Ένας στους έξι δασκάλους στις ΗΠΑ υπηρετεί σε σχολείο με ιστορικό ένοπλης βίας

Ενώ τα ελληνικά σχολεία δεν υπολείπονται προβλημάτων, καθώς άνοιξαν τις πόρτες, όπως κάθε Σεπτέμβρη, ωστόσο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι Αμερικανοί δάσκαλοι επιδίδονται σε ασκήσεις ετοιμότητας αντιμετώπισης ένοπλης βίας, ωσάν να βρίσκονται σε πόλεμο.

Υπενθυμίζεται ότι μόλις πρόσφατα, 4 Σεπτεμβρίου, δύο εκπαιδευτικοί και δύο μαθητές έπεσαν νεκροί από πυρά του 14χρονου μαθητή Κολτ Γκρέι, σε σχολείο της Πολιτείας της Τζόρτζια στις ΗΠΑ.

Νέα έρευνα της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης RAND –που διασυνδέεται με το Αμερικανικό Πεντάγωνο- καταδεικνύει τον ολοένα και πιο έντονο φόβο των δασκάλων από τα όπλα που κυκλοφορούν στα σχολεία απειλώντας τις ζωές των παιδιών και των ίδιων.

Ειδικότερα, για να κατανοήσουν οι ερευνητές τι σκέφτονται οι δάσκαλοι σε όλες τις ΗΠΑ για την ασφάλεια των σχολείων γενικά και τις ασκήσεις αντιμετώπισης ενόπλων διεξήγαγαν μια έρευνα σε ένα τυχαία επιλεγμένο δείγμα 1.020 δασκάλων.

Η έρευνα επικεντρώθηκε στις αντιλήψεις των δασκάλων για την ασφάλεια του σχολείου, συμπεριλαμβανομένων των βασικών ανησυχιών για την ασφάλεια και των εμπειριών τους από περιστατικά ένοπλης βίας και με ασκήσεις σχεδιασμένες να προετοιμάσουν τους μαθητές και το προσωπικό για πυροβολισμούς στα σχολεία και άλλα βίαια περιστατικά.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, ένας στους έξι δασκάλους εργάζεται σε σχολείο στο οποίο έχει σημειωθεί περιστατικό ένοπλης βίας από το σχολικό έτος 2019-2020.

Σε σχέση με την προηγούμενη σχολική χρονιά, οι δάσκαλοι ανέφεραν μεγαλύτερη ανησυχία το 2023–2024 για το ότι ήταν θύματα επίθεσης στα σχολεία τους και ανησυχούσαν ακόμη περισσότερο για τους μαθητές τους.

Το σχολικό έτος 2023–2024, το 27% των γυναικών δασκάλων και το 14% των ανδρών συναδέλφων τους ανέφεραν ότι φοβόντουσαν ότι θα υποστούν βλάβη ή επίθεση στο σχολείο. Πρόκειται για αλλαγή συγκριτικά με το 2022-2023, όταν οι γυναίκες δάσκαλοι δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες δασκάλους να αναφέρουν τέτοιους φόβους.

Σημειώνεται ότι ένας συνηθισμένος τρόπος των αμερικανικών αρχών να αντιμετωπίσουν φαινόμενα ένοπλης βίας ακόμα και στα νηπιαγωγεία, είναι η διεξαγωγή ασκήσεων που υποτίθεται βοηθούν το προσωπικό και τους μαθητές να εκπαιδευτούν στην αντιμετώπιση ενός ενόπλου ή άλλων απειλών.

Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα, οι δάσκαλοι είναι διχασμένοι σχετικά με το αν η συμμετοχή σε ασκήσεις τους κάνει να νιώθουν πιο έτοιμοι να ανταποκριθούν σε περιστατικά εμφάνισης ενός επικίνδυνο σκοπευτή: Λίγοι λιγότεροι από τους μισούς είπαν ότι οι ασκήσεις τους κάνουν να νιώθουν πιο έτοιμοι και οι μισοί θεωρούν ότι οι ασκήσεις δεν έχουν καμία επίδραση στην ετοιμότητα.

Το 54% των δασκάλων ανέφερε ότι οι ασκήσεις κάνουν τους μαθητές να νιώθουν πιο έτοιμοι να ανταποκριθούν σε τέτοια περιστατικά.

Τα σχολεία συνήθως δεν ανακοινώνουν σε μαθητές και γονείς πότε θα πραγματοποιηθεί μια άσκηση, και πολλά σχολεία δεν παρέχουν υποστήριξη για να βοηθήσουν τους μαθητές και το προσωπικό να διαχειριστούν οποιοδήποτε άγχος ή φόβο που μπορεί να προκαλέσουν τέτοιες ασκήσεις.

Το 69% των δασκάλων ανέφεραν ότι η συμμετοχή δεν επηρεάζει τις αντιλήψεις τους για την ασφάλεια στο σχολείο και μόνο το 1/5 είπε ότι οι ασκήσεις τους κάνουν να νιώθουν πιο ασφαλείς.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές «η επικράτηση αυτών των ασκήσεων -σε συνδυασμό με τα μικτά αποτελέσματα για το πώς αυτές οι ασκήσεις επηρεάζουν τα συναισθήματα ετοιμότητας, ασφάλειας, φόβου και άγχους των μαθητών και του προσωπικού- υπογραμμίζει την ανάγκη για περισσότερη έρευνα».

Πάντως, μάλλον το καλύτερο φάρμακο κατά της ένοπλης βίας είναι να απαγορευτεί το μέσο της, τα όπλα. Οι μαθητές δεν έχουν καμία δουλειά να παίζουν με πολεμικά τυφέκια.