Der Spiegel: Τράπεζες, επιχειρήσεις και επενδυτές προετοιμάζονται για μια κατάρρευση της ευρωζώνης

Σύμφωνα με το Γερμανικό περιοδικό Der Spiegel τράπεζες, επενδυτές και επιχειρήσεις θωρακίζονται για μια κατάρρευση της ευρωζώνης.

Η νευρικότητα οφείλεται και στους πολιτικούς, που δεν καταφέρνουν να τιθασεύσουν την κρίση. Παρόλες τους τις προσπάθειες η κατάσταση στην Ελλάδα φαίνεται χωρίς προοπτική. Η Ισπανία σκοντάφτει. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θέση θα πάρει το γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο το Σεπτέμβριο σχετικά με τη συνταγματικότητα του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης ΕΜΣ.

Στις χώρες που δίνουν βοήθεια όπως και σε εκείνες που την λαμβάνουν αυξάνουν οι δυσθυμίες. Γερμανοί πολιτικοί, όπως ο βαυαρός υπουργός οικονομικών Μάρκους Σέντερ ζητούν ανοιχτά την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ενώ στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος ο επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών Σίγκμαρ Γκάμπριελ συνηγορεί υπέρ μιας κοινής ευθύνης των χωρών της ευρωζώνης για τα εθνικά χρέη. Στις χρηματαγορές η πολιτική διαμάχη για το σωστό δρόμο εξόδου από την κρίση προκαλεί ένα πράγμα: Φόβο για την κατάρρευση του ευρώ.

Ο φόβος παρασύρει ιδιαίτερα τις τράπεζες. «Τράπεζες και επιχειρήσεις ξεπερνούν τη χρηματοδότησή τους σε τοπικό επίπεδο», δήλωσε ο Τόμας Μάγιερ, μέχρι πρότινος επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank, η οποία όπως και άλλα χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα εδώ και μήνες μειώνουν τους κινδύνους στις χώρες της ευρωζώνης που βρίσκονται σε κρίση μέσω του «φρεναρίσματος» της διασυνοριακής κυκλοφορίας χρήματος.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΤ οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι της ευρωζώνης δανείζονται διασυνοριακά όλο και λιγότερα χρήματα, κυρίως από το καλοκαίρι του 2011. Τον Ιούλιο αυτές οι διατραπεζικές συναλλαγές έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο από το ξέσπασμα της δημοσιονομικής κρίσης το 2007.

Οι τράπεζες δεν μείωσαν μόνο το δανεισμό τους προς εταιρίες και άλλα χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα στο ευρωπαϊκό εξωτερικό, αλλά μάλιστα έκοψαν τις διασυνδέσεις τους με τις δικές τους θυγατρικές. Έτσι προετοιμάζονται για την περίπτωση που οι χώρες του Νότου καθιερώσουν ξανά τα εθνικά τους νομίσματα και τα υποτιμήσουν δραστικά. «Ακόμα και στις εποπτικές αρχές δεν αρέσει, όταν οι τράπεζες εξετάζουν κινδύνους που ξεπερνούν τα σύνορά, παρόλο που αυτό αντικρούει την ιδέα μιας νομισματικής ένωσης κατά παράλογο τρόπο» εξήγησε ο Μάγιερ.

Από την κορύφωση της δημοσιονομικής κρίσης το 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά από τις τράπεζες να μειώσουν τις συναλλαγές τους κυρίως στο εξωτερικό για να ενισχύσουν το κεφάλαιό τους. Και οι εποπτικές αρχές εξέδωσαν αυστηρούς όρους για τη ροή χρήματος εντός των ομίλων. Έτσι οι εποπτικές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ζήτησαν, οι τράπεζες να χρηματοδοτούνται ανεξάρτητα από κάθε χώρα.

Έτσι οι τραπεζίτες χαράσσουν τις θέσεις όπου αναμένεται κατάρρευση στον χάρτη της Ευρώπης. «Επειδή δεν εισρέει πια ιδιωτικό κεφάλαιο, εμπλέκονται οι κεντρικές τράπεζες», εξηγεί ο Μάγιερ, ώστε ο φορολογούμενος να αναλάβει το ρίσκο μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης. «Αλλά δεν μπορεί κανείς να λειτουργεί μονίμως την ευρωζώνη χωρίς