A Game of… Clones: Ο μιμητισμός στο games industry

Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά συμπεριφερόμαστε σε συγκεκριμένα πράγματα με τον ίδιο τρόπο που έκαναν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ακόμα και 40.000 χρόνια πριν. Δεν θέλουμε να παραδεχτούμε πως «μασάμε» από trends. Είμαστε αυτόβουλοι, κυρίαρχοι της μοίρας μας, είμαστε το δικό μας αφεντικό. Έτσι έχουμε μάθει να πιστεύουμε. Έλα όμως που ο μιμητισμός είναι επίκτητο χαρακτηριστικό όλων μας. Όχι μόνο εξασφαλίζει πως θα παραμείνουμε ζωντανοί για να διαιωνίσουμε το είδος μας, αλλά επηρεάζει

Παρακάτω παραθέτουμε μερικά μόνο από τα εξέχοντα παραδείγματα ανθρώπινου μιμητισμού όσον αφορά τα games. Μιλάμε φυσικά για videogame clones! Τώρα, πρέπει να αναφέρουμε εδώ πως επειδή παρουσιάζουμε κάτι ως «clone», δεν στοχεύουμε στην μείωση του μπροστά στα original – εξάλλου, ακόμα και το original παιχνίδι βασίστηκε πάνω σε κάτι άλλο. Κάποια παραδείγματα επρόκειτο για ξεδιάντροπες αντιγραφές, ενώ άλλα «πάτησαν» πάνω σε μία συνταγή και την ανέπτυξαν ή την βελτίωσαν.

Case νούμερο 1 και ίσως η πιο ξακουστή και αναγνωρίσιμη στους πάντες. Μόλις το παιχνίδι «απέδρασε» από την Ιαπωνία και κυκλοφόρησε επίσημα και στις ΗΠΑ το μακρινό 1978, έγινε πανικός. Το απλό του concept ήταν ίσως η μόνη του αδυναμία, καθώς οι κλώνοι που γέννησε είναι πραγματικά τόσοι πολλοί, που μπορώ να ψάχνω 20 ώρες και να μην έχω βρει ούτε τους μισούς. Μερικά γνωστότερα ονόματα κλώνων αποτελούν τα: Super Invader, Galaxian, Phoenix, Space Fever και η λίστα δεν έχει τελειωμό!

Ο ρώσος Alexey Pajitnov κατάφερε στις αρχές των 80′s να βρει την χρυσή τομή μεταξύ προσβασιμότητας, διάνοιας και εξάρτισης με το ιστορικό και διαχρονικό Tetris. Έκτοτε, το παιχνίδι έχει αντιγραφεί εκατομμύρια φορές και βάση αυτού, δημιουργήθηκαν ένα κάρο ανεπίσημα εμπορικά προϊόντα τα οποία ουσιαστικά έκλεβαν την ιδέα αυτούσια. Ο Pajitnov για αρκετά χρόνια δεν έπαιρνε ούτε δραχμή από την δημιουργία του.

Ίσως ο καλύτερος εξομοιωτής αναχαίτισης πυραύλων στον κόσμο. Όπως και όλα τα προηγούμενα παιχνίδια στην λίστα αυτή, έτσι και το καημενούλικο έχει αντιγραφεί δίχως τέλος. Δύο αξιομνημόνευτοι κλώνοι αποτελούν τα Bio-ship Paladin, όπου το gameplay μετατρέπεται σε ένα οριζόντιο shoot “em up και το Liberator, ένα comic tie-in το οποίο τελικά πέθανε στην αφάνεια.

Το Doom δεν ήταν το πρώτο παιχνίδι που χρησιμοποίησε την προοπτική πρώτου προσώπου και, απ’ότι βλέπουμε, δεν ήταν ούτε το τελευταίο! Είχε όμως τόση επιρροή που ακόμα και ο αείμνηστος Bill Gates το χρησιμοποίησε για να διαφημίσει τα Windows, καθώς εκείνη την εποχή υπήρχαν περισσότερες shareware κόπιες του Doom από κόπιες των Windows! Η χρήση του όρου Doom-clone απαγορεύεται δια ροπάλου τη σήμερον ημέρα. Παλαιότερα όμως γινόταν της κακομοίρας από αυτούς τους κλώνους. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρω παραδείγματα… όλοι μας έχουμε παίξει κι από έναν!

Κάθε open world παιχνίδι στο οποίο μπορείτε να σπέρνετε άφοβα τον πανικό που παίζετε σήμερα οφείλεται στο GTA. Δεν ήταν το πρώτο driving game, δεν ήταν το πρώτο shooter, αλλά ούτε και το πρώτο open world game. Ήταν το πρώτο που τα συνδύασε όλα αυτά σε ένα πανέμορφα αμφιλεγόμενο πακέτο. Το Just Cause και το Saints Row είχαν καταχωρηθεί στις μνήμες των gamers ως GTA clones, παρόλο που πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του GTA. Ούτε που θυμάμαι όμως την τελευταία φορά που άκουσα τον όρο αυτό να χρησιμοποιείται… φαίνεται ότι πλέον έχει γίνει το default!

Μάννα εξ ουρανού ήταν η αγάπη του κοινού για το project του Σουηδού developer Notch και ακόμα πιο σημαντική είναι η συνεισφορά του στo industry. Από κλώνους πως τα πάμε; Μια χαρά! Από το 7 Days To Die που παίρνει ιδέες και από το DayZ για να φτιάξει ένα post-apocalyptic Minecraft clone, φτάνουμε στο Ace of Spades (ή αλλιώς, Call of Minecraft!) και από το Guncraft καταλήγουμε στο CastleMiner Z, το οποίο είναι ουσιαστικά το Minecraft των φτωχών και επωφελήθηκε από την αρχική αποχή της δημιουργού εταιρείας Mojang από το console market.

Το Defense of the Ancients ήταν το mod που βασίστηκε πάνω στο custom map για το Starcraft, Aeon of Strife και θεμελίωσε το κλασικό 5vs5 map με τα τρία lanes, τα towers και τα jungles. Πολλά παιχνίδια έκτοτε έχουν αντιγράψει την συνταγή αυτή, με την λίστα των «κλώνων» να περιέχει τα League of Legends, Heroes of Newerth, Smite (το οποίο καινοτομεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στον ανταγωνισμό), Dawngate, Infinite Crisis και η λίστα δεν θα σταματήσει να επεκτείνεται, καθώς ακόμα και η κουτσή Μαρία ανακοινώνει το δικό της MOBA αυτές τις μέρες…

Τα παραδείγματα, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν σταματούν μόνο στον τομέα του software. Αμ τι, νομίζατε πως οι κονσόλες δεν μπορούν να αντιγραφούν; Βέβαια, εδώ που τα λέμε οι κονσόλες νέας γενιάς (και της προηγούμενης) είναι εξαιρετικά περίπλοκες στο σχεδιασμό τους και το κόστος του reverse-engineering με σκοπό την δημιουργία κλώνων είναι απαγορευτικό (αφήστε που η ανάκτηση πατέντας μπορεί να πάρει χρόνια ολάκερα). Παλιότερα όμως, όταν οι αγαπημένες μας κονσόλες αποτελούνταν από μισό κιλό πλαστικό και μία χούφτα τρανζιστοράκια, γινόταν της κακομοίρας από κλώνους «της κακιάς ώρας». Από το Power Joy Voyager που μοιάζει επικίνδυνα με ένα… ανορεξικό Gameboy, πάμε στο Polystation (!) και καταλήγουμε στο Dendy, το επίσημο NES το οποίο πωλούνταν αποκλειστικά στην Σοβιετική Ένωση, καθώς η Nintendo ποτέ δεν κυκλοφόρησε το σύστημά της εκεί.

Άλλα τραγελαφικά παραδείγματα, αυτή την φορά από την Κίνα, αποτελούν τα Vii και (κρατηθείτε) WiWi, φτηνές απομιμήσεις του Wii και το POP Station, ο κλώνος του PSP. Αξίζει να αναφερθεί το γεγονός πως πολλές από αυτές τις κονσόλες-μαϊμού έρχονταν με τα δικά τους προεγκατεστημένα παιχνίδια ή έπαιζαν πειρατικές κόπιες αυθεντικών παιχνιδιών που προορίζονταν για τις αυθεντικές κονσόλες! Ποιότητα, λέμε…

Φυσικά μια λίστα από κλώνους και τίτλους που έχουν «εμπνευστεί» από κάτι άλλο, θα ήταν πολύ μεγάλη και κουραστική. Εξάλλου, παρθενογένεση δεν υπάρχει κι όλα έχουν βασιστεί κάπου, αν και ορισμένες φορές παραγίνεται το κακό. Εσάς, ποιος είναι ο αγαπημένος σας κλώνος;

The post A Game of… Clones: Ο μιμητισμός στο games industry appeared first on gameslife.