«Δεν παριστάνω τον Αγαμέμνονα, ούτε θυσιάζω τη Μαργαρίτα μου»- Τι λέει στο βιβλίο- «φωτιά» για τον διορισμό της κόρης του ο Βύρων Πολύδωρας

Στο θέμα που προέκυψε με τον διορισμο της κόρης του στην Βουλή απαντά με ένα βιβλίο «φωτιά» ο πρώην πρόεδρος της βουλής Βύρωνας Πολύδωρας.

Το βιβλίο του ονομάζεται «Κατά κηνσόρων» και έχει ως υπότιτλο :Απάντηση στους σύγχρονους «βυρσοδέψες» των Αθηνών:«Τι στ’ αλήθεια συμβαίνει; Τις πταίει;» (Ανάλυση χωρίς φόβο και πάθος. Προπαντός χωρίς φόβο!)

Αποτελεί απάντηση, όπως λέει, ο ίδιος στους

«θρασύδειλους υποκριτές και άνανδρους διώκτες» του. «Δεν έχουν εκείνη την εσωτερική ηθική ουσία που παράγει σεβασμό και εκτίμηση. Είναι θέμα ψυχικής υγείας. Τα άτομα είναι άρρωστα», λέει χαρακτηριστικά, ενώ αναφερόμενος στην κόρη του τονίζει: «Δεν παριστάνω τον Αγαμέμνονα, ούτε διανοούμαι να θυσιάσω τη Μαργαρίτα μου. Δεν έκανα τίποτα παράνομο και τίποτα ανήθικο. Δεν θυσιάζω την άξια συνεργάτιδά μου. Δεν γίνομαι «θυσιαστής» της θυγατέρας μου για οποιουσδήποτε λόγους».

Μέσα από το βιβλίο του ο Βύρωνας Πολύδωρας εξαπολύει επίθεση στο πολιτικό σύστημα, σε πολιτικούς που έκαναν διορισμούς στο παρελθόν, ακόμα και σε βουλευτή του κόμματός του.

«Πώς και δεν χάλασε η εθνική και παγκόσμια τάξη και ηθική όταν το 2009 υπουργοί και μάλιστα ένας «ευαίσθητος» υπουργός σε ευαίσθητο και λεπτό υπουργείο διόριζε μονίμους μάλιστα υπαλλήλους με απόλυτη «αξιοκρατία», οι οποίοι είχαν μεταξύ τους ένα κοινό «αξιοκρατικό» χαρακτηριστικό, ότι κατήγοντο από τον τόπο εκλογής του «αδιάφθορου» υπουργού; Δεν ήταν τότε κρίση; Ή το 2012, όταν διόρισε δεκαπέντε ή και περισσότερους μετακλητούς στη Βουλή με τα αυτά προσόντα καταγωγής, ο ίδιος «αντιφαύλος» πολιτικός, υπό άλλην ιδιότητα τώρα;», αναφέρει.

Ο κ. Πολύδωρας κάνει λόγο για έναν βουλευτή της ΝΔ που αρέσκεται να φωτογραφίζεται με… μπουρνούζια και ο οποίος τον αποδοκίμασε για τον διορισμό της κόρης  του.

«Η ιστορία όμως έγραψε πως Πρόεδρος της ΙΔ΄ Περιόδου της Βουλής των Ελλήνων υπήρξε ο Βύρων Γ. Πολύδωρας. Είτε το θέλουν είτε όχι. Εδώ ένας βουλευτής του κόμματός μου, που αρέσκεται να φωτογραφίζεται σε ρωμαϊκές πόζες με πετσέτες στο λουτρό του, απείχε τότε επιδεικτικά της ψηφοφορίας. Προφανώς και ευτυχώς (που δεν έχω τέτοιους φίλους) με απεδοκίμασε», τονίζει στην αρχή του βιβλίου του.

Διαβάστε ολόκληρο το «Αντί Προλόγου» κείμενο, με το οποίο ξεκινά το βιβλίο του.

Όταν μαθαίναμε γράμματα (αυτά που μετά μανίας απηγόρευσαν και κατήργησαν, κατ’ εφαρμογήν του σχεδίου τους περί αφελληνισμού, οι εξακολουθητικοί «μεταρρυθμιστές» της δύσμοιρης παιδείας μας) διδαχθήκαμε στη Γ΄ Γυμνασίου τον περίφημο «Υπέρ Αδυνάτου» λόγο του Αθηναίου ρήτορα και λογογράφου Λυσία. Θυμάμαι πώς άρχιζε: «Ου πολλού δέω χάριν έχειν, ω βουλή, τω κατηγόρω, ότι μοι παρεσκεύασε τον αγώνα τουτονί…» («Δεν απέχω πολύ από του να χρωστώ χάρη στον κατήγορό μου γιατί μου προπαρεσκεύασε αυτόν εδώ τον (πολιτικό-δικαστικό) αγώνα…»).

Έτσι κι εγώ σήμερα, μπορώ να επαναλάβω τα λόγια του Λυσία, εκφράζοντας την «ευγνωμοσύνη» μου προς τους θρασύδειλους υποκριτές και άνανδρους διώκτες μου, που με χτυπούν γιατί δήθεν «διόρισα», ως μετακλητή, δ