Για ποια “ειρήνη” μιλάμε;

Ζήσαμε να το δούμε κι αυτό…  την απονομή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για το ρόλο της στην μεταμόρφωση “μιας ηπείρου πολέμων σε ήπειρο ειρήνης”, …το σωτήριο έτος 2012, 70 σχεδόν χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και 13 χρόνια από τις τελευταίες εχθροπραξίες εντός Ευρώπης (συγκρούσεις στο Κοσσυφοπέδιο, 1998-99). Στη μέση της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης από την δημιουργία της Ένωσης μέχρι σήμερα. Στη μέση δηλαδή ενός άλλου, πονηρότερου, ακήρυχτου, πολέμου που οδηγεί πιο αργά, αλλά σταθερά, στην εξαθλίωση των λαών και την υποταγή των πιο αδύνατων στην ευρωπαϊκή

Μήπως δεν έχουμε θύματα; Μήπως δεν έχουμε πείνα; Μήπως δεν έχουμε διασυρμό της ανθρώπινης προσωπικότητας; Τι από όλα αυτά απουσιάζουν από το καθημερινό ημερολόγιο; Πόσα ακόμα δείγματα θέλουν οι κύριοι Μπαρόζο και Ρομπάϊ για να οδηγηθούν στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε σε έναν οικονομικό πόλεμο με τη Γερμανία, να επιχειρεί να πάρει μια άτυπη ρεβάνς από την μεγαλειώδη ήττα της στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο;

Μεταξύ 20 ηγετών και κυβερνήσεων της Ε.Ε., παρουσία των Μέρκελ, Ολάντ, ο  πρόεδρος της νορβηγικής Επιτροπής Νόμπελ, Θόρμπγερν Γιάγκλαντ, παρέδωσε το «αμφιλεγόμενο» βραβείο δηλώνοντας: «Δεν είμαστε σήμερα εδώ συγκεντρωμένοι επειδή πιστεύουμε ότι η ΕΕ είναι τέλεια. Είμαστε εδώ συγκεντρωμένοι επειδή πιστεύουμε ότι στην Ευρώπη πρέπει να λύσουμε τα προβλήματά μας μαζί. Πρέπει να σταθούμε μαζί, έχουμε συλλογική ευθύνη» είπε, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο να αναπτυχθεί ένας νέος εθνικισμός στην Ευρώπη. Έλαμψε με την απουσία του ο Άγγλος Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον -αντί του οποίου, στην τελετή βρέθηκε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Νικ Κλεγκ.

Έξω από το δημαρχείο του Όσλο, που έγινε η ειδική τελετή, πλήθος κόσμου διαδήλωνε για το ακατανόητο της επιλογής. Οι Νορβηγοί με συνθήματα υπέρ της Ελλάδας εξέφραζαν την συμπαράστασή τους στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό αναγνωρίζοντας τον ρόλο του σαν πειραματόζωο της γηραιάς ηπείρου. Προστιθέμενοι στη λίστα μιας σειράς ευρωπαίων πολιτών που αγωνιούν για το μέλλον της Ε.Ε. φοβούμενοι ότι δεν θα αργήσει και η δική τους σειρά όταν εξαντληθούν τα περιθώρια άσκησης της υφιστάμενης πολιτικής στις χώρες του νότου. Μια οικονομική πολιτική με καθορισμένο στόχο την «ευημερία των αριθμών» παραγνωρίζοντας την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Η κρίση στην Ευρωζώνη έχει ξεσκεπάσει τις διαφωνίες που επικρατούν στην ένωση των 27 κρατών. Τα αντικρουόμενα συμφέροντα και οι διαφορετικές απόψεις στην πολιτική αντιμετώπισης του διευρυμένου οικονομικού προβλήματος έχουν επιφέρει διχασμό. Σε έναν άλλο «εμφύλιο» μεταξύ Βόριων και Νότιων, όλοι αναζητούν συμμαχίες που θα τους διατηρήσουν στο προσκήνιο. Η Γερμανία, στο ρόλο του ισχυρού, «κόβει και ράβει» στα δικά της μέτρα το …ευρωπαϊκό κουστούμι και οι μεγάλες συγκρούσεις εντοπίζονται με τη Μεγάλη Βρετανία και υποβόσκουν με τη Γαλλία.

Η Ελλάδα στο ρόλο του κομπάρσου, προσπαθεί να επιβιώσει. Έρμαιο στα χέρια της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γερμανού υπουργού