DuckTales: Remastered

Η Capcom δεν σταμαματάει να reboot-άρει τα παλιά της παιχνίδια. Έχουμε γράψει για το Marvel vs. Capcom Origins, το DmC: Devil May Cry, το Darkstalkers Resurrection και άλλα που μπορεί να μου διαφεύγουν, σειρά

λοιπόν έχει το DuckTales: Remastered, μια «φινιρισμένη» επανέκδοση του κλασικού DuckTales του 1989 (!). Μετά λοιπόν το NES, το παιχνίδι έρχεται σε PS3, Xbox 360, PC και Wii U.

Σενάριο και τα ρέστα

Έχεις τον ρόλο του πασίγνωστου αρχιτσιγκούναρου Σκρουτζ της Disney, ο οποίος έχει το κλασικό χρηματοκιβώτιο-αρχηγείο. Ο Σκρουτζ λοιπόν δέχεται αρχικά επίθεση στα… «λεφτά» του και τρέχει να σώσει αυτά αλλά και τα αγαπημένα του ανίψια. Μετά την επιτυχημένη διάσωση, ξεκινάει ένα ταξίδι για να βρει περισσότερο χρυσό -αφού δεν του φτάνει αυτός που έχει ήδη. Νομίζω για παιχνίδι του ’89 στ 8-bit, όλο αυτό είναι υπεραρκετό για σενάριο. :P

Gameplay

Το DuckTales είναι ένα κλασικότατο (πιο κλασικό πεθαίνεις :P) platformer δύο διαστάσεων. Έχεις τον έλεγχο του Σκρουτζ και τα πάντα τα κάνεις με το μπαστούνι του. Μπορείς να χοροπηδήξεις πάνω σε αυτό για να πηδήξεις ψηλότερα ή να καταστρέψεις κάποιο εμπόδιο ή ακόμα και να επιτεθείς στους εχθρούς. Επίσης, χτυπώντας αντικείμενα στο πλάι μπορείς να τα πετάξεις μακριά ή να τα καταστρέψεις. Στην ανανεωμένη αυτή έκδοση του παιχνιδιού υπάρχουν τα κλασικά επίπεδα, ωστόσο έχουν επεκταθεί με νέες περιοχές και bosses. Ο χάρτης, το ευκολότερο πήδημα με το μπαστούνι (το οποίο θυμίζει Pogo stick) και μερικές βελτιώσεις στους μηχανισμούς του gameplay είναι κάποιες από της «προσθήκες» που δέχτηκε το παιχνίδι. Το lobby σου είναι το χρηματοκιβώτιο (έξω από αυτό δηλαδή) του Σκρουτζ όπου μπορείς να εξαργυρώνεις τα χρήματα που μαζεύεις σε αντικείμενα της γκαλερί. Α, και στο χρηματοκιβώτιο μπορείς να μπεις μέσα. Και να κάνεις βουτιές στον χρυσό!

Και από εμφάνιση;

Ξέχνα τα 8-bit και τα πίξελ. Το DuckTales: Remastered είναι φτιαγμένο από την αρχή και σου δίνει μια προοπτική δυόμισι διαστάσεων. Ωστόσο, παρόλο που ο κόσμος μοιάζει να έχει βάθος και τα μοντέλα των πιστών είναι τρισδιάστατα, το gameplay συνεχίζει να μην έχει καμία επαφή με την τρίτη διάσταση. Οι χαρακτήρες από την άλλη είναι δισδιάστατοι σαν να έχουν ξεπηδήσει από τα κόμικ. Τα κουμπιά για την παράκαμψη (skip) των κομμένων σκηνών θα τα μάθεις απ” έξω μιας και αυτές είναι πολλές, χρονοβόρες και ανούσιες. Η φωνή του Σκρουτζ είναι η πραγματική του (ο Άλαν Γιάνγκ δηλαδή), ενώ η μουσική είναι η μόνη που θα σου θυμίσει τις εποχές των 8-bit (αν δεν είχες παίξει το πρώτο παιχνίδι).