορεί να σας φανεί υπερβολικά φορτωμένο το interface, αλλά για τον όγκο πληροφοριών που περνάει στον χρήστη, είναι μάλλον λογικό.

To questing είναι πλουσιοπάροχο και είναι πιθανό πολλές φορές να έχετε άπειρα πράγματα να κάνετε, καθώς υπάρχουν αποστολές που προχωρούν το τοπικό σενάριο ή το γενικό story του παιχνιδιού ή μια αποστολή στην ζώνη ή και ένα θέλημα που σας ζητάει το Path. Στα περισσότερα από αυτά πρέπει να σκοτώσεις κάτι- στα υπόλοιπα πρέπει να βρεις ένα αντικείμενο και να το μαζέψεις ή να το χρησιμοποιήσεις με το πλήκτρο F. Το καλό είναι ότι, πάνω που θα αρχίσεις να βαριέσαι, το Wildstar θα σπάσει τη μονοτονία με κάτι αστείο ή αυτοσαρκαστικό, δίνοντας ένα κωμικό quest που θα αλαφρύνει το κλίμα.

Μονοπάτια και Σπίτια

Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Wildstar είναι ο μηχανισμός του Path που αναφέρθηκε προηγουμένως. Όταν φτιάχνουμε τον χαρακτήρα μας, πέρα από την φυλή και την κλάση, επιλέγουμε και το Path μας ανάμεσα σε τέσσερα (Settler, Scientist, Soldier, Explorer). O Settler μαζεύει ειδικές πρώτες ύλες από το περιβάλλον και στήνει σταθμούς για buffs που χρησιμοποιούν όλοι οι παίκτες. Ο Scientist έχει ένα bot που αναλύει δεδομένα από εχθρούς, τέρατα, φυτά. Ο Soldier ειδικεύεται σε αποστολές μάχης. Ο Explorer εξερευνά κάθε γωνίτσα του χάρτη με ειδικές ικανότητες κίνησης. Το Path έχει το δικό του Experience Bar και ξεκλειδώνει τα δικά του skills όταν ανέβει επίπεδα- είναι κάτι σαν παράλληλη ανάπτυξη του χαρακτήρα μας.

Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το housing system, το οποίο είναι αναπάντεχα πλούσιο. Μόλις φτάσετε στην πρωτεύουσα, θα μπορείτε να αγοράσετε ένα κτήμα με ένα σπίτι. Τα πάντα εδώ είναι customizable: η αυλή, το σπίτι, οι τοίχοι, τα έπιπλα, τα χαλιά, οι γλάστρες, ο φωτισμός. Εδώ θα μπορείτε να παίξετε κάποια mini-games, υπάρχουν πάντα πηγές πρώτων υλών για να τροφοδοτείτε το crafting, ενώ το Resting XP (το bonus που παίρνετε όταν δεν παίζετε Wildstar και ο παίκτης σας θεωρητικά ξεκουράζεται στο σπίτι), μπορεί να βελτιωθεί κατά πολύ αν αγοράσετε/ φτιάξετε/ βρείτε διάφορα διακοσμητικά για το σπίτι. Το housing δεν είναι απλά μια έξτρα λειτουργία, αλλά ολοκληρωμένο στοιχείο του Wildstar: είναι ένα μικρό Sims ή Animal Crossing, ένα παιχνίδι μέσα στο παιχνίδι.

Επίλογος (και μια δεύτερη άποψη)

Από μια άποψη, το Wildstar ακολούθησε τη βασική συνταγή του World of Warcraft. Δεν επινόησε τον τροχό, δεν παρουσίασε κάτι το αληθινά καινοτόμο, αλλά ένωσε με τέλειο τρόπο μια ατελείωτη λίστα από απίθανους μηχανισμούς, με αψεγάδιαστη εκτέλεση. Tο Wildstar είναι ένα πλούσιο και ποικιλόμορφο ΜΜΟ με βάθος, σε πολλά επίπεδα. Για να μπορούσα να έχω μια 100% συνολική εικόνα, από την αρχή μέχρι το τέλος, σε όλες τις PvE και PvP εκφάνσεις του, σε raids, αρένες και adventures, σε όλα τα paths και σε όλες τις κλάσεις, θα χρειαζόμουν, με πρόχειρους υπολογισμούς 150 με 200 ώρες μέσα στον υπόλοιπο μήνα.

Αποφάσισα λοιπόν να καλύψω τα βασικά μόνος μου και για τα πολύ βαθιά νερά, να στραφώ στους εδικούς. Έψαξα λοιπόν και βρήκα μια πολύ αγαπημένη μου παρέα, την Elysium Gaming που με είχε βοηθήσει και παλιότερα, σε μια αντίστοιχη παρουσίαση του αείμνηστου Warhammer Online: Age of Reckoning. Με χαρά είδα ότι η ομάδα του Γιάννη Ariakan έχει γιγαντωθεί και εξαπλωθεί σε πολλά online games και με ακόμα μεγαλύτερη χαρά είδα ότι ο «ειδικός» του Wildstar, ήταν ο Δημήτρης Ξενάκης, κατά κόσμον Godzeela που φτιάχνει εκπληκτικά video στο είδος. Ζήτησα λοιπόν από τα παιδιά να μας δώσουν τα φώτα τους στις πτυχές του Wildstar που μόνο αν έχεις γράψει εκατοντάδες ώρες παιχνιδιού έχεις δικαίωμα να τοποθετηθείς. Και ιδού τι είχαν να πουν…

Για μένα το Wildstar είναι αυτό που μας έλειπε τόσο καιρό από τα MMO. Σαφώς και δεν ανακαλύπτει τον τροχό, αλλά γυρίζοντας πίσω στα βασικά και παράλληλα προσθέτοντας τη δική του πινελιά σίγουρα τον εξέλιξε! Παίζοντας το παιχνίδι, γύρισαν στο μυαλό μου παλιότερα MMO που είχα δοκιμάσει και χάρηκα όταν είδα ότι το combat system κατάφερνε να είναι γρήγορο και απλό όπως στο DCUO (DC Universe Online) και ταυτόχρονα ακριβές και ασυγχώρητο όπως στο AOC (Age of Conan). Και δεν μπορώ να εξηγήσω πόσο σημαντικό είναι αυτό για μένα! Επιτέλους ένα ΜΜΟ που χρειάζεται περισσότερο Player Skill παρά Gear, και στο endgame content ξεκινώντας από τα Veteran Difficulty Adventures και Dungeons θα γίνει το ξεκαθάρισμα των… able και disabled παιχτών. Ξέρω ότι ακούγεται σκληρό από μέρους μου αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό MMO players έχει γίνει μαλθακό από χρόνια ασχολίας με tab-target games και το veteran content στο Wildstar (και βεβαία τα Raid) είναι με μία λέξη «hardcore»!

Το level up του παιχνιδιού το χάρηκα ιδιαίτερα περισσότερο λόγω του ότι η δημιουργοί του το εμπλούτισαν με μια μεγάλη δόση χιούμορ! Ακόμα και όταν πεθαίνεις δεν νευριάζεις γιατί ξέρεις ότι θα ακούσεις πάλι μια από τις ατάκες του resurrector που θα σε «κουφάνει» ή τις τυχαίες συζητήσεις μεταξύ NPC που σε κάνουν να σταματάς και να γελάσεις. Τελειώνοντας θα ήθελα να πω και δυο-τρεις κουβέντες για το PvP. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι είμαι φανατικός του συγκεκριμένου σπορ και ότι δεν ικανοποιούμαι εύκολα. Στο Wildstar τα πράγματα είναι απλά. Ξεκινώντας από το γεγονός ότι τα classes μεταξύ τους είναι balanced! Σαν die-hard Warrior (δεν παίζω ποτέ τίποτα άλλο, εκτός ίσος από το WoW που έπαιζα και Shaman αλλά και αυτόν σαν Warrior) δεν έχω κανένα πρόβλημα εναντίον κάποιου ranged class. Εννοείται ότι αν κάνω κάποιο λάθος κατά τη διάρκεια της μάχης θα το πληρώσω ακριβά αλλά το ίδιο ισχύει και τον αντίπαλο ranged ή melee. Θέλω να καταλήξω στο ότι SKILL > GEAR > CLASS! Και τέρμα πλέον τα «one man army» όπως βλέπουμε και ξαναβλέπουμε σε άλλα παιχνίδια, όπως και τα «one-shot classes/builds». Εδώ κύριοι το PvP το κερδίζει η ομάδα σαν σύνολο και όχι ένας παίχτης!

Δημήτρης «Godzeela» Ξενάκης!

Ίσως το πιο πλούσιο ΜΜΟ αυτή τη στιγμή, το Wildstar είναι και αρκετά γενναιόδωρο: αν και απαιτεί μηνιαία συνδρομή, υπάρχει ένα εσωτερικό σύστημα ανταλλαγής, όπου μπορείτε να αγοράσετε χρόνο παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας τα χρήματα του παιχνιδιού. Οι παίκτες που παίζουν αρκετά, παίζουν δωρεάν (μετά την αγορά του αρχικού παιχνιδιού φυσικά, στα 34 EUR). Το Wildstar είναι τόσο καλοσχεδιασμένο και πλήρες που, ακόμα και αν σας δημιουργούν αποστροφή τα γραφικά, αξίζει πραγματικά να του δώσετε μια ευκαιρία…

The post Wildstar appeared first on gameslife.