«Και επί Γης ειρήνη»

Υπάρχουν όμως στιγμές που η γλώσσα στα όνειρα μου προκαλεί αγωνία. Υπάρχουν περιπτώσεις που άγνωστα πρόσωπα, συνήθως, μου μιλούν σε μια άγνωστη γλώσσα ενώ εγώ τους ακούω ανήμπορος. Όπως τότε, τον πρώτο καιρό στην Αθήνα, όταν δεν ήξερα ούτε μια λέξη και βρέθηκα περικυκλωμένος από μια γλώσσα εντελώς ακατανόητη για μένα, την οποία έπρεπε να μάθω, αν ήθελα να επιβιώσω πρώτα από όλα. Θυμάμαι πως τις πρώτες μέρες, έφθασα στο συμπέρασμα ότι αυτή η γλώσσα έχει πολλά «s», «r» και «g» και γι΄ αυτό ηχούσε στα αυτιά μου σαν ραπτομηχανή.