Από Σεπτέμβριο νέος …Γολγοθάς για την κυβέρνηση – Πέντε αξιολογήσεις σε 14 μήνες

Η κυβέρνηση θα πρέπει να υλοποιήσει 5 αξιολογήσεις σε 14 μήνες για να οδηγηθεί χωρίς νέες “παρεκκλίσεις” στους μεγάλους στόχους των νέων αποφάσεων για το χρέος, στην ένταξη στο QE και στην οριστική έξοδο στις αγορές.

Όπως μεταδίδει το Capital.gr, για να λήξει το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 η κυβέρνηση καλείται να μείνει σε τροχιά εφαρμογής και να ολοκληρώσει ανά τρίμηνο και μία

Θεωρητικά είναι 4 (Σεπτέμβριος, Δεκέμβριος, Μάρτιος, Ιούνιος) αν και λόγω της καθυστέρησης στην αξιολόγηση και των γερμανικών εκλογών εκφράζονται ήδη εκτιμήσεις ότι οι επόμενες 2 μπορεί να “συγχωνευθούν”.

Άλλωστε, εξηγούν αρμόδιες πηγές, αυτός είναι ίσως και ο λόγος που τελικά η Αθήνα πήρε μεγαλύτερη κατά 1,1 δισ. ευρώ δόση από αυτή που αρχικά είχε προταθεί: η ανάγκη να καλυφθούν και οι λήξεις έως το τέλος του έτους.

Η Πέμπτη και τελευταία αξιολόγηση, είναι η υπεραξιολόγηση που θα κρίνει το τέλος (ή όχι) του Μνημονίου. Θα κρίνει αν έχουν γίνει επαρκώς οι παρεμβάσεις για να ενεργοποιηθούν τα μέτρα για το χρέος αλλά και αν η Ελλάδα επιτυγχάνει πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για να ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα και για να μην έρθουν πιο νωρίς τα μέτρα του 2020 (μείωση αφορολόγητου).

Συνολικά, το ποσό που σχεδιάζεται να διατεθεί από τον ESM είναι περίπου 30 δισ. ευρώ μαζί με το πακέτο του Ιουνίου και θα έχει πέρα από τις δόσεις και άλλα δύο σκέλη: τις αποπληρωμές δόσεων δανείων έως ότου φτάσει στα πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, και την δημιουργία ενός αποθέματος διαθεσίμων.

Αυτό το μαξιλάρι είναι και ο μοχλός πίεσης των δανειστών. Δηλαδή οι δόσεις των επόμενων αξιολογήσεων θα διατεθούν για οφειλές προς ιδιώτες αλλά και για να δημιουργηθεί ένα “κομπόδεμα” χρημάτων στα κρατικά ταμεία που θα μπορέσουν να δώσουν το “σήμα” στις αγορές για να ανοίξει ο δρόμος έκδοσης κρατικών ομολόγων. Όπως εξηγούν λοιπόν διπλωματικές πηγές αν η αξιολόγηση ξεκινήσει τον Οκτώβριο και ολοκληρωθεί και πάλι την Άνοιξη ή το… καλοκαίρι, τότε το κομπόδεμα δεν θα υπάρξει ούτε το σήμα θα δοθεί”.

Όσο για την επόμενη αξιολόγηση, αυτή του φθινοπώρου είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Και τούτο διότι ο συμβιβασμός του Λουξεμβούργου διαμορφώνει μεν έναν χάρτη πορείας για το χρέος αλλά έχει ακόμα δύο τουλάχιστον μεγάλους σταθμούς διαπραγμάτευσης και λήψης αποφάσεων, εκ των οποίων ο ένας επιχειρείται να “κουμπώσει” με τις διαπραγματεύσεις του Φθινοπώρου, τουλάχιστο από πλευράς κυβέρνησης- Επιτροπής – ΔΝΤ. Γιατί μόνο τότε η σύμβαση με το ΔΝΤ (ποσό έως 2 δισ. δολάρια) θα μπορέσει να ενεργοποιηθεί ταμειακά.