ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ “8” ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ

Στην ελληνική πλευρά υπάρχει η εκτίμηση ότι σε περίπτωση που οι συγκεκριμένοι άνθρωποι εμπλέκονται στο πραξικόπημα, είναι πολύ δύσκολο να αποτραπεί η έκδοσή τους. Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζουν πηγές της κυβέρνησης, θα τηρηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι κρίσιμες για την έκβαση αυτής της υπόθεσης είναι οι εκτιμήσεις που θα γίνουν για το εάν με την έκδοση των 8 συλληφθέντων μελών του πληρώματος στη χώρα τους, θα τεθεί σε κίνδυνο η ζωή τους, εάν δηλαδή θα δικαστούν ή αν υπάρχει περίπτωση να εκτεθεί η ζωή τους σε κίνδυνο λόγω θανατικής ποινής.

Επισημαίνεται ότι οι Συμβάσεις απαγορεύουν την έκδοση ανθρώπων εκεί όπου υπάρχει θανατική ποινή. Σε αυτή την παράμετρο, σύμφωνα με τις πηγές της κυβέρνησης, κατά τις επικοινωνίες που είχαν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών με τον Τούρκο ομόλογό του, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου απάντησε ότι στην Τουρκία δεν υπάρχει θανατική ποινή

ΚΟΤΖΙΑΣ – ΤΣΑΒΟΥΣΟΓΛΟΥ

«Είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά. Μου είπε ότι οι οκτώ προδότες οι οποίοι κατέφυγαν στην Ελλάδα, θα επιστραφούν το συντομότερο δυνατόν», έγραψε στο twitter ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, τονίζοντας ότι συνομίλησε για το ζήτημα με τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά.

Σε ανακοίνωσή του, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι, σε ό,τι αφορά το αίτημα χορήγησης ασύλου, ο κ. Κοτζιάς τόνισε στον κ. Τσαβούσογλου πως το θέμα θα εξεταστεί με βάση όσα προβλέπονται από τη σχετική ελληνική και διεθνή νομοθεσία και θα τηρηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες από το Διεθνές Δίκαιο.

Συμπλήρωσε, ωστόσο, πως λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν ότι οι συλληφθέντες, στη χώρα τους κατηγορούνται για παραβίαση της συνταγματικής νομιμότητας και απόπειρα κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ Α.ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΥ

Το αίτημα για χορήγηση ασύλου εκ μέρους των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που εισήλθαν στη χώρα μας, τέμνει τη διπλωματία και την τήρηση θεμελιωδών αρχών του νομικού μας πολιτισμού, σύμφωνα με τον δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο.

Και τούτο, γιατί ενώ από διπλωματικής απόψεως η Ελλάδα δεν επιθυμεί τη διατάραξη των σχέσεών της με την Τουρκία, εντούτοις είναι παράλληλα υποχρεωμένη να τηρήσει εσωτερικούς και διεθνείς κανόνες που δεν οδηγούν εκ των προτέρων σε ικανοποίηση της απαίτησης των τουρκικών αρχών για άμεση παράδοση των οκτώ στρατιωτικών στην Τουρκία.

Η έλλειψη διμερούς σύμβασης περί έκδοσης με την Τουρκία επιβάλλει την τήρηση των κανόνων της ελληνικής ποινικής δικονομίας, η οποία –μεταξύ άλλων– ορίζει ότι η έκδοση απαγορεύεται αν πρόκειται για έγκλημα που κατά τους ελληνικούς νόμους χαρακτηρίζεται πολιτικό ή στρατιωτικό ή όταν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι η έκδοση ζητείται για λόγους πολιτικούς, γεγονός που θα κριθεί εκ παραλλήλου και με τη διατύπωση της κατηγορίας που τελικώς αποδοθεί από τις τουρκικές αρχές. Άπαντα δε τα ανωτέρω θέματα πρέπει να τεθούν στην κρίση του Συμβουλίου Εφετών, του Αρείου Πάγου και εν τέλει του Υπουργού Δικαιοσύνης.

Πέραν δε της σαφούς ως άνω ελληνικής νομοθετικής πρόβλεψης, τίθεται μείζον ζήτημα αναφορικώς και με την επιβαλλόμενη χορήγηση ασύλου, ιδίως υπό το πρίσμα της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 αλλά και της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948. Δεδομένου ότι έχει ήδη προαναγγελθεί η βαρύτατη τιμωρία των υπαίτιων, έχουν ήδη παυθεί χιλιάδες δικαστικοί λειτουργοί και διορίζονται νέοι προκειμένου να εκδικάσουν τις υποθέσεις των φερόμενων ως “πραξικοπηματιών”, ενώ γίνεται λόγος και για επαναφορά της θανατικής ποινής –ειδικώς για τον κολασμό της συγκεκριμένης πράξης, η απόρριψη αιτήματος ασύλου εμφανίζεται κατ’ αρχήν ως ηθικώς και νομικώς ανομιμοποίητη.

Η κυβέρνηση οφείλει να επιδείξει ψυχραιμία και νηφαλιότητα κατά το χειρισμό του πρωτοφανούς αυτού διπλωματικού αδιεξόδου, εξαντλώντας συνάμα όλες τις δυνατότητες που της παρέχουν οι κανόνες για την έκδοση και τη χορήγηση ασύλου, μη λησμονώντας ωστόσο το ρόλο της χώρας ως μέλους του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και ως διαχρονικού θεματοφύλακα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.