Κόκκινα δάνεια: Οι αλήθειες και οι δράκοι (ΑΠΟΨΗ)

Η ιστορία με τα κόκκινα δάνεια και τους κακούς δράκους-τραπεζίτες που θα έρχονταν να πάρουν τα σπίτια του κοσμάκη αποτέλεσε, τον τελευταίο χρόνο, ένα από τα μεγάλα όπλα της σημερινής κυβέρνησης για να έρθει στην εξουσία. Ο καλός ΣΥΡΙΖΑ, σε ρόλο Αϊ-Γιώργη, θα σκότωνε τον δράκο-τραπεζίτη ή έστω τα distress funds και θα έσωζε τα σπίτια, τις επιχειρήσεις, τα ξενοδοχεία και τα οικόπεδά μας από τα ξένα βρόμικα χέρια.
Στην πολιτική, θα πείτε, επιτρέπονται

τα ψέματα και οι υπερβολές, αρκεί να μην το κάνεις και κανόνα – κι εδώ κάπως έτσι συμβαίνει.

Εν πάση περιπτώσει, η αλήθεια απέχει παρασάγγας απ’ όλα όσα λέγονται για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια όλων των ειδών. Πρώτ’ απ’ όλα για τα επιχειρηματικά που επηρεάζουν, αν όχι το σπίτι του καθενός, σίγουρα το μέλλον εκατομμυρίων εργαζομένων και στο σύνολό της την εθνική οικονομία. Ποιος λέει ότι είναι δίκαιο οι επιχειρήσεις που πληρώνουν τα δάνειά τους (έστω και με ρύθμιση ή ακόμα και μόνο τους τόκους) πρέπει να έχουν την ίδια τύχη με εκείνες που τα αφεντικά τους δεν πληρώνουν τίποτα και κρατάνε τα λεφτά στην τσέπη τους;
Ποιον βοηθάει αυτή η ακινησία τόσων ετών στα δάνεια εκτός από τους μπαταχτσήδες επιχειρηματίες όλων των κλάδων (και των media για να μην ξεχνιόμαστε), που επιβαρύνουν έτσι και τις τράπεζες και το Δημόσιο και φυσικά όλους τους άλλους οφειλέτες που πληρώνουν κανονικά;

Αυτή την περίοδο, μια τράπεζα βγάζει σε προσφορά 70 ξενοδοχεία σε όλη την Ελλάδα, τα οποία βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αφού χρωστούν περίπου 1 δισ. ευρώ. Τι θα κάνει η τράπεζα, θα πρέπει να τα χαρίσει στους επιχειρηματίες, ζημιώνοντας τους μετόχους της (και το Δημόσιο φυσικά), ή να τα αφήσει να υπολειτουργούν με τις σημερινές συνθήκες, με αποτέλεσμα να χάνουν τη δουλειά τους εργαζόμενοι και προμηθευτές; Αν τα πουλήσει, λοιπόν, έστω και μισοτιμής (που έτσι θα κάνει), θα εισπράξει τουλάχιστον κάποια χρήματα και ταυτοχρόνως θα τα πάρουν νέοι επενδυτές, θα τα ανακαινίσουν, θα τα λειτουργήσουν και θα προσφέρουν δουλειές και φόρους στην Ελλάδα. Αυτό ποιον βλάπτει άραγε και ποιον ωφελεί; Για να εξηγούμεθα, δεν εννοούμε να αγοράσουν τα δάνειά τους μισοτιμής οι ίδιοι οι επιχειρηματίες.

Ακόμα όμως και όταν έρθει η ώρα για τους πλειστηριασμούς των σπιτιών αδύναμων εισοδηματικά απλών ανθρώπων, υπάρχουν λύσεις δοκιμασμένες διεθνώς, τις οποίες τις ξέρουν και οι δικοί μας τραπεζίτες, δεν ανακαλύφθηκε ξαφνικά η πυρίτιδα στο παγκόσμιο πιστωτικό σύστημα. Σχεδόν το 90% των δανειοληπτών έχει τη δυνατότητα να πληρώνει ένα ενοίκιο στο ίδιο του το σπίτι υπό μορφή δόσης δανείου στις τράπεζες και να το κρατήσει για 30 χρόνια.
Θα πείτε, γίνεται να τα πουν στον κόσμο αυτά οι πολιτικοί μας και ειδικά οι… παραγωγοί του συνθήματος «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» που μας κυβερνούν; Η απάντηση είναι «ναι» και μάλιστα σχετικά εύκολα, γιατί και αυτοί που τους ψήφισαν ήθελαν και πίστεψαν σε τέτοιες ιστορίες με δράκους.

Τ.ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ