19η Μαΐου, η ημέρα μνήμης των Ποντίων

Ο ποντιακός ελληνισμός σήμερα πενθεί. Περισσότερες από 353.000 ελληνικές ψυχές του μαρτυρικού Πόντου ανακαλούνται στη μνήμη όχι μόνο των συγγενών τους αλλά ολόκληρου, του απανταχού, ελληνισμού. Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων. Όσο κι αν ορισμένοι, εντός κι εκτός συνόρων, συνεχίζουν να αμφισβητούν, η ιστορία είναι αλήθειες και γεγονότα που ούτε ξεχνιούνται ούτε παραγράφονται. Αλίμονο σε όποιον ξεχνά τις ρίζες του!

«…Τα τάγματα εργασίας (“αμελέ ταμπουρού”- σχέδιο εκπονημένο από Γερμανούς αξιωματικούς) χρησιμοποιήθηκαν στη Μ. Ασία (Ανατολία) κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ή στις περιοχές που ελέγχονταν από τους Νεότουρκους ή τις δυνάμεις του Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και από την Τουρκία στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να ετοιμάσουν ενδεχόμενη συμμετοχή της Τουρκίας σ’ αυτόν. Στα τάγματα αυτά αναγκάζονταν να εργαστούν άνδρες μη μουσουλμάνοι σε βαρειές εργασίες υπό απάνθρωπες συνθήκες. Ήταν μία από τις μεθόδους εθνοκάθαρσης που χρησιμοποιήθηκαν από τους Τούρκους, αφού οι περισσότεροι εργάτες πέθαιναν…», αναφέρει η wikipedia…

Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, τις πυρπολίσεις των χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν.

To ποντιακό αντάρτικο που οργανώθηκε στα βουνά του Πόντου, προσπαθώντας να αναστείλει τα σχέδια των Νεότουρκων και του Μουσταφά Κεμάλ, έμελε να μην τα καταφέρει. Καθοριστικό γεγονός η λάθος στρατηγική που επέδειξε ο ελληνικός στρατός, κατά την «προέλασή» του, πριν την άτακτη φυγή και τη «μαζική ήττα» στη Μ.Ασία το 1922. Αντί να κινηθεί προς ένωση με το μέτωπο των ανταρτών στον Πόντο, αναλώθηκε στις άσκοπες και μοιραίες, όπως αποδείχθηκε, «πεζοπορίες» στα βάθη της Ανατολίας. Μετά το 1922, ο Πόντος έμεινε μόνος του, στα βάθη της Τουρκίας, να παλέψει για την επιβίωσή του…

Οι σπουδαιότεροι αρχηγοί αντάρτικων ομάδων του Πόντου ήταν οι: Παπαδόπουλος Αναστάσιος ή Κοτσά Αναστάς (ο Κολοκοτρώνης του Πόντου), Βασίλ Αγάς, Αντώνιος Χατζηελευθερίου (Αντόν πασάς) με τη γυναίκα του Πελαγία, Στυλιανός Κοσμίδης (Ιστύλ Αγάς), Ιπποκράτης Δεδέογλου, Νικούν Αναστας, Ταστσόγλου Σάββας, Ασλανίδης Σάββας, Μεγαλομύσταξ Γεώργιος, Τσακίρ Αγάς, Καρά Ηλίας, Αλέκος Τερλόγλου, Νικόλας, Παπαδόπουλος Σωκράτης, Αντόν, Καλλίνικος, καπεταν Ευκλείδης Κουρτίδης, Χαράλαμπος Λαζαρίδης, Ταγκάλ Γιώργης Παπάζογλου, Αντίκ Γιώργης, Ατές Κωνσταντίν, Αράπογλου Αναστασιος, Μιχάλ Αγάς, Ιωαννίδης Ευάγγελος (Ελβάν Μπέης), Γουτζόγλου Μιχαήλ, Σταυρίδης Συμεών, Κυριλίδης Λάζαρος (Λαζάραγας), Καρυπίδης Ευσταθιος, Αμοιράς Χαράλαμπος (Κούρτος), καπεταν Ισαάκ Αγά, Λεφτέρ Χοτζά, Μελίκ Αγάς, Τσαουσίδης Παύλος (Παυλή Αγάς), Σαββίδης Περικλής, Δημοσθένης Κελεκίδης κ.ά.

Τραπεζούντα, Σαμψούντα, Κερασούντα, Σινώπη, Αμάσεια, Αμισός, Σεβάστεια κ.α. πόλεις όπου άνθισε ο ποντιακός πολιτισμός. Εκατοντάδες χωριά. Ένδοξα μαρτυρικά μοναστήρια. Απάτητα ηρωικά βουνά. Χαμένες, αλησμόνητες, πατρίδες. Χώμα που ποτίστηκε από το αίμα γνωστών και άγνωστων Ελλήνων του Πόντου. Αιωνία τους η μνήμη!