Σπύρος Καπράλος: Λίγο περισσότερη Ευρώπη…

Πολλές φορές οι ευρωπαϊκοί θεσμοί μπαίνουν στο στόχαστρο της κριτικής των πολιτών για ότι στραβό συμβαίνει στην καθημερινότητα τους και στη ζωή τους.

Σ΄αυτό βέβαια συμβάλλουν με τη δική τους στάση κάποιες  εθνικές κυβερνήσεις που στην προσπάθεια τους να αποποιηθούν τις όποιες ευθύνες, φτιάχνουν εχθρούς και στρέφουν τα βλέμματα των ψηφοφόρων στην «κακή» Ευρώπη.

Για να είμαστε ειλικρινείς, για το κλίμα καχυποψίας που υπάρχει σε ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής περιφέρειας ευθύνονται και οι Βρυξέλλες, καθώς

οι αυστηρές τεχνοκρατικές προσεγγίσεις και η υπέρμετρη αριθμολαγνεία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για σύσφιξη των σχέσεων με την κοινή γνώμη.

Στο σημείο αυτό ας σταθούμε λίγο παραπάνω στο κεφάλαιο εθνικές κυβερνήσεις.

Πως άραγε μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια ανάδειξης του οφέλους που έχουν οι πολίτες από αποφάσεις που λαμβάνονται στην Ε.Ε;

Κατά πόσο στη σημερινή πραγματικότητα οι εθνικές κυβερνήσεις των μελών κρατών εκπαιδεύουν τους πολίτες στην κατεύθυνση της συνεργασίας και της ολοκλήρωσης;

Υπάρχουν περιθώρια για λίγο περισσότερο Ευρώπη στην καθημερινή λειτουργία μας;

Ένα είναι σίγουρο. Μπορεί η Ευρώπη να έχει καταγράψει αρρυθμίες, αλλά ένα σημαντικό  μέρος των αποφάσεων και των πρωτοβουλιών που  αναλαμβάνει  είναι προς όφελος των πολιτών.

Το συγκεκριμένο  όφελος χρειάζεται να αναδείξουν οι εθνικές κυβερνήσεις, προβάλλοντας περισσότερο την ουσία των πολιτικών που βάζουν σε πρώτη προτεραιότητα τον πολίτη.

Σε μία περίοδο κρίσιμη για το μέλλον της Ε.Ε, χρειάζεται ένα σχέδιο που θα έχει ως βασικό στόχο την ουσιαστική ενημέρωση της κοινής γνώμης για τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα.

Προνομιακοί χώροι για την προώθηση του συγκεκριμένου σχεδίου θα μπορούσαν να αποτελέσουν η Παιδεία και τα ΜΜΕ.

Για παράδειγμα, η εισαγωγή ενός ξεχωριστού μαθήματος για την αγωγή του ευρωπαίου πολίτη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, η ενίσχυση προγραμμάτων ανταλλαγής μαθητών και φοιτητών, η συνεργασία εκπαιδευτικών φορέων για ανταλλαγή γνώσεων και παραδειγμάτων συνιστούν κινήσεις που βάζουν την Ένωση σε πρώτο πλάνο.

Εκτός των άλλων, τα ΜΜΕ μπορούν να διαδραματίσουν έναν πρωταγωνιστικό και ταυτόχρονα εκπαιδευτικό ρόλο στη δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης.

Στην ελληνική πραγματικότητα υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες εκπομπές στην τηλεόραση ευρωπαϊκού λόγου και προσανατολισμού, αλλά τα περιθώρια για εισαγωγή προγραμμάτων σε όλα τα μέσα είναι πολλά.

Εν κατακλείδι, Θεσμοί και κυβερνήσεις χρειάζεται να κινηθούν σε μία κοινή συνισταμένη έχοντας ως κύριο στόχο τη βελτίωση του perception, τη δημιουργία φωτεινών παραδειγμάτων ευρωπαϊκής λειτουργίας, τη δυναμική μιας κουλτούρας συνεργασίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Μαζί μπορούμε καλύτερα….

*Ο Σπύρος Καπράλος είναι αναλυτής Ευρωπαϊκής πολιτικής και επικοινωνίας.

Πηγη: .euractiv.gr