Σοβαρευτείτε, πριν δούμε ένα πρωί τον Κασιδιάρη δήμαρχο…

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΘΕΜΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ : Ενας ακροδεξιός μπράβος σφάζει έναν ψαγμένο ράπερ ενώ παρακολουθούσαν και οι δύο στην TV τον Ολυμπιακό… Αρχηγός κόμματος ζητά το λιντσάρισμα δημάρχου και μετά λιντσάρεται ο ίδιος ενώ πήγαινε να συμπαρασταθεί στον δολοφονημένο. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση παίζουν την κολοκυθιά για το ποιος είναι… εντός και ποιος στα πλάγια του λεγόμενου «συνταγματικού

Στο Κοινοβούλιο μέρα παρά μέρα οι βουλευτές βρίζονται με εκφράσεις χειρότερες των Χρυσαυγιτών ενώ συζητούν για την αντιμετώπισή τους. Και προς δόξαν όλων αυτών, τα Δελτία των Οκτώ αποτρελαίνουν τελείως το κοινό μες στον τυφλό ανταγωνισμό, όπου η τρίχα γίνεται τριχιά και η θηλιά καταλήγει τρίχες, μ’ άρες-μάρες κουκουνάρες, σαν αυτά που έλεγαν για ευθύνες της ΔΙΑΣ, που δεν πρόλαβε το μαχαίρωμα, και το ΕΚΑΒ, που έκανε 20 αντί για 15 λεπτά.

Παρεμπιπτόντως, οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας -όσες έχουν απομείνει δηλαδή- κατεβάζουν ρολά ή μεταναστεύουν και το ελληνικό κράτος, αντί να κοιτάξει πώς και πώς να τις κρατήσει, πάει… να τις συλλάβει (!) όπως θα δείτε και στο ρεπορτάζ για τη ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Την ώρα που με χίλιους κόπους και θυσίες βγαίνουν κάποια θετικά τεχνικά στοιχεία για τη μακροοικονομία μας, στη μικρο-πραγματικότητα μας κάνουν κατασχέσεις στη ζούλα ακόμα και για 4 ευρώ… στέλνοντας κι άλλο κόσμο στα άκρα. Αν ζούσε σήμερα ο Εθνάρχης, θα ζητούσε συγγνώμη που είχε χαρακτηρίσει τότε την Ελλάδα «ένα απέραντο φρενοκομείο». Συγκριτικά, ήταν Συμβούλιο Σοφών σε σχέση με ό,τι αληθινά συμβαίνει σήμερα.

Προσπαθούσα να εξηγήσω σε έναν ξένο επισκέπτη τι σχέση έχει ο Καμμένος με τον Πάχτα, τα Χρυσωρυχεία Χαλκιδικής, το φλερτ του με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ξύλο από ακροαριστερούς και γιατί όλη η χώρα -σε επίπεδο media τουλάχιστον- θεωρούσε μείζον ζήτημα το ότι τσακώθηκε με την Τσαπανίδου, μέχρις ότου έγινε το νεοναζιστικό φονικό. Δυστυχώς ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να του τα αναλύσω και πιστεύω πως κανείς δεν θα μπορέσει να καταλάβει πώς και γιατί βιώνουμε τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική τραγωδία μετά τον Εμφύλιο, ασχολούμενοι μόνο με τις συνέπειες -τις σημαίνουσες αλλά πρωτίστως τις τριτεύουσες- και όχι με την ουσία.

Η συζήτηση βέβαια δεν πρέπει να σταματά στο πώς θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή», κλείνοντας τα μάτια στα αληθινά αίτια, εξαιτίας των οποίων στη θέση της θα δημιουργηθούν τρέχα γύρευε τι άλλα «μορφώματα»: από ακροδεξιές οργανώσεις ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ (που θα είναι χίλιες φορές πιο ανεξέλεγκτες και φονικές) έως «σαλταρισμένους» γεμάτους μίσος και επιθετικότητα μοναχικούς ΛΥΚΟΥΣ σαν εκείνους που θερίζουν την αμερικανική κοινωνία. Ξαφνικά ΕΝΑΣ μυστήριος παίρνει μια καραμπίνα και σκοτώνει είκοσι συμμαθητές του ή δέκα περαστικούς και κανείς δεν μπορεί να δώσει άλλη ερμηνεία πέρα από αυτήν που έδωσε η «Λιμπερασιόν» για την περίπτωσή μας: «Οι Ελληνες ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΝ από την κρίση».

Κάθε μέρα κάτι «απίστευτο», «πρωτοφανές» και «δεν ξανάγινε» τραβάει όλη την προσοχή μας, με τα ΜΜΕ να λειτουργούν σαν πολυπαραμορφωτικός φακός και την επομένη το ξεχνάμε, αντιμετωπίζοντας με την ίδια βαρύτητα ένα αληθινό φονικό, μια μπαρούφα που είπε η Ρεπούση και το αν θα μπορούσε να έχει ή να μην έχει Burberry ο Πάγκαλος, σαν αυτά που φοράει ο Τσίπρας. (Οχι, δεν υπάρχουν σε τέτοια μεγέθη, τσεκαρισμένο.) Η τρέλα βαράει ταβάνι και εξελίσσεται σε αληθινό ΕΘΝΙΚΟ πλεόνασμα.

Για να μη χαθεί και η τελευταία ελπίδα να ορθοποδήσουμε ως κοινωνία, πρέπει να αναζητηθεί η χρυσή τομή στην κοινή λογική. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα χαρακτηρίζει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση «τσιράκια της Τρόικας που έχουν βαλθεί να χρεοκοπήσουν την Ελλάδα», και από την άλλη Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ ανταγωνίζονται να τον εξισώσουν με τη Χρυσή Αυγή(!), τότε κανείς να μην παραξενευτεί αν δούμε και τον Κασιδιάρη δήμαρχο Αθήνας. Το στυγερό φονικό δεν αρκεί από μόνο του για να αλλάξεις ρότα σε έναν τρελαμένο λαό. Να απαγορευτεί η Χ.Α. έστω και με το σύγχρονο νομικό «εφεύρημα» ότι είναι «εγκληματική οργάνωση», ενώ είναι μάλλον ακραία βίαιη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ομάδα με εγκληματικά στοιχεία ανάμεσά της και μεθόδους του κοινού ποινικού δικαίου; Ε, και μετά;

ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ στο επόμενο στάδιο της ΤΡΟΪΚΑΝΙΚΗΣ τρέλας άνεργος θα μαχαιρώνει συνταξιούχο αν παίρνει ακόμα κάποια ψίχουλα, μαθητές θα «λιντσάρουν» (ΜΕ-ΤΑ-ΦΟ-ΡΙ-ΚΑ) δάσκαλο αν εξαιτίας του χάσουν τη χρονιά κ.λπ. κ.λπ. Βρισκόμαστε μέσα σε έναν ακήρυχτο εμφύλιο, που είναι και το φόρτε μας ως λαός, και ακόμα δεν το βλέπουμε.

Ναι, το πρώτο που θρέφει τα ακραία φαινόμενα είναι η βαθιά οικονομική κρίση και το ανελέητο σφυροκόπημα της Ελλάδας από τους υποτιθέμενους εταίρους μας – και δη τους Γερμανούς. Το δεύτερο όμως είναι η αποστροφή μεγάλης μερίδας του λαού προς το πολιτικό σύστημα, τους θεσμούς, τα media και όλα τα συναφή με το κατεστημένο, τα οποία εξακολουθούν να φαγώνονται αναμεταξύ τους λες και βρισκόμαστε προ… Καστελόριζου. Προ Μνημονίου, δηλαδή, σαν να μην τρέχει τίποτα… Με 40% ανεργία στους νέους, γιατί απορούμε που… το 1% εξ αυτών στρατεύεται στα δύο, τρία, πέντε άκρα; Και λίγοι είναι εδώ που μας έφτασαν!

Θα το καταλάβουμε για να ανασυνταχθούμε ή θα ξυπνήσουμε ένα πρωί με τον Κασιδιάρη δήμαρχο και τη δημοκρατική παράταξη να ανακαλεί… τον Γιωργάκη Παπανδρέου και τον Κώστα Καραμανλή ως σωτήρες; Γιατί άπαξ και ανοίξεις το ΤΡΕΛΑΔΙΚΟ, κι άλλα, πιο παλαβά γίνονται.

ΠΗΓΗα protothema.gr