Προβλέψεις για το ευρώ, το δολάριο και το γιεν από την Barclays Capital

Δολάριο: Μια ισχυρή ανάκαμψη της οικονομίας των ΗΠΑ οδηγεί σε επανεκτίμηση των προσδοκιών της αγοράς για τις μελλοντικές αγορές περιουσιακών στοιχείων της Fed και, στη συνέχεια, τα ασφάλιστρα κινδύνου ενσωματωμένα στο δολάριο. Τα υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου συνήθως οδηγούν σε χαμηλότερες τιμές για τα περιουσιακά στοιχεία υψηλού κινδύνου και σε μεγαλύτερη αστάθεια. Αυτό συνεπάγεται αδυναμία του ευρωπαϊκού νομίσματος έναντι του δολαρίου.

Έτσι αναμένεται συνέχιση του ράλι του δολαρίου,

ωστόσο, θα πρέπει να περιμένουμε τις προσδοκίες της αύξηση των επιτοκίων να τιμολογούνται. Η ευρεία άνοδος του δολαρίου είναι πιθανό να αποκτήσει δύναμη στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, όταν και αναμένουμε η Fed να αρχίσει να μειώνει τις αγορές περιουσιακών στοιχείων λόγω της σταθερής βελτίωσης των συνθηκών της αγοράς εργασίας, ιδίως του ποσοστού ανεργίας.

Ευρώ: Σε ένα πλαίσιο μειούμενου κατακερματισμού στη ζώνη του ευρώ και κατάργησης κάθε απειλής για το νόμισμα, η σχετική νομισματική πολιτική υπήρξε η κύρια κινητήρια δύναμη για το ευρώ. Αν και οι προοπτικές παραμένουν ασαφείς, η χαλαρή πολιτική δείχνει να παραμένει για παρατεταμένη περίοδο. Οι πρόσφατες οικονομικές εκπλήξεις λειτουργούν περισσότερο υπέρ της ζώνης του ευρώ, όπως προκύπτει, αλλά υπάρχουν σαφείς ενδείξεις μείωσης της προσφοράς πιστώσεων προς τις ΜΜΕ.

Επομένως, η όποια δυναμική αποακτηθεί έναντι του δολαρίου είναι προσωρινή. Οι πολιτικοί κίνδυνοι μπορεί να επιστρέψουν προκαλώντας αδυναμία στο ευρώ, ενώ και οι προοπτικές ανάπτυξης είναι ακόμη πολύ αδύναμες, παρά την πρόσφατη διόρθωση των βασικών δεικτών.

Εάν το νόμισμα συνεχίσει να αποδυναμώνεται θα περιμέναμε κάποια μορφή λεκτικής παρέμβασης από την ΕΚΤ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η παθητική μείωση της πιστωτικής επέκτασης.

Γιεν: Συνεχίζουμε να αναμένουμε ενίσχυση του δολαρίου έναντι του γιεν σε μεσοπρόθεσμη βάση, εξαιτίας της διασύνδεσης της νομισματικής πολιτικής μεταξύ της Fed και της BoJ. Η αντίθεση μεταξύ των δύο κεντρικών τραπεζών θα γίνει ακόμη πιο σαφής το δεύτερο εξάμηνο, καθώς η Fed θα αρχίσει να μειώνει τις αγορές περιουσιακών στοιχείων για να ολοκληρώσει το πρόγραμμα μέχρι το Μάρτιο του 2014 ενώ η BoJ θα διευκολύνει περαιτέρω μέχρι τον Απρίλιο του 2014 την πολιτική της.

Η ιαπωνική πολιτική αξίζει την προσοχή ως παράγοντας κινδύνου κατά τους προσεχείς μήνες, δεδομένης της αβεβαιότητας σχετικά με την προγραμματισμένη αύξηση των φόρων κατανάλωσης και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Πιθανή απογοήτευση σε αυτό το μέτωπο θα είναι πιθανόν να βλάψει το επενδυτικό κλίμα και να επηρεάσει τις ιαπωνικές μετοχές και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες