Το παρελθόν “μιλάει” για τη γέννηση της Σελήνης

Η άποψη ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μια κολοσσιαία πρόσκρουση ανάμεσα σε ένα αντικείμενο στο μέγεθος του Άρη και την αρχέγονη Γη περίπου 4,5 δις χρόνια πριν, δέχτηκε κι άλλη ενίσχυση σε λιγότερο από μια βδομάδα.

Οι επιστήμονες εξέτασαν τα χημικά χαρακτηριστικά της αρχέγονης Γης, όπως ήταν πριν την πρόσκρουση, μέσω υλικών που βρέθηκαν βαθιά στον μανδύα της.

Την προηγούμενη βδομάδα, μια άλλη ομάδα ερευνητών εντόπισε τη χημική σύσταση του αντικειμένου που λέγεται ότι χτύπησε τη Γη, γνωστού ως Theia, ανάμεσα σε πετρώδη

σεληνιακά δείγματα που ήρθαν στη Γη μέσω των αποστολών του Apollo πριν 40 χρόνια.

Το δεύτερο αποδεικτικό στοιχείο έρχεται από την ανάλυση της αναλογίας των χημικών ισοτόπων που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι η σύσταση της αρχέγονης Γης πριν χτυπηθεί από τη Theia.

Η σύγκρουση πιθανότατα απελευθέρωσε αρκετή ενέργεια για να λιώσει ολόκληρο τον πλανήτη αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι παρόλο που μεγάλο μέρος του υλικού εξαερώθηκε, μεγάλο κομμάτι του παρέμεινε άθικτο και συμπαγές στο άλλο ημισφαίριο.

“Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του ημισφαιρίου όπου έγινε η σύγκρουση πιθανότατα εξαερώθηκε, αλλά το απέναντι μάλλον μερικώς προστατεύτηκε και δεν καταστράφηκε” λέει ο Καθ. Sujoy Mukhopadhyay του Harvard University.

Η έρευνα κατέδειξε ότι η αναλογία των ισοτόπων των αερίων νέον και ήλιον διέφερε σημαντικά ανάλογα με την προέλευσή τους, είτε από τον επιφανειακό είτε από το βαθύτερο μανδύα της Γης.

Τα περισσότερα υπολογιστικά μοντέλα της σύγκρουσης υποδηλώνουν ότι περίπου 70-90% του υλικού που δημιούργησε τη Σελήνη προέρχεται από την Theia, με το υπόλοιπο 10-30% να προέρχεται από γήινα θραύσματα που εκτοξεύτηκαν από τη Γη μετά τη σύγκρουση.

Ο Καθ. Richard Carlson του Carnagie Institute της Washington, πρώην πρόεδρος της Γεωχημικής Κοινότητας είπε “Αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα συμβάλλει στα στοιχεία που έχουν παρατηρηθεί και δείχνουν ότι σημαντικά χαρακτηριστικά της γήινης σύστασης εδραιώθηκαν κατά τη βίαιη γέννηση του πλανήτη, ενώ παρέχεται και μια νέα όψη των διεργασιών μέσω των οποίων έγινε αυτή”